Σοφόν... το ασαφές: Αναζήτηση οροφής με μικρά βήματα

Δευτέρα, 20 Ιανουαρίου 2020 07:00

Από την έντυπη έκδοση

*Η αγορά συνέχισε με μικρά βήματα την αναζήτηση οροφής, μετά την αναγνώριση της αντίστασης των 930 μονάδων στο 2019 και την υπέρβασή της στο ξεκίνημα του 2020 και μάλιστα στην εβδομάδα εκπνοής των σειρών Ιανουαρίου στα παράγωγα. Το φαινόμενο αυτό συμβαίνει με τον τζίρο κάτω από τα 100 εκατ. ευρώ, παρά τις ενστάσεις, σύμφωνα με απόψεις πολλών εκ των εγχώριων αναλυτών, για το απαιτούμενο ύψος των συναλλαγών ώστε να θεωρηθεί αμετάκλητη η ανοδική δυναμική. Πάντως, το +1,15% του μέσου όρου έχει φέρει κοντά στα 63 δισ. ευρώ την κεφαλαιοποίηση της αγοράς και ας θεωρείται βάση αυτής της ανοδικής πορείας η δυναμική των διεθνών χρηματιστηρίων, πάλι σύμφωνα με τους εγχώριους αναλυτές. Η στήλη θεωρεί πιθανότερο κίνητρο, για τις εντολές αγοράς που εμφανίζονται με ιδιαίτερη ένταση στο δεύτερο μέρος της συνόδου και στις δημοπρασίες, την εκτίμηση πως η τοποθέτηση εδώ και τώρα συμφέρει, επειδή αργότερα θα κοστίζει… ακριβότερα.

*Διεθνώς αυτό λέγεται melt up και όπως κάθε τύπου χρηματιστηριακή τάση έτσι και αυτή έχει το αντίθετό της, που είναι το melt dawn. Έχουμε melt up όταν η ροή των ειδήσεων δεν περιλαμβάνει κάποιες με σημαντικό οικονομικό νόημα, ούτε τα θεμελιώδη εκτινάσσουν τη διάθεση για ρίσκο. Οι επενδυτές ωστόσο αγοράζουν, γιατί διαπιστώνουν εμπειρικά πως η άνοδος αποδεικνύεται πιθανότερη από την πτώση. Το αντίθετο (melt dawn) συμβαίνει όταν χωρίς δραματική επιδείνωση των συνθηκών και των θεμελιωδών μεγεθών κυριαρχούν οι ρευστοποιήσεις, γιατί η κάθοδος εμφανίζεται συχνότερα από την άνοδο. Νομίζουμε ότι οι εγχώριοι επενδυτές και οι αναλυτές παρουσιάζουν υψηλότερες απαιτήσεις γνησιότητας για το μεσοπρόθεσμο της ανοδικής τάσης.

*Αυτό, ωστόσο, κρύβει τον κίνδυνο να έχει περάσει ο Γ.Δ. ψηλότερα από τις 1.010 μονάδες και ακόμα να μην έχει υπάρξει τοποθέτηση κεφαλαίων σε αγορά που πιθανά θα κινηθεί και φέτος ανοδικά. Η στατιστική δεν αποκλείει απότομη εκτίναξη, που μετά ίσως φέρει επιστροφή ως τις 900 μονάδες. Αλλά το κλείσιμο της περασμένης Παρασκευής στις 934,22 μονάδες σημαίνει πολλά. Αφού βρέθηκε μέσα στο εύρος τιμών μιας συνόδου που σημάδεψε την έναρξη της προεξόφλησης των προβλημάτων που έφεραν το τρίτο μνημόνιο και το οικονομικό πισωγύρισμα. Ήταν η σύνοδος της 9ης Δεκεμβρίου του 2014 όταν ο Γ.Δ., από τις 1.033 μονάδες, βούλιαξε ενδοσυνεδριακά ως τις 898,93, για να κλείσει στις 902,84 και από τότε έχασε επαφή με το 1.000!

*Με εγκατάσταση της απόδοσης του 10ετούς ομολόγου αναφοράς στο 1,40%, όταν το 2014 έπαιζε γύρω από το 8% και τον Ιούλιο του 2015 ξεπέρασε το 14%, δεν αποκλείεται τα στοιχήματα επί της αναβάθμισης του αξιόχρεου της χώρας από τη Fitch να εκπλήξουν θετικά. Μια ματιά, άλλωστε, στις επιδόσεις των blue chips για φέτος, με τους Γ.Δ. και 25άρη με κέρδη της τάξης του 2%, πείθει για την ευρωστία του ανοδικού μομέντουμ, αφού στα 17 τα 13 έχουν κέρδη από 2,4% ως 10,1%. Είναι οι ΕΛΛΑΚΤΩΡ (+10,11%), ΠΕΙΡ (+9,83%), ΤΕΝΕΡΓ (+8,09%), ΕΕΕ (+7,62%), ΒΙΟ (+6,93%), ΑΔΜΗΕ (+6,47%), ΑΡΑΙΓ (+4,76%), ΕΧΑΕ (+4,42%), ΟΛΠ (+4,35%), ΓΕΚΤΕΡΝΑ (+3,83%), ΜΥΤΙΛ (+3,27%), ΔΕΗ (+2,91%) και ΛΑΜΔΑ (+2,43%). Από αυτές την περασμένη εβδομάδα πιέστηκαν οι ΔΕΗ, ΕΛΛΑΚΤΩΡ, ΛΑΜΔΑ και ΟΛΠ. Οι υπόλοιπες διατήρησαν την ανοδική τους ορμή. Με τον Τραμπ στη διαμόρφωση ατμόσφαιρας διεθνώς, δημιουργούνται θετικές προσδοκίες για κέρδη πάλι φέτος.   

  Καθρέφτη, καθρεφτάκι μου

nΗ διεθνής έκφραση για όσους διεκδικούν, σε αγώνες με πολλούς ανταγωνιστές, επιτυχίες που απαιτούν μεγάλη δύναμη χωρίς να τη διαθέτουν, είναι γνωστή ως εξής: Χρειάζεται ένας πολύ ψηλός άνθρωπος για να φορεθούν τα πολύ μεγάλα παπούτσια. Στην Ελλάδα μια αντίστοιχη ρήση σχετίζεται με μεταξωτά εσώρουχα και την επιδεξιότητα εκείνου που τα φορά. Είναι πιθανά ακριβέστερη για να περιγράφει τα ατυχήματα στη συμπεριφορά των νεόπλουτων. Την Ελλάδα, όμως, ταλανίζει τώρα ο νεοπλουτισμός της Τουρκίας σε επίπεδο ισχύος στο γεωπολιτικό πεδίο. Από εκεί που η διεθνής κοινότητα παρακολουθούσε με αγωνία τη βουτιά της τουρκικής λίρας, την απόπειρα πραξικοπήματος κατά του ηγέτη της, με την έξαρση του πολέμου στη Συρία και τη μετατόπιση των συμμαχικών προτιμήσεων, η Τουρκία άλλαξε… πίστα στο διπλωματικό war game. Αισθάνεται ικανή να παίξει ρόλο ρυθμιστή των πάντων στη γύρω περιοχή. Το Βερολίνο είναι ένας σημαντικός σταθμός στην υπόθεση της Λιβύης. Για τον τουρκικό νεοπλουτισμό, ωστόσο, χρειάζεται σχεδιασμός σε βάθος χρόνων συναινετικά.

Σοφοκλής β’
Κατά Κόσμον Κώστας Ιωαννίδης

 


 

 



Προτεινόμενα για εσάς





Σχολιασμένα