Η έκδοση πιστωτικών καρτών από τράπεζες, χωρίς την έγκριση των πελατών, είναι όχι μόνο παράνομη, αλλά υποχρεώνει τα πιστωτικά ιδρύματα να καταβάλουν και σχετική αποζημίωση, αποφάσισε το Πολιτικό Εφετείο Αθηνών.
Με την απόφαση του δικαστηρίου (2750/2006), επιχειρείται να μπει «φραγμός» στη σχετική τακτική ορισμένων τραπεζών να στέλνουν ταχυδρομικά κάρτες σε ιδιώτες, χωρίς να έχει προηγηθεί σχετική αίτηση από τους τελευταίους, ενώ δίνει σε αυτούς δικαίωμα δικαστικών διεκδικήσεων.
Όπως υπογραμμίζεται χαρακτηριστικά στην απόφαση του Εφετείου, η εν λόγω διαδικασία «είναι παράνομη, αφού γίνεται χωρίς να έχει τέτοιο δικαίωμα η τράπεζα». Επισημαίνεται, μάλιστα, ότι «προφανώς οι υπάλληλοι των τραπεζών προχωρούν σε τέτοιες ενέργειες, με μοναδικό σκοπό να αποκτήσει η τράπεζα οικονομικά οφέλη».
Αφορμή για το σκεπτικό της απόφασης Εφετείου είναι συγκεκριμένη περίπτωση ιδιώτη ο οποίος παρέλαβε ταχυδρομικώς ενεργοποιημένη πιστωτική κάρτα, χωρίς να την έχει ζητήσει. Όπως αποδείχθηκε τελικά, υπήρχε σχετική αίτηση με τη μονογραφή του, η οποία όμως ήταν υπαλλήλου της τράπεζας, η ταυτότητα του οποίου παραμένει άγνωστη!
Ειδικότερα, ο ιδιώτης είχε πιστωτική κάρτα της ίδιας τράπεζας, αλλά την ακύρωσε, όταν διαπίστωσε ότι από λάθος σε έναν από τους λογαριασμούς του υπήρχε διπλή χρέωση των αγορών του. Μετά από τέσσερις μήνες, όπως αναφέρεται στη σχετική αγωγή, παρέλαβε νέα πιστωτική κάρτα με τον ίδιο αριθμό με την προηγούμενη. Όταν διαμαρτυρήθηκε στην τράπεζα του επιδείχθηκε αίτηση με τη μονογραφή του, στην οποία δήλωνε ότι επιθυμεί τη επαναδραστηριοποίηση της κάρτας του.
Όπως αποδείχθηκε, όμως, η υπογραφή ήταν υπαλλήλου της τράπεζας και έτσι το δικαστήριο δικαίωσε τον καταναλωτή, επιδικάζοντάς του ως αποζημίωση ποσό 10.000 ευρώ και κρίνοντας ότι η τράπεζα λειτούργησε κερδοσκοπικά έως δόλια.
