Ποτέ άλλοτε ένας πολιτικός ηγέτης δεν είχε προσβάλει τόσο πολύ κόσμο σε τόσο λίγο χρονικό διάστημα. Ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι τα έχει βάλει με τους δικαστές, που είναι όλοι κομμουνιστές και πηγαίνουν στην
Κούβα για σεξουαλικό τουρισμό. «Για να γίνει κάποιος δικαστής πρέπει να είναι ψυχικά διαταραγμένος».
Με την αντιπολίτευση, που είναι τυραννική, αντιχριστιανική και διεφθαρμένη. Με τον Ρομάνο Πρόντι, που είναι παθητικός και φουκαράς. Με τον γγ των «Δημοκρατικών της Αριστεράς» Π. Φασίνο που είπε πως τον ψάχνουν για διαφήμιση τα γραφεία κηδειών.
Με τους δημοσιογράφους και τους ξένους ανταποκριτές, που είναι οι χειρότεροι στον κόσμο. Στο Ευρωκοινοβούλιο, από τη θέση του προεδρεύοντος της Ε.Ε. (β' εξάμηνο του 2003), παρομοίασε με ναζί, Γερμανό ευρωβουλευτή, και να πρότεινε –με ειρωνεία και χιούμορ, όπως διευκρίνισε ο καβαλιέρε- να συμμετάσχει σε ταινία που γυρίζεται στην Ιταλία με θέμα τα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Χαρακτήρισε ευρωβουλευτή «τουρίστα της δημοκρατίας». Διεκδίκησε για τον εαυτό του ρόλο Ιησού της πολιτικής. Εκανε διόλου κολακευτικά σχόλια για την εξωτερική εμφάνιση της φιλανδής προέδρου, και προ ημερών προέβη σε μια «αποκάλυψη» δηλώνοντας ότι «οι κομμουνιστές δεν έτρωγαν τα παιδιά αλλά τα έβραζαν για να τα χρησιμοποιήσουν σαν λίπασμα». Στο συνέδριο του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος στις 30 Μαρτίου στη Ρώμη, οι Ευρωπαίοι πολιτικοί τον απέφυγαν διακριτικά, ενώ κανείς δεν κάθισε δίπλα του.
Δύσκολα μπορεί να χαρακτηρίσει κάποιος τα ατοπήματα του κ. Μπερλουσκόνι. Δείχνει κατ' αρχήν έλλειψη θεσμικής κουλτούρας. Δείχνει ερασιτεχνισμό, επίδειξη δύναμης που αντικαθιστά τη γνώση και την πολιτική ικανότητα, αλλά και έλλειψη ήθους.
Δεν πρέπει ωστόσο, να είμαστε σκληροί με τον κ. Μπερλουσκόνι. Ο Μπερλουσκόνι ήταν πάντοτε πολύ περισσότερα πράγματα από πολιτικός. Είναι εκδότης, ιδιοκτήτης εφημερίδας, μεγιστάνας του ποδοσφαίρου, διαφημιστής, μεγαλοεπιχειρηματίας και μεγιστάνας της τηλεόρασης. Αλλά πάνω απ' όλα είναι ένας perfomer.
Θα περίμενε κανείς με τόσα ατοπήματα στα πέντε χρόνια εξουσίας του, και κάκιστες επιδόσεις στην οικονομία να μην έχει ελπίδα επανεκλογής http://www.naftemporiki.gr/news/static/06/03/31/1172902.htm . Ο Μπερλουσκόνι -διεξάγει μια προεδρικού χαρακτήρα προεκλογική εκστρατεία, εστιασμένη στο πρόσωπό του- μπορεί να βρίσκεται πίσω στις δημοσκοπήσεις κατά τρεις έως πέντε μονάδες, αλλά το αποτέλεσμα κάθε άλλο παρά έχει κριθεί, καθώς το 30% των ψηφοφόρων δηλώνουν αναποφάσιστοι.
Ολο αυτό το ανορθόδοξο σκηνικό, μου 'φερνει στο νου μια σκηνή από το «Νευρικό εραστή» του Γούντι Αλεν, όπου ο νεαρός Αλβι Σίνγκερ εξηγεί σε έναν ψυχίατρο ότι δεν μελετά για το σχολείο γιατί το σύμπαν διαστέλλεται και όλα στο απώτατο βάθος του χρόνου θα χαθούν. «Τι δουλειά έχει το σύμπαν;» εξανίσταται η μητέρα του. «Εσύ ζεις στο Μπρούκλιν. Το Μπρούκλιν δεν διαστέλλεται».
Απομένει στις 10 Απριλίου να δούμε αν διαστέλλονται τα όρια των Ιταλών, γιατί ο Μπερλουσκόνι έχει αποδείξει τις δικές του αντοχές.
K.T.
