Από την έντυπη έκδοση
Με τον χρόνο να μετρά αντίστροφα έως τις 11 Ιανουαρίου, την ημερομηνία που έχει θέσει ως προθεσμία η ΔΕΗ για την εξεύρεση κοινά αποδεκτής λύσης που θα αποτρέψει τη διακοπή της ηλεκτροδότησης της ΛΑΡΚΟ, έχει ορισθεί για σήμερα κρίσιμη συνάντηση ανάμεσα στις διοικήσεις της Δημόσιας Επιχείρησης Ηλεκτρισμού και της βιομηχανίας. Σύμφωνα με πληροφορίες, οι διαβουλεύσεις των δύο εταιρειών στο υψηλότερο ιεραρχικά επίπεδο έρχονται μετά το ναυάγιο των διαπραγματεύσεων που διεξήχθησαν το προηγούμενο χρονικό διάστημα από υπηρεσιακούς παράγοντες των δύο πλευρών, οι οποίες δεν κατέληξαν σε συμφωνία.
Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, ένα από τα ακανθώδη ζητήματα στα οποία δεν έχει βρεθεί ακόμη χρυσή τομή, και το οποίο αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για τη ΔΕΗ ώστε να υπογράψει νέα σύμβαση με τη ΛΑΡΚΟ, αποτελεί η διασφάλιση ότι η βιομηχανία θα αποζημιώνει εφεξής πλήρως και έγκαιρα για την ηλεκτρική ενέργεια που καταναλώνει. Έτσι, η Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού ζητά να τεθούν ειδικές ρήτρες που να εγγυώνται πως η ΛΑΡΚΟ θα αποπληρώνει την ενέργεια που της προμηθεύει.
Η συγκεκριμένη προϋπόθεση ουσιαστικά θα εξασφαλίσει πως δεν θα αυξηθούν περαιτέρω τα ήδη ιλιγγιώδη χρέη της βιομηχανίας προς τη ΔΕΗ, τα οποία υπερβαίνουν τα 280 εκατ. ευρώ, αποσοβώντας έτσι τον κίνδυνο η βιομηχανία να συνεχίσει και μετά τη νέα συμφωνία να μην καλύπτει πλήρως τις τρέχουσες υποχρεώσεις της. Ένας κίνδυνος που κάθε άλλο παρά αβάσιμος είναι, καθώς στη δεδομένη συγκυρία το κόστος παραγωγής της βιομηχανίας είναι μεγαλύτερο από την τιμή του νικελίου, δηλαδή του προϊόντος που παράγει.
Οι όροι της ΔΕΗ
Την ίδια στιγμή, ψηλά στην ατζέντα της ΔΕΗ, η οποία φέρεται να θέτει συνολικά πέντε όρους για την υπογραφή νέας σύμβασης, είναι και η συμφωνία σε ένα πλάνο σταδιακής αποπληρωμής των ήδη συσσωρευμένων χρεών, αρχής γενομένης από τα «νέα» χρέη που δημιουργήθηκαν από το καλοκαίρι του 2017 στο πλαίσιο της τελευταίας σύμβασης, καθώς και μετά η βιομηχανία εξακολούθησε να καλύπτει μέρος των τρεχουσών καταναλώσεων. Πάντως, κύκλοι της Δημόσιας Επιχείρησης Ηλεκτρισμού εκτιμούν πως οι όροι που θέτει είναι εφικτό να τηρηθούν από τη ΛΑΡΚΟ, εκφράζοντας την αισιοδοξία πως θα βρεθεί λύση και έτσι δεν θα υπάρξει η ίδια κατάληξη με τη Χαλυβουργική, η οποία έχει «βυθιστεί στο σκοτάδι» από τις 18 Δεκεμβρίου.
Υπενθυμίζεται πως ο τελευταίος γύρος διαπραγματεύσεων ανάμεσα στις δύο εταιρείες, έως τώρα σε υπηρεσιακό επίπεδο, ξεκίνησε έπειτα από μεσολαβητική παρέμβαση του υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Γ. Σταθάκη. Πέρα από τη μεταβίβαση πρόσθετων χρηματορροών στη ΔΕΗ, το πλαίσιο που έθετε ο κ. Σταθάκης είναι να προσαρμόσει επίσης η ΛΑΡΚΟ το επίπεδο παραγωγής σε χαμηλότερα επίπεδα που υπαγορεύουν οι χαμηλές τιμές του νικελίου, καθώς και να προχωρήσει σε εξορθολογισμό του μισθολογικού κόστους.
Nα σημειωθεί πως η ΛΑΡΚΟ είναι η μόνη παραγωγός εταιρεία σιδηρονικελίου στην Ε.Ε., καλύπτοντας το 5% των αναγκών της Ε.Ε. στο συγκεκριμένο μέταλλο (βασικό συστατικό για την παραγωγή ανοξείδωτου χάλυβα). Το 2016 η εταιρεία παρήγαγε 17.071 τόνους νικελίου (το 2017 υπολογίζονται σε 17.500). Από την άλλη πλευρά όμως τόσο η εξόρυξη όσο και ο τρόπος κατεργασίας της πρώτης ύλης είναι κοστοβόρα και το τελικό αποτέλεσμα που εξάγεται και πωλείται σε χαμηλές τιμές (λόγω πτώσης τιμών νικελίου) δεν μπορεί να καταστήσει κερδοφόρα την επιχείρηση.
Βασικά «αγκάθια»
Όπως τονίζουν άνθρωποι του κλάδου, η όποια προοπτική της εταιρείας σκοντάφτει σε πέντε βασικά θέματα: στον διαχωρισμό των εργοστασιακών μονάδων από τα μεταλλεία (για κάποιους αυτό είναι λάθος), στην ασύμφορη επεξεργασία της πρώτης ύλης λόγω παλαιότητας των εγκαταστάσεων και του εξοπλισμού που διαθέτει, στα χρέη που έχει συσσωρεύσει, στην ακόμη χαμηλή τιμή του νικελίου (παρά τη σχετική βελτίωση στις αρχές του 2018), καθώς και στις αναγκαίες, αλλά συνεχώς σε αναβολή ρυθμίσεις που απαιτούνται για θέματα λειτουργικού κόστους και επενδύσεων. Όλα αυτά σε συνδυασμό με την ελλιπή βιομηχανική πολιτική της Ελλάδας, το υψηλό κόστος ενέργειας και την απουσία προώθησης των βιομηχανικών εξαγωγών δυσχεραίνουν την υπόθεση της ΛΑΡΚΟ, στο μετοχικό κεφάλαιο της οποίας μετέχει το ΤΑΙΠΕΔ, η Εθνική Τράπεζα και η ΔΕΗ.
