Περίοδος έντονων αλλαγών και ανακατατάξεων είναι το τελευταίο διάστημα για την ελληνική βιομηχανία ένδυσης με βασικά χαρακτηριστικά την αυξανόμενη εισαγωγική διείσδυση φθηνών ασιατικών προϊόντων αλλά και την ισχυροποίηση της θέσης του επώνυμου ξένου ρούχου επισημαίνει σε μελέτη της η Hellasat:
Η εγχώρια παραγωγή του κλάδου φθίνει διαχρονικά λόγω αδυναμίας να ανταγωνιστεί τα πάμφθηνα εισαγόμενα –κινέζικης κυρίως προέλευσης- προϊόντα. Συγκεκριμένα, ο δείκτης παραγωγής το 2004 μειώθηκε κατά -5,2%, μείωση η οποία το 2005 εκτινάχθηκε στο -14,8%. Το αποτέλεσμα της φθίνουσας πορείας είναι η έντονα αρνητική συμβολή (-0,54%) στη μεταβολή του συνολικού προϊόντος της ελληνικής μεταποίησης (-0,8%).
Η κατάργηση των ποσοτικών περιορισμών στις εισαγωγές από 1/1/2005 αύξησε τις εισαγωγές της Κίνας προς την ΕΕ, αλλά και την Ελλάδα ειδικότερα. Οι περιορισμοί επανήλθαν εκ νέου στα μέσα του 2005, για χρονική περίοδο δύο ετών, γεγονός που μείωσε το ρυθμό αύξησης των εισαγωγών από την Κίνα, ανακουφίζοντας έτσι, έστω και πρόσκαιρα, τις επιχειρήσεις ένδυσης και κλωστοϋφαντουργίας, ωστόσο οι παράγοντες του κλάδου κάνουν λόγω για μείωση της απασχόλησης πάνω από 8%.
Σχέδια ξένων οίκων για επέκταση στην Ελλάδα – Πιέσεις από super markets και πολυκαταστήματα
Η ελληνική αγορά χαρακτηρίζεται ελκυστική από τους ξένους ομίλους που αναζητούν ευκαιρίες στρατηγικής επέκτασης σε άλλες χώρες, καθώς ο Έλληνας καταναλωτής παρά τις πιέσεις που υφίσταται το διαθέσιμο εισόδημα και η αγοραστική του δύναμη τα τελευταία χρόνια, εξακολουθεί να δαπανά μεγαλύτερο ποσοστό του εισοδήματός του για ρουχισμό, συγκριτικά με κατοίκους άλλων ευρωπαϊκών χωρών. Η είσοδος ξένων ομίλων στο επώνυμο αλλά και το φθηνό ρούχο, αλλά και η δραστηριοποίηση των μεγάλων αλυσίδων super-market με τη διάθεση ειδών ένδυσης και υπόδησης εντείνουν τον ανταγωνισμό που υφίσταται ο Έλληνας παραγωγός. Μια άλλη διάσταση του προβλήματος αγγίζει το λιανεμπόριο, καθώς τα μεγάλα πολυκαταστήματα στα οποία έχουν παρουσία τα επώνυμα ελληνικά και εισαγόμενα ενδύματα απειλούν τη βιωσιμότητα των μικρών, ιδιωτικών καταστημάτων.
Οριακή άνοδος του κύκλου εργασιών - Συνέχιση της κάμψης της κερδοφορίας
Ο βαθμός συγκέντρωσης στον κλάδο διαχρονικά δεν μεταβάλλεται ιδιαίτερα, με τους είκοσι μεγαλύτερους παίκτες να κατέχουν ένα μερίδιο αγοράς της τάξης τους 54,5%-55%.
Ο κύκλος εργασιών ενός δείγματος 141 επιχειρήσεων του κλάδου αυξήθηκε κατά 2,1% το 2005 (5,3% το 2004) και διαμορφώθηκε στα €709,08 εκ. Ωστόσο μόνο η 1 στις 2 περίπου επιχειρήσεις αύξησαν τα έσοδα της προηγούμενης χρήσης, με συνέπεια η μέση μεταβολή ανά εταιρεία να είναι αρνητική, τόσο για την περίοδο 05/04 (-0,2%), όσο και για την τριετία 05/03 (-2,2%).
Συγχρόνως συνεχίστηκε η μείωση στα συνολικά κέρδη, τα οποία διαμορφώθηκαν σε €25,43 εκ., μειωμένα κατά 13,3% (μέση μεταβολή εταιρείας 05/04), σε αρκετά χαμηλότερα επίπεδα συγκριτικά με τη μέση ετήσια μεταβολή την τριετία 05/03 (-4,1%). Σε εταιρικό επίπεδο οι περισσότερες επιχειρήσεις είναι κερδοφόρες (114, ποσοστό 81%), ωστόσο είναι λίγες αυτές που βελτιώνουν τα κέρδη του 2004 (συνολικά 42, δηλ. 30% περίπου του συνόλου), ενώ οι 63 υπέστησαν μείωση. Από τις 27 ζημιογόνες εταιρείες, οι μισές (13) αύξησαν τις ζημιές του προηγούμενου έτους.
Σε δυσμενέστερη θέση βρίσκονται οι μικρότερες επιχειρήσεις, καθώς τα συνολικά τους κέρδη μειώθηκαν κατά 16,9%, με συνέπεια τον περιορισμό της συμμετοχής τους στα συνολικά κέρδη από 54% το 2005 σε 48% το 2005.
Το περιθώριο μικτού κέρδους διατηρείται σε υψηλά επίπεδα (στο 26,6%), με τις περισσότερες μεγάλες επιχειρήσεις να επιδεικνύουν αρκετά υψηλότερες τιμές.
Η κάμψη καθαρών των κερδών, λόγω των μειούμενων περιθωρίων λειτουργικής και καθαρής κερδοφορίας (7,9% και 2% αντίστοιχα) οδηγεί σε πτώση την αποδοτικότητα των ιδίων κεφαλαίων στο 8,2% (10,7% το 2004), παρά την ενίσχυση της κεφαλαιακής μόχλευσης στο 1,85 (1,58 το 2004).
