Την αποκάλυψη ότι δεν του επετράπη να μοιραστεί με τους υπουργούς Οικονομικών τις γραπτές προτάσεις της ελληνικής πλευράς κατά τη συνεδρίαση του Eurogroup της περασμένης Πέμπτης κάνει σε άρθρο του στους Irish Times ο υπουργός Οικονομικών Γιάνης Βαρουφάκης, σχολιάζοντας ότι η συνεδρίαση θα καταγραφεί στην ιστορία σαν μία χαμένη ευκαιρία να επιτευχθεί μια ήδη καθυστερημένη συμφωνία μεταξύ της Ελλάδας και των πιστωτών της.
«Όπως ο Γερμανός ομόλογός μας θα επιβεβαίωνε αργότερα, οποιαδήποτε έγγραφη πρόταση προς οποιοδήποτε υπουργό οικονομικών από την Ελλάδα ή από τους θεσμούς θα ήταν «απαράδεκτη», αφού θα έπρεπε να κατατεθεί στη Γερμανική Βουλή και έτσι θα ακύρωνετη χρησιμότητά της ως μέρος της διαπραγματευτικής διαδικασίας» αναφέρει ο κ. Βαρουφάκης.
Μάλιστα παρατηρεί ότι «η Ευρωζώνη προχωράει με μυστηριώδεις τρόπους. Βαρυσήμαντες αποφάσεις υπογράφονται από υπουργούς οικονομικών που παραμένουν στο σκοτάδι όσον αφορά στις λεπτομέρειες των αποφάσεών τους, ενώ μη εκλεγμένοι αξιωματούχοι παντοδύναμων θεσμών κλείνονται σε μονόπλευρες διαπραγματεύσεις με μια κυβέρνηση που αγωνίζεται μόνη της. Φαίνεται λες και η Ευρώπη έχει αποφανθεί ότι οι εκλεγμένοι υπουργοί οικονομικών δεν είναι ικανοί να συλλάβουν το βάθος της τεχνικής λεπτομέρειας – καλύτερα να το αφήσουμε σε «ειδικούς» που αντιπροσωπεύουν τους θεσμούς και όχι τους λαούς. Είναι να απορεί κανείς πως μια τέτοια διευθέτηση μπορεί να είναι αποτελεσματική, πόσο μάλλον έστω και επιφανειακά δημοκρατική».
Σε άλλο σημείο του άρθρου του ο κ. Βαρουφάκης σχολιάζει ότι «το Ελληνικό δράμα συχνά παρεξηγείται στις βόρειες χώρες, κυρίως γιατί η ασωτία του παρελθόντος έχει επισκιάσει την εξαιρετική προσαρμογή των τελευταίων πέντε ετών. Από το 2009 και μετά, το δημόσιο έλλειμμα της Ελλάδας έχει μειωθεί, κατά ένα τεράστιο 20% σε κυκλικά προσαρμοσμένη βάση, μετατρέποντάς το σε μεγάλο δομικό πρωτογενές πλεόνασμα. Οι μισθοί έχουν περιορισθεί κατά 37%, οι συντάξεις μέχρι 48%, οι θέσεις απασχόλησης στο δημόσιο τομέα κατά 30%, η ιδιωτική κατανάλωση κατά 33%, ακόμη και το έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών κατά 16%».
Συνεχίζει «δυστυχώς η προσαρμογή αυτή ήταντόσοδραστική που η οικονομική δραστηριότητα «πνίγηκε», το συνολκό εισόδημα έπεσε κατά 27%, η ανεργία εκτοξεύθηκε στο 27%,η αδήλωτη εργασία άγγιξε το 34%, το δημόσιο χρέος έφτασε στο 180% ενός γρήγορα συρρικνούμενου ΑΕΠ και η χρηματοπιστωτική ρευστότητα εξανεμίστηκε, ενώ παράλληλα οι νέοι Έλληνες, όπως και οι αντίστοιχοι Ιρλανδοί, έφυγαν από τη χώρα παίρνοντας μαζί τους τεράτιες ποσότητες ανθρώπινου κεφαλαίου, που το Ελληνικό Κράτος είχε επενδύσει πάνω τους».
Συμπεραίνει ότι «ένας αντικειμενικός παρατηρητής στις συσκέψεις του Eurogroup θα έβγαζε το εύλογο συμπέρασμα ότι πρόκειται για περίεργο φόρουμ, μη-κατάλληλα εξοπλισμένο για την σφυρηλάτηση του σωστών αποφάσεων τη στιγμή που η Ευρώπη τις χρειάζεται. Η Ελλάδα, όπως και η Ιρλανδία, χτυπήθηκαν σκληρά στην αρχή της κρίσης γιατί το Eurogroup δεν ήταν σχεδιασμένο να χειρίζεται κρίσεις με αποτελεσματικό τρόπο. Και συνεχίζει να μην είναι».
Όπως σημειώνει το πιεστικό ερώτημα για τους Ιρλανδούς εταίρους μας, που πρέπει να απαντηθεί πριν την έκτακτη Σύνοδο Κορυφής της Δευτέρας, είναι το εξής:
Τι είναι περισσότερο πιθανό:
-
Να εξελιχθεί η Ευρωζώνη σε μια καλύτερη ένωση για τα κράτη-μέλη αν η Ελλάδα γίνει «βορά των λύκων», παρά τις ουσιαστικές προτάσεις που ανέπτυξε στο Eurogroup της Πέμπτης;
-
Ή να μετεξελιχθεί η Ευρωζώνη σε μια πιο ανοικτή, αποτελεσματικοτέρη και δημοκρατικότερη νομισματική ένωση εφόσον υπάρξει συμφωνία με την Ελλάδα την Δευτέρα πάνω στην βάση των προτάσεων που καταθέσαμε;
