Ο Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος της Εθνικής Τράπεζας Τάκης Αράπογλου, σε απάντηση σχετικής επιστολής του Προέδρου της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς (Ε.Κ.) Αλέξιου Πιλάβιου, διευκρινίζει τα ακόλουθα για το θέμα της αγοράς ιδίων μετοχών:
«Σύμφωνα με τις διατάξεις των νόμων και τις οδηγίες των εποπτικών αρχών, το Διοικητικό Συμβούλιο της Τράπεζας έκανε χρήση των αποφάσεων των Γενικών Συνελεύσεων της 18.5.2004 και της 17.5.2005 και εξουσιοδότησε τη Διοίκηση να ενεργοποιήσει, κατά την κρίση της, το κάθε πρόγραμμα αγοράς μετοχών, ανά τρίμηνο.
Με δεδομένη όμως τη θετική πορεία της μετοχής της Τράπεζας τους τελευταίους 12 μήνες, έγινε περιορισμένη χρήση της δυνατότητας που προβλέφθηκε από τις παραπάνω Γενικές Συνελεύσεις των μετόχων της Τράπεζας, μάλιστα δε τις αγορασθείσες μετοχές στο σύνολό τους σχεδόν επανατοποθέτησε η Τράπεζα στην αγορά τον Οκτώβριο του 2005.
Μετά την έγκριση από τη Γενική Συνέλευση της 27.4.2006 του νέου προγράμματος αγοράς μετοχών για την περίοδο 2006 - 2007, το Δ.Σ. ενεργοποίησε το εν λόγω πρόγραμμα αυτόματα για το πρώτο τρίμηνο της περιόδου, με τους όρους που γνωστοποιήθηκαν και δια του τύπου.
Η χρονική σύμπτωση της πρώτης αυτής τρίμηνης περιόδου ενεργοποίησης του παραπάνω προγράμματος με την προτεινόμενη αύξηση κεφαλαίου της ΕΤΕ, με παροχή δικαιώματος προτίμησης, είναι απολύτως τυχαία, όπως τούτο γίνεται εύκολα αντιληπτό.
Με δεδομένο το μέχρι σήμερα υπεύθυνο, αναμφίβολα, χειρισμό του προηγούμενου προγράμματος, ο κ. Τ. Αράπογλου δηλώνει ότι από την ημέρα έγκρισης του πρώτου τριμήνου του προγράμματος αγοράς 2006 - 2007 το πρόγραμμα δεν έχει ενεργοποιηθεί και διαβεβαιώνει ότι ούτε υφίσταται πρόθεση ενεργοποίησης του προγράμματος αυτού κατά τη διάρκεια της περιόδου ασκήσεως των δικαιωμάτων προτιμήσεως, ούτε πρόκειται να ενεργοποιηθεί κατά τη διάρκεια ή και αμέσως μετά την άσκηση του εν λόγω δικαιώματος.
Με την ευκαιρία, επισημαίνει ότι ειδικά στον τραπεζικό χώρο η αγορά ιδίων μετοχών, αντίθετα με το γενικότερο γράμμα του νόμου (άρθ.16 αρ.5 του ΚΝ 2190), θα έπρεπε να θεωρείται περισσότερο ως μέσον για την καλύτερη διαχείριση του κόστους και του μείγματος των εποπτικών κεφαλαίων και όχι για τη στήριξη της μετοχής».
