Από την έντυπη έκδοση
Οι συναντήσεις σε ουδέτερο έδαφος γίνονται συνήθως μεταξύ ηγετών χωρών που βρίσκονται σε εμπόλεμη κατάσταση και αποφεύγουν ο ένας τη χώρα του άλλου φοβούμενοι διάφορες αντιδράσεις.
Το να αναζητείται λύση στο αδιέξοδο με την τρόικα σε ξένο έδαφος για δημιουργία εντυπώσεων, είναι ένα ζήτημα που χρήζει πολλών ερμηνειών.
Και όταν μάλιστα επαναλαμβάνεται η ίδια ιστορία ύστερα από δυόμισι μήνες, τότε οι εντυπώσεις που δημιουργούνται είναι διαμετρικά αντίθετες από τις επιδιωκόμενες.
Πλην των εμπνευστών του ταξιδιού στη γαλλική πρωτεύουσα, ουδείς κατανοεί το λόγο που οδηγεί το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης να εκδράμει, για δεύτερη φορά, αναζητώντας μια συμφωνία.
Το ίδιο συνέβη τον περασμένο Σεπτέμβριο, όταν προβλήθηκε το ταξίδι στο Παρίσι ως προσπάθεια αποφόρτισης των επαφών με την τρόικα.
Το πόσο αποφορτίστηκε το κλίμα στις σχέσεις κυβέρνησης - ελεγκτών φαίνεται εξάλλου, καθώς ακόμη συζητάμε τα ίδια πράγματα.
Η προσέγγιση των θέσεων με την τρόικα δεν είναι θέμα τοποθεσίας της συνάντησης, αλλά το πρόβλημα είναι η ίδια η ατζέντα.
Σε όποιο μέρος του κόσμου και αν συζητηθεί το ασφαλιστικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει η Ελλάδα, η κατάληξη θα είναι η ίδια. Μέτρα.
Ο παρισινός αέρας δεν πρόκειται να βοηθήσει στην κάλυψη του δημοσιονομικού κενού, που οι δανειστές το εκτιμούν σε 2-3 δισ. ευρώ.
Ούτε πρόκειται οι απολύσεις των 5.500 υπαλλήλων, που συμφώνησε η κυβέρνηση να γίνουν μέχρι το τέλος του 2014, να γίνουν από το… γαλλικό Δημόσιο.
Οπως και οι όποιες αλλαγές στο εργασιακό, θα αφορούν την ελληνική εργασιακή νομοθεσία.
Τα θέματα αυτά, και δεκάδες άλλα, είχαν συμφωνηθεί μεταξύ κυβέρνησης και τρόικας από τον Μάρτιο του 2014, όταν η διαπραγμάτευση έκλεισε άρον άρον, λόγω των επικείμενων ευρωεκλογών του Μαΐου.
Αφέθηκαν για μετά, εκτιμώντας ότι θα λυθούν το καλοκαίρι, αλλά τα βρήκε ο χειμώνας, ο οποίος μπορεί να υποκρύπτει και εκλογική αναμέτρηση λόγω της εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας.
Είναι σαφές πως η κυβέρνηση επιδιώκει να τα μεταθέσει για την άνοιξη, υπολογίζοντας πως εάν ξεπεράσει το σκόπελο της προεδρικής εκλογής, θα έχει το χρόνο και τον τρόπο να τα υλοποιήσει από ισχυρότερη θέση.
Οι δανειστές από την πλευρά τους επιδιώκουν να εξασφαλίσουν υπογραφές από τώρα, γιατί φοβούνται πως εάν γίνουν πρόωρες εκλογές το πρόγραμμα θα εκτροχιαστεί.
Προσέρχονται λοιπόν στο Παρίσι να ακούσουν από την κυβέρνηση κάτι διαφορετικό, από όσα άκουσαν στην πρόσφατη τηλεδιάσκεψη, ώστε να βρεθεί σημείο επαφής.
Αλλά για να επιστρέψουν στην Αθήνα, για τη συνέχεια, σημαίνει πως κάποια πλευρά (ή και οι δύο) θα υποχωρήσει και θα ξεχαστούν «κόκκινες γραμμές» για ζητήματα τα οποία έχουν συνυπογραφεί.
ΠΑΝΟΣ Φ. ΚΑΚΟΥΡΗΣ - [email protected]
