Στο ερώτημα «γιατί δεν αρκεί στην Ελλάδα να κηρύξει μία απλή χρεοκοπία» επιχειρεί να απαντήσει ο διεθνής οικονομολόγος Τζόσεφ Στίγκλιτς, σε άρθρο του στο Project Syndicate.
Ειδικότερα, ο Αμερικανός οικονομολόγος επισημαίνει πως η παντελής έλλειψη νομοθεσίας, σχετικά με τη στάση πληρωμών, αυξάνει στα ύψη το κόστος μίας ελληνικής χρεοκοπίας.
Επικαλούμενος την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους το 2012, ο Τζόσεφ Στίγκλιτς επισημαίνει πως η Ελλάδα κατάφερε να «παίξει» με τους κανόνες των χρηματο-αγορών, επιτελώντας μία άνευ προηγουμένου αναδιάρθρωση. Όμως, επισημαίνει, η συμφωνία ήταν δυσμενής, καθώς δεν συνέβαλε στην ενίσχυση της οικονομίας. «Τρία χρόνια αργότερα, η Ελλάδα απαιτεί μία νέα αναδιάρθρωση» σημειώνει ο οικονομολόγος.
Οι βαριές «τιμωρίες», ως επακόλουθο της αναδιάρθρωσης, έχoυν επιδράσει αρνητικά στις υπερχρεωμένες χώρες, οι οποίες αδυνατούν να επωφεληθούν από τη διαγραφή χρέους, εξηγεί αναλυτικά ο Τζόσεφ Στίγκλιτς. «Η απουσία ενός καθολικού κανονισμού για το χρέος αναβάλλει την επανεκκίνηση των εγχώριων οικονομιών και οδηγεί εκ νέου στο χάος» υπογραμμίζει ο οικονομολόγος.
Αντίθετα, συνεχίζει, η υιοθέτηση μίας πτωχευτικής νομοθεσίας θα παράσχει το κατάλληλο έδαφος ώστε η αναδιάρθρωση του εξωτερικού χρέους να συνιστά ευκαιρία για την ανάκαμψη της οικονομίας.
Γι’ αυτό το λόγο, εξηγεί καταλήγοντας, οι υπερχρεωμένες χώρες προτιμούν την αναδιάρθρωση του χρέους προς το εσωτερικό παρά του χρέους προς του εξωτερικό.
