Από την έντυπη έκδοση
Της Νατάσας Στασινού
[email protected]
Κάθε δραματική ιστορία έχει ήρωες και αντι-ήρωες, θύτες, θύματα και παράπλευρες απώλειες. Αν όμως ζητήσεις από πρωταγωνιστές και ουδέτερους παρατηρητές να σ’ την αφηγηθούν, δεν θα συμφωνήσουν στη μοιρασιά των ρόλων. Η περίπτωση της παγκόσμιας κρίσης του 2008, που πυροδότησε και την κρίση χρέους της Ευρωζώνης, δεν διαφέρει. Δέκα χρόνια τώρα ακούμε εναλλακτικές εκδοχές για τα ίδια γεγονότα, αντικρουόμενες ερμηνείες για τα κίνητρα, διαφωνίες ως προς το «τις πταίει» και τι έπρεπε να γίνει.
Εάν υπάρχει, ωστόσο, κάτι που όλοι αναγνωρίζουν είναι πως μία κρίση η οποία γεννήθηκε στην αμερικανική αγορά ενυπόθηκων στεγαστικών δανείων έπληξε τελικά σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό την Ευρώπη. Γιατί συνέβη αυτό; Ήταν οι ευρωπαϊκές τράπεζες και η νομισματική ένωση το αθώο θύμα των «αρπακτικών» της Wall Street; H θεωρία αυτή δεν είναι μόνο υπεραπλουστευτική, αλλά και επικίνδυνη. Γιατί εάν δεν αναγνωρίσεις τα λάθη και το μερίδιο ευθύνης σου για μία τραγωδία, αυτή δεν θα αργήσει να επαναληφθεί.
Ολόκληρο το άρθρο στη «Ναυτεμπορική»
