Αναπτυξιακό μανιφέστο των Επιμελητηρίων

Πέμπτη, 26 Φεβρουαρίου 2004 19:46

Σε δέκα βασικά σημεία θα πρέπει να βασίζεται η αναπτυξιακή διαδικασία με βάση σχετικό μανιφέστο, το οποίο κοινοποίησαν τα Επιμελητήρια της χώρας στα πολιτικά κόμματα, εν όψει των επικειμένων εθνικών εκλογών.

Ο αναπτυξιακός δεκάλογος των Επιμελητηρίων, όπως συντάχθηκε από την Κεντρική Ενωση Επιμελητηρίων Ελλάδος (ΚΕΕΕ), περιλαμβάνει τις ακόλουθες θέσεις και προτάσεις:

1. Η ιδιωτική επιχείρηση αποτελεί τον κύριο μοχλό της αναπτυξιακής διαδικασίας, το νόμιμο δε κέρδος συνιστά τη δίκαιη ανταμοιβή των φορέων της για την ανάληψη επιχειρηματικών κινδύνων.

2. Η άσκηση επιχειρηματικής δραστηριότητας από το κράτος δεν είναι κατ' αρχήν σκόπιμη, γιατί δεν είναι κατά κανόνα αποτελεσματική. Οσάκις όμως το κράτος, κατ΄εξαίρεση, ασκεί επιχειρηματική δραστηριότητα θα πρέπει να υιοθετεί και αυτό ιδιωτικό-οικονομικά κριτήρια για τον περιορισμό του σχετικού δημοσιονομικού κόστους και να ανταγωνίζεται με ίσους όρους την ιδιωτική επιχείρηση.

3. Βασική προτεραιότητα του κράτους είναι η διαμόρφωση σταθερών, ευέλικτων, διαφανών και αντιγραφειοκρατικών κανόνων, στα πλαίσια των οποίων θα ασκείται η επιχειρηματική δραστηριότητα και ο αυστηρός έλεγχος της πιστής τήρησής τους απ’ όλους, σε συνδυασμό με την επιβράβευση των δυναμικότερων επιχειρηματιών.

4. Η απελευθέρωση όλων των αγορών αποτελεί καθοριστική προϋπόθεση βελτίωσης της εθνικής ανταγωνιστικότητας, ενώ η ενθάρρυνση του ανταγωνισμού και της αναπτυξιακής λογικής, η εδραίωση της αξιοκρατίας και η ενίσχυση της έρευνας, της καινοτομίας και της εξωστρέφειας οριοθετούν το γενικότερο πλαίσιο κάθε επι μέρους οικονομικής επιλογής.

5. Ο επιχειρηματικός κόσμος δικαιούται να γνωρίζει με ακρίβεια τα πραγματικά ποσοτικά δεδομένα της οικονομικής εξέλιξης της χώρας μας (δημοσιονομικά μεγέθη, πληθωρισμός, ανεργία κ.ά.) για να μπορεί να προγραμματίζει υπεύθυνα την επιχειρηματική του δραστηριότητα. Κάθε απόπειρα ωραιοποίησης της οικονομικής κατάστασης με εξωπραγματικές προβλέψεις και ανεδαφικές παραδοχές, επηρεάζει τελικά αρνητικά την όλη αναπτυξιακή προσπάθεια.

6. Το φορολογικό μας σύστημα πρέπει, σύντομα, να γίνει πιο απλό, αντικειμενικό, δίκαιο και αναπτυξιακό. Η φοροδιαφυγή και η διαπλοκή στρεβλώνουν τους κανόνες του υγιούς ανταγωνισμού και πρέπει να παταχθούν δραστικά, παράλληλα, όμως είναι ανάγκη να αποκατασταθούν σχέσεις αμοιβαίου σεβασμού και εκτίμησης ανάμεσα στο νομιμόφρονα φορολογούμενο και τα αμερόληπτα φορολογικά όργανα.

7. Επιβάλλεται να οριοθετηθούν ταχύτατα οι χρήσεις της γής και να προσδιοριστούν με σαφήνεια τα όρια της προστασίας του φυσικού και πολιτιστικού μας περιβάλλοντος, ώστε να εκλείψουν επι τέλους οι σχετικοί βυζαντινισμοί και η συνεργασία ανάμεσα στις τοπικές κοινωνίες και τους επενδυτές να υποκαταστήσει τις συχνές, σήμερα, έριδες και αμφισβητήσεις που χειροτερεύουν το γενικότερο επιχειρηματικό κλίμα.

8. Η κρατική μηχανή πρέπει να γίνει μικρότερη σε έκταση και αποτελεσματικότερη στη λειτουργία της. Για το σκοπό αυτό επιβάλλεται να «απογαλακτισθεί» από τα πολιτικά κόμματα, να στελεχωθεί αξιοκρατικά και να οργανωθεί ορθολογικά, χωρίς επικαλύψεις αρμοδιοτήτων και παράλληλες ομοειδείς δραστηριότητες.

9. Το κράτος οφείλει να εκχωρίσει ευρύτερες αρμοδιότητες –που θα συνοδεύονται με τους αναγκαίους πόρους- στα Επιμελητήρια, στον τομέα της επαγγελματικής κατάρτισης, εξειδίκευσης και επανειδίκευσης και να τα ενισχύσει στην προσπάθειά τους να δημιουργήσουν το πρώτο, μη κρατικό, Πανεπιστήμιο στη χώρα μας.

10. Η συμμετοχή των Επιμελητηρίων στη διαμόρφωση της εκάστοτε οικονομικής πολιτικής πρέπει να είναι συνεχής και ουσιαστική, ενώ παράλληλα μπορούν να αναλάβουν και τη διαχείρηση αποκεντρωμένων κρατικών υπηρεσιών που σχετίζονται με τις δραστηριότητες των μελών τους (λιμάνια, αεροδρόμια, εκθεσιακά και συνεδριακά κέντρα, μουσεία, κ.ά.).



Προτεινόμενα για εσάς





Σχολιασμένα