Της Νατάσας Στασινού
[email protected]
Το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα, που παρουσίασε ο Μπεράτ Αλμπαϊράκ, χαρακτηρίστηκε από τους ειδικούς ρεαλιστικό και στη σωστή κατεύθυνση. Απέτυχε όμως να κάμψει τις ανησυχίες των επενδυτών. Aν και αμέσως μετά τις ανακοινώσεις Αλμπαϊράκ, για βραδύτερους, πιο βιώσιμους ρυθμούς ανάπτυξης, όπως και για μείωση των δημοσίων δαπανών η λίρα επιδόθηκε σε μίνι ράλι, ο ενθουσιασμός δεν άργησε να χαθεί.
Το τουρκικό νόμισμα έχασε το σύνολο των κερδών του έως το βράδυ της Πέμπτης και σήμερα υποχωρεί εκ νέου έναντι του αμερικανικού κατά 1,35% στις 6,2817 λίρες ανά δολάριο.
Η υπόσχεση για δημοσιονομική πειθαρχία και η αναθεώρηση των στόχων για τους ρυθμούς ανάπτυξης στο 3,8% φέτος και στο 2,3% το 2019 αποτιμούνται θετικά, αλλά δεν ανταποκρίνονται στις προσδοκίες για δραστική στροφή πολιτικής. Όσοι περίμεναν μία κίνηση ανάλογης ισχύος με τη γενναία αύξηση των επιτοκίων από την κεντρική τράπεζα, δεν την έλαβαν.
«Η τουρκική κυβέρνηση δείχνει απλώς ότι ανέκτησε την επαφή με την πραγματικότητα... Ο υπουργός Οικονομικών, Μπεράτ Αλμπαϊράκ, απέτυχε να παρουσιάσει ένα πειστικό σχέδιο για ευρεία στροφή προς την ορθόδοξη οικονομική πολιτική» σχολιάζει χαρακτηριστικά η Capital Economics.
Την ίδια ώρα αναλυτές στο Bloomberg επισημαίνουν ότι από τον οδικό χάρτη Αλμπαϊράκ απουσίαζαν οι λεπτομέρειες για το πώς θα επανέλθει η οικονομία σε κατάσταση ισορροπίας, ενώ έλειπε και ένα ουσιαστικό στοιχείο: ένα σχέδιο για τη στήριξη των τραπεζών της χώρας, που έχουν να αντιμετωπίσουν τις δυσκολίες πρόσβασης σε χρηματοδότηση, αλλά και τα μεγάλα δάνεια σε ξένο νόμισμα, που αρχίζουν να «σκάνε».
Το κυριότερο ίσως πρόβλημα, που αντιμετωπίζει αυτή την ώρα η τουρκική οικονομία δεν είναι η έλλειψη σχεδίου, αλλά η έλλειψη αξιοπιστίας. Το πόσο σημαντικό είναι να μπορείς να πείσεις πιστωτές και αγορές ότι θα κάνεις πράξεις αυτά, που διακηρρύσεις, ότι δεν θα καταφύγεις σε πισωγυρίσματα με το πρώτο εμπόδιο και δεν θα λαμβάνεις κάθε απόφαση με γνώμονα το πολιτικό κόστος το έχουμε μάθει καλά εμείς στην Ελλάδα τα τελευταία οχτώ χρόνια.
Ό,τι και εάν υποσχεθεί ο Αλμπαϊράκ, δεν μπορεί να υποσχεθεί ότι ο πεθερός του, Ταγίπ Ερντογάν, θα σταματήσει τις πιέσεις και τις παρεμβάσεις στη δημοσινομική και νομισματική πολιτική. Aυτό μπορεί να το πετύχει μόνο ο Τούρκος πρόεδρος, αλλά δεν προς το παρόν δεν εμφανίζεται διατεθειμένος να το κάνει.
naftemporiki.gr
