Τα ισχυρά ποσοστά απασχόλησης και η δημιουργία νέων θέσεων εργασίας στις υπηρεσίες, οι οποίες ευδοκιμούν στις καταναλωτικές δαπάνες, συντηρούν το θετικό προφίλ της γερμανικής οικονομίας, το οποίο ωστόσο ενδέχεται να αποδειχθεί επίπλαστο.
Η συνεχιζόμενη, μακρά πτώση της γερμανικής βιομηχανίας αποτελεί γεγονός και είναι μάλλον ζήτημα χρόνου να επιδράσει αρνητικά στους υπόλοιπους τομείς της μεγαλύτερης οικονομίας της Ευρωζώνης.
Οι περιορισμοί και οι καθοδικές τάσεις του παγκόσμιου εμπορίου, κατά βάση με την ώθηση της σινο-αμερικανικής διένεξης, πλήττουν τους Γερμανούς παραγωγούς. Ως εκ τούτου, παράγοντες της γερμανικής οικονομίας ανάγουν ως προτεραιότητα την εσωτερική ενίσχυση της δυναμικής της, μέσω των επενδύσεων και της καινοτομίας.
«Η Γερμανία χάνει ελκυστικότητα ως επενδυτικός προορισμός και το κεφάλαιο εξάγεται σε μεγάλη κλίμακα», παρατηρεί ο Chief Economist της Allianz, Michael Heise, σε ανάλυση στο European Business Review, υπογραμμίζοντας ότι οι μισθοί και τα μη μισθολογικά εργασιακά κόστη αυξάνονται ταχύτερα απ’ ό,τι στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες.
Στον βιομηχανικό τομέα το επίπεδο του μισθολογικού κόστους είναι υψηλότερο με βάση τα διεθνή δεδομένα, όπως όμως συμβαίνει και με το επίπεδο των φόρων. Ειδικότερα, στο σύνολο των βιομηχανοποιημένων χωρών, η Γερμανία κατέχει το υψηλότερο επίπεδο εταιρικών φόρων, καθώς και φορολογικών βαρών για μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις.
Το τρίπτυχο 'υψηλοί μισθοί-υψηλοί φόροι-υψηλές τιμές ενέργειας', σύμφωνα με τον επικεφαλής οικονομολόγο της Allianz, δεν θα ήταν πρόβλημα αν το σύστημα υποστηριζόταν από ένα υψηλό επίπεδο υποδομών και από μια υψηλή προσφορά καταρτισμένου εργατικού δυναμικού.
Γι’ αυτό και «οι πολιτικές για την ανάπτυξη στη Γερμανία θα πρέπει να αντιμετωπίσουν επειγόντως τη σκληρή πραγματικότητα που απορρέει από την επιδείνωση των επιχειρηματικών συνθηκών».
naftemporiki.gr
