Η διαίρεση της Ευρώπης μεταξύ πιστωτών και οφειλετών και ισχυρών και αδυνάτων, καθώς και η επιβολή της φιλοσοφίας μίας χώρας επί των άλλων εταίρων στη νομισματική ένωση, δημιουργεί τον κίνδυνο διάλυσης των καλών πραγμάτων που συνοδεύουν την ενωμένη Ευρώπη, προειδοποιεί ο Χριστόφορος Πισσαρίδης.
Σε διάλεξή του στο Λονδίνο ο Νομπελίστας οικονομολόγος υποστήριξε ότι η νομισματική ένωση δεν λειτουργεί και ότι απαιτείται είτε περισσότερη είτε λιγότερη Ευρώπη, αλλά όχι συνέχιση της υπάρχουσας κατάστασης.
Αποτιμώντας τα αίτια της κρίσης, ανέφερε ότι δεν σχετίζονται με τις αδυναμίες στη δομή των αγορών εργασίας, όπως πρεσβεύει κυρίως η Γερμανία. Πρόκειται, αντέτεινε, για μια κρίση διαχείρισης ενός ενιαίου νομίσματος για την κοινή χρήση του οποίου δεν πληρούν όλες οι χώρες που το μοιράζονται τα απαιτούμενα κριτήρια.
Σύμφωνα με τον Κύπριο καθηγητή, η εσωτερική υποτίμηση που επιχειρήθηκε στις χώρες του Νότου και κυρίως στην Ελλάδα είχε τελικά αντίθετο από το προσδοκώμενο αποτέλεσμα, εντείνοντας την κρίση κατά το πρότυπο της θεωρίας του Κέινς.
Ως προς το τι πρέπει να γίνει στο εξής για να βγει η Ευρωζώνη από την κρίση, ο κ. Πισσαρίδης συνέστησε επεκτατική νομισματική πολιτική, περισσότερες δημοσιονομικές μεταφορές προς τις αδύναμες χώρες και αναδιάρθρωση χρέους.
Στα συμπεράσματά του ο καθηγητής του LSE και του Πανεπιστημίου Κύπρου τόνισε ότι δεν μπορεί να υπάρξει επιτυχημένη νομισματική ένωση χωρίς πολιτική ένωση, αν και εκτίμησε ότι η Ευρωζώνη δεν θα οδηγηθεί προς τα εκεί. «Το μέλλον της διαγράφεται ζοφερό», κατέληξε ο κ. Πισσαρίδης.
Πηγή: ΚΥΠΕ
