Οι επικείμενες εκλογές στην Τουρκία δείχνουν να προκαλούν φόβο στην Ελλάδα -και κυρίως στα νησιά, τα οποία βρίσκονται κοντά στα τουρκικά παράλια. Σχετικό ρεπορτάζ, άλλωστε, φιλοξενεί η εφημερίδα Tageszeitung του Βερολίνου.
Ο αρθρογράφος ξεκινά με την αιφνιδιαστική επίσκεψη του υποψήφιου προέδρου της τουρκικής αντιπολίτευσης, Μουχαρέμ Ιντζέ, στην Κομοτηνή και τους συμφιλιωτικούς τόνους στην ομιλία του ενώπιον της μουσουλμανικής μειονότητας.
Όπως αναγράφει, σε ερωτήσεις Ελλήνων δημοσιογράφων γιατί θέλησε να επισκεφθεί την περιοχή, απάντησε ότι ήθελε να επισκεφθεί φίλους και συγγενείς, ενώ για τις εντάσεις μεταξύ των δύο χωρών θέλησε να περάσει το μήνυμα ότι είναι καλύτερα να συνομιλεί κανείς από το να φιλονικεί.
«Στην ελληνική κοινή γνώμη παρατηρούνται μεταπτώσεις της διάθεσης για τον μεγάλο γείτονα εξ ανατολών, από αγανάκτηση μέχρι φόβο» σημειώνει ο Γερμανός αρθρογράφος, μεταφέροντας τις εντυπώσεις του από ρεπορτάζ στη Ρόδο και τη Σύμη. «Στη Σύμη οι άνθρωποι βρίσκονται σε κατάσταση συναγερμού. Φοβούνται ότι μετά το δράμα με το προσφυγικό στο Αιγαίο το 2015, θα πέσει και πάλι η τουριστική κίνηση, γιατί ο Ερντογάν προκαλεί ανασφάλεια στους τουρίστες».
Ο αρθρογράφος παραθέτει τα περιστατικά σύγκρουσης το τελευταίο διάστημα ανάμεσα στις δύο χώρες στο Αιγαίο και μεταφέρει το φόβο πολλών Ελλήνων ότι ο Τούρκος πρόεδρος θα κλιμακώνει τις διενέξεις με την Ελλάδα για να ενεργοποιήσει τους εθνικιστές ψηφοφόρους.
«Για τη μουσουλμανική μειονότητα, η οποία για καιρό υπέφερε από την αντιπάθεια ανάμεσα στις δύο χώρες, η κατάσταση είναι ιδιαίτερα πικρή… πολλοί εναποθέτουν τις ελπίδες τους στον Μουχαρέμ Ιντζέ. Όταν ρωτήθηκε στην Κομοτηνή τι θα έκανε για τους δύο φυλακισμένους στρατιωτικούς, η απάντηση ήταν ότι αν γίνει πρόεδρος θα αφήσει τη δικαιοσύνη να αποφασίσει ανεξάρτητα».
Χωρίς θάρρος η Μέρκελ
Στον απόηχο της συνέντευξης - απάντησης της Γερμανίδας καγκελαρίου στα φιλόδοξα σχέδια του Γάλλου προέδρου για την μεταρρύθμιση της Ευρωζώνης, ο γερμανικός Τύπος σχολιάζει καταρχήν την καθυστερημένη δημόσια τοποθέτηση της Άγκελα Μέρκελ. Ενδεικτικό το σχόλιο της οικονομικής επιθεώρησης Handelsblatt, η οποία υποστηρίζει ότι κυρίως λόγω της κλιμάκωσης του εμπορικού πολέμου ανάμεσα στις ΗΠΑ και την Ε.Ε., η Γερμανία, ως εξαγωγική χώρα, αντελήφθη ότι χρειάζεται την ενότητα της Ευρώπης.
«Αυτό το γνωρίζει ο πρόεδρος Μακρόν και γι' αυτό τώρα τελευταία η Γαλλία ενίσχυσε τις πιέσεις προς το Βερολίνο με επιτυχία, όπως αποδεικνύεται από την αντίδραση της Μέρκελ» επισημαίνει ο σχολιαστής της Handelsblatt. Σε ό,τι αφορά ωστόσο, στο περιεχόμενο των γερμανικών προτάσεων, η εφημερίδα θεωρεί ότι υπολείπονται των γαλλικών.
«Είναι σαφές ότι οι ιδέες της Μέρκελ για την μετατροπή του ESM σε Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο και η δημιουργία ενός προϋπολογισμού για επενδύσεις είναι ελάχιστα φιλόδοξες, υπό την γαλλική οπτική γωνία, ενώ πολλά ακόμη δεν έχουν διευκρινιστεί. Αλλά το μήνυμα είναι σαφές: η Μέρκελ είναι διατεθειμένη να προσεγγίσει τον Μακρόν και μαζί να ενισχύσουν την Eυρωζώνη» υπογραμμίζει η εφημερίδα. «Με αυτό τον τρόπο η καγκελάριος αναβάθμισε τη μεταρρύθμιση της Ευρωζώνης σε πρωταρχικό ζήτημα της καγκελαρίας της, κάτι που προκαλεί πικρία κυρίως στο συγκυβερνών Σοσιαλδημοκρατικό κόμμα».
Οι Σοσιαλδημοκράτες ανήγαγαν την Ευρώπη σε κεντρικό θέμα της πολιτικής τους και γι' αυτό ζήτησαν το υπουργείο Οικονομικών. Ναι μεν ο υπουργός Οικονομικών, Όλαφ Σολτς, εργάζεται φιλόπονα και σιωπηρά για θέματα Ευρώπης, παρέλειψε ωστόσο να διατυπώσει κάτι το συγκεκριμένο. Η καγκελάριος τον πρόλαβε και τώρα έχει μείνει στην κοινή γνώμη η εντύπωση ότι η Ευρώπη είναι δικό της πρότζεκτ, εκείνη ορίζει την πολιτική».
Το Spiegel στη διαδικτυακή του έκδοση δεν επικρίνει μόνο την καθυστερημένη γερμανική απάντηση στα γαλλικά σχέδια αλλά και το περιεχόμενό της. «Αυτό ήταν λοιπόν» διερωτάται. «Στη μεγάλη ζαριά του Μακρόν η Γερμανία απαντά με μικρή ζαριά, τίποτα το καινούργιο, τίποτα που δεν υπάρχει ήδη στην κυβερνητική συμφωνία ή που να μην έχει σχεδιαστεί από καιρό», επισημαίνει.
«Ένα Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο, ένας προϋπολογισμός για επενδύσεις, με λίγα κεφάλαια που θα δίνονται μετά από πολλούς όρους … η Μέρκελ δείχνει ανοιχτή για τις προτάσεις Μακρόν, αλλά επιμένει στον κοινοβουλευτικό έλεγχο. Πώς θα γίνει όμως αυτό; Το συμπέρασμα είναι ότι δεν έχει το θάρρος να δώσει αγώνα εναντίον του κόμματός της για περισσότερη Ευρώπη».
