Αναδημοσίευση από τη «Ναυτεμπορική»
Να λοιπόν που αποδεικνύεται πόσο ευάλωτες είναι οι ευρωπαϊκές οικονομίες απέναντι σε μία και μόνη απόφαση της Μόσχας.
Και αν κάποια κράτη της Ε.Ε. διαθέτουν μηχανισμούς εξουδετέρωσης των αρνητικών επιπτώσεων του ρωσικού εμπάργκο στις εισαγωγές αγροδιατροφικών προϊόντων, χώρες όπως η δική μας -υπό τις παρούσες, μάλιστα, δύσκολες συνθήκες- δέχονται το κτύπημα πολύ πιο άμεσα.
Ετσι, μαζί με τις τελευταίες βουτιές των λουομένων του Αυγούστου «βούτηξαν» και οι εξαγωγές μας. Τα στοιχεία που είδαν το φως της δημοσιότητας μόλις χθες μπορεί να είναι προσωρινά, αλλά δείχνουν πού πάει το πράγμα.
Οπως εξηγούν οι αναλυτές του Πανελλήνιου Συνδέσμου Εξαγωγέων, ήταν λίγο-πολύ αναμενόμενο… Ολοι οι εξαγωγικοί κλάδοι, με εξαίρεση βιομηχανικά και εμπιστευτικά, είχαν πτώση κατά 5,9% σε σχέση με τον αντίστοιχο περσινό μήνα.
Το ερώτημα είναι τι γίνεται από δω και μπρος. Θα μείνουμε άπραγοι να παρακολουθούμε την κατάρρευση ή θα εφαρμόσουμε ένα business plan σωτηρίας, με προοπτική ανάκαμψης;
Παράγοντες της αγοράς με γνώση και πείρα το φωνάζουν εδώ και καιρό. Πρώτα απ’ όλα πρέπει να παράγουμε προϊόντα τα οποία να έχουν ζήτηση σε νέες αγορές, να προσεγγίσουμε τις αγορές αυτές και να απλοποιήσουμε τις μεθόδους προώθησής τους. Ναι, όντως, χρειαζόμαστε ένα νέο υπόδειγμα το οποίο θα εστιάζει στην παραγωγή διεθνώς εμπορεύσιμων προϊόντων και υπηρεσιών, στην καινοτομία και την οικονομία της γνώσης.
Και ασφαλώς κινητήριος μοχλός σε αυτό το μοντέλο δεν μπορεί να είναι πλέον το κράτος, αλλά η εξωστρεφής και ανταγωνιστική επιχειρηματικότητα.
Το ελληνικό εμπόριο μπορεί να συμβάλει στην εξωστρέφεια του παραγωγικού ιστού, με τη μετατροπή των μικροεισαγωγέων σε εξαγωγείς και την αύξηση του αριθμού των χωρών προορισμού των ελληνικών εξαγωγικών προϊόντων και υπηρεσιών.
Απαιτείται ενθάρρυνση των επιχειρήσεων και παροχή κινήτρων προς αυτές, ώστε να ενσωματώσουν σε μεγαλύτερο βαθμό τη σύγχρονη τεχνολογία και την καινοτομία στις διαδικασίες και τα προϊόντα τους. Καθοριστική θεωρείται, βεβαίως, η απλοποίηση του επιχειρηματικού περιβάλλοντος, με έμφαση στα θέματα εξαγωγών, εγγυήσεων και αδειοδοτήσεων, μέσα από ένα συνολικό εθνικό σχέδιο και με νέες μορφές εκπαίδευσης (εδώ το κράτος έχει ρόλο).
Ακόμη και στον τομέα της γεωργίας, που είναι ιδιαίτερα σημαντικός για την Ελλάδα, τόσο σε εθνικό όσο και σε περιφερειακό επίπεδο, δεδομένου ότι μέρος του προϋπολογισμού για την ενίσχυση της αγροτικής οικονομίας διαφαίνεται ότι μπορεί να το διαχειριστούν οι ίδιες οι περιφέρειες.
Η επόμενη περίοδος θα φέρει, τέλος, σε ανταγωνιστικότερη θέση το εμπόριο των αλιευτικών προϊόντων και των υδατοκαλλιεργειών και τις αντίστοιχες εμπορικές δραστηριότητες. Ως εκ τούτου πρέπει να προετοιμαστούμε.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΝΟΥΠΑΚΗΣ - [email protected]
