Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αποφάσισε να παραπέμψει την Ελλάδα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για παρατυπίες στην ανάθεση αρκετών συμβάσεων παροχής τεχνικής βοήθειας σε έλληνες αγρότες.
Όπως επισημαίνεται σε ανακοίνωση της επιτροπής, η ελληνική κυβέρνηση, για να διευκολύνει τους αγρότες να επωφεληθούν από τη στήριξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο πλαίσιο της Κοινής Γεωργικής Πολιτικής, υπέγραφε κάθε χρόνο συμβάσεις παροχής τεχνικής βοήθειας με ειδικευμένες εταιρείες, κατόπιν προκήρυξης διαγωνισμού.
Ωστόσο, το 2001, απέκλινε από αυτή την προηγούμενη προσέγγιση και ανέθεσε απευθείας συμβάσεις για τη διαχείριση ενός προγράμματος-πλαισίου και την αναλυτική εφαρμογή αυτού του προγράμματος, χωρίς να εφαρμόσει τις διαδικασίες ανακοίνωσης και προκήρυξης διαγωνισμού που απαιτούνται από την οδηγία 92/50/ΕΟΚ.
Η Επιτροπή δεν δέχεται το επιχείρημα των ελληνικών αρχών σύμφωνα με το οποίο, παρά τη διαφωνία τους με την Επιτροπή, συμμορφώθηκαν στην πράξη με την αιτιολογημένη γνώμη που έλαβαν το Δεκέμβριο του 2003 (βλ. IP/03/1763) καθώς υπήγαγαν τις συμβάσεις σε διαγωνισμό, όπως απαιτούσε η οδηγία, και η Γενική Γραμματεία του υπουργείου Γεωργίας εξέδωσε εγκύκλιο. Σύμφωνα με τις πληροφορίες της Επιτροπής, το διατεινόμενο άνοιγμα των οικείων συμβάσεων στον ανταγωνισμό από το 2003 είναι μόνο θεωρητικό εφόσον, με την εφαρμογή διαφόρων μηχανισμών, οι συμβάσεις ανατέθηκαν στις ίδιες ενώσεις γεωργών. Επιπλέον, η Επιτροπή θεωρεί ότι εξακολουθεί να υφίσταται κίνδυνος παρόμοιων παραβιάσεων στο μέλλον και ότι η εγκύκλιος της Γενικής Γραμματείας, όπως διατυπώθηκε, δεν επιτρέπει την επανόρθωση της παράβασης και θα μπορούσε, μάλιστα, να οδηγήσει στην επανάληψή της.
Η Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού (ΔΕΗ) δημοσίευσε πρόσκληση υποβολής προσφορών για την κατασκευή θερμοηλεκτρικού σταθμού στο Λαύριο. Η Επιτροπή θεωρεί ότι οι δύο επιχειρήσεις που έφτασαν στο τελικό στάδιο της διαδικασίας (υποβολή χρηματοοικονομικών προσφορών) δεν πληρούσαν τις απαιτήσεις της πρόσκλησης υποβολής προσφορών, παρά το γεγονός ότι η ανακοίνωση της πρόσκλησης και η προκήρυξη διαγωνισμού ανέφεραν ρητώς ότι καμία προσφορά που δεν πληρούσε τις συγκεκριμένες απαιτήσεις δεν θα γινόταν δεκτή.
Η πρώτη επιχείρηση, σύμφωνα με την Επιτροπή, δεν είχε την απαιτούμενη πείρα, ενώ η προσφορά που υποβλήθηκε από τη δεύτερη επιχείρηση, στην οποία και ανατέθηκε τελικά η σύμβαση, δεν πληρούσε έναν από τους όρους σχετικά με τη μακροπρόθεσμη συμφωνία συντήρησης. Η ΔΕΗ, αποδεχόμενη αυτές τις δύο επιχειρήσεις στο τελικό στάδιο της διαδικασίας, και αναθέτοντας τη σύμβαση σε μία από αυτές, παρέβη το άρθρο 4 παράγραφος 2 της οδηγίας 93/38/ΕΟΚ (αποκλειόμενοι τομείς), καθώς και τις αρχές ίσης μεταχείρισης των υποψηφίων και διαφάνειας, οι οποίες ορίζονται στη νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου. Η μη εφαρμογή αυτών των αρχών ενδέχεται να είναι άδικη όχι μόνο για τις επιχειρήσεις που συμμετέχουν στη διαδικασία, αλλά και για τις επιχειρήσεις που θα μπορούσαν να είχαν συμμετάσχει, εάν γνώριζαν ότι η αναθέτουσα αρχή δεν θα εφάρμοζε τους όρους που η ίδια είχε ορίσει στην πρόσκληση υποβολής προσφορών, καταλήγει η ανακοίνωση της Ε.Ε.
