Η πτώση στις τιμές του πετρελαίου ευνοεί την υποτονική ανάκαμψη υπό τη σκιά του αρνητικού πληθωρισμού ο οποίος δεν ανησυχεί το κοινό νόμισμα. Έτσι συνοψίζεται η βασική εικόνα στην οικονομία της Ευρωζώνης όπως την αξιολογούν κύκλοι της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
Η ανάκαμψη στη ζώνη του Ευρώ παραμένει υποτονική και κυρίως ωθείται από τρεις παράγοντες:
-
τις χαμηλές τιμές στο πετρέλαιο
-
την υποτίμηση του Ευρώ
-
την ποσοτική χαλάρωση
Παρ’ όλα τα οφέλη της, η πτώση του κόστους στην ενέργεια προκαλεί βουτιά στον πληθωρισμό, τα αρνητικά ποσοστά του οποίου «θα συνεχίσουν λίγο ακόμη». Ωστόσο, σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, δεν συντρέχουν προϋποθέσεις ανησυχίας για το ενδεχόμενο αποπληθωρισμού, καθώς αφενός η πτώση των τιμών δεν είναι γενικευμένη (εντοπίζεται στην ενέργεια και στα τρόφιμα) και αφετέρου δεν διακρίνεται το φαινόμενο της αναβολής αγορών από τους καταναλωτές για το μέλλον.
Εκτιμήσεις θέλουν το πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης (QE) της ΕΚΤ ικανό να αποφέρει έως 0,75% του ευρωπαϊκού ΑΕΠ.
Σε κάθε περίπτωση, η επιβράδυνση της παραγωγικής μεγέθυνσης και η δημογραφική γήρανση είναι οι κύριες διαρθρωτικές παράμετροι οι οποίες προβληματίζουν τους οικονομικούς εμπειρογνώμονες της Κομισιόν. Οι ίδιοι παρατηρούν «κάποια αύξηση» στις επενδύσεις, κυρίως των εγχώριων, ο αντίκτυπος των οποίων «θα πάρει λίγο» να αποτυπωθεί στις τιμές.
Οι ίδιες πηγές σημειώνουν ότι «η συσχέτιση των αλλαγών στην απασχόληση με τη μεγέθυνση του ΑΕΠ καθυστέρησε τρία τρίμηνα» και παρατηρούν ότι «στην Ισπανία, που αποτελεί μεγάλο μέγεθος, η ευελιξία στους μισθούς ώθησε περισσότερο κόσμο εντός αγοράς εργασίας».
Η διαπραγμάτευση για τη Διατλαντική Συμφωνία Εμπορίου και Επενδύσεων (TTIP) με τις ΗΠΑ υπερβαίνει τις παραδοσιακές βιομηχανικές προδιαγραφές της Ευρώπης, εξ ου και οι αντιδράσεις. Τα οφέλη πάντως μπορούν σίγουρα να είναι σημαντικά.
Κύκλοι της Κομισιόν
Σε αυτήν τη φάση, ως ρίσκα για την αναπτυξιακή προοπτική της Ε.Ε. προβάλλουν η γεωπολιτική παράμετρος, η εκ νέου οικονομική αστάθεια, η καθυστερημένη εφαρμογή διαρθρωτικών αλλαγών και η μακρά περίοδος χαμηλού πληθωρισμού. Αντιθέτως, αναπτυξιακά κίνητρα θεωρούνται η πλήρης εφαρμογή της ποσοτικής χαλάρωσης, η περαιτέρω υποτίμηση της συναλλαγματικής ισοτιμίας, ο μεγαλύτερος αντίκτυπος των χαμηλών τιμών του πετρελαίου («το όφελος επιμερίζεται σταδιακά») και οι προσδοκίες από το επενδυτικό σχέδιο Γιούνκερ.
ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΩΣΤΟΥΛΑΣ
[email protected]
@VasKostoulas