Αναδημοσίευση από τη «Ναυτεμπορική»
H θριαμβευτική φετινή πορεία του ελληνικού τουρισμού, εκτός από τα χαμόγελα που χαρίζει έως τώρα σε μία σειρά κλάδων που έχουν άμεση ή έμμεση σχέση με την υποδοχή και φιλοξενία των εκατομμυρίων ξένων επισκεπτών, που καταφθάνουν ακόμη και τον Οκτώβριο στη χώρα μας, προκαλεί και προβληματισμό σε μερίδα σχολιαστών, που συνοψίζεται στην άποψη ότι η αύξηση του αριθμού των ξένων τουριστών είναι γεγονός θετικό μόνο για τους ξενοδόχους.
Οι υποστηρικτές της άποψης αυτής επικαλούνται κυρίως πέντε στοιχεία:
* τις επιδοτήσεις ύψους εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ που απολαμβάνει ο ξενοδοχειακός κλάδος μέσω του αναπτυξιακού νόμου,
* την τακτική του all inclusive που ακολουθούν μία σειρά μεγάλων ξενοδοχειακών μονάδων, που μειώνει στο ελάχιστο τις όποιες θετικές συνέπειες θα μπορούσαν να παρατηρηθούν στις τοπικές οικονομίες από την αύξηση των ξενοδοχειακών κρατήσεων,
* την εκτεταμένη φοροδιαφυγή που παρατηρείται σε όλα τα τουριστικά θέρετρα, με αποτέλεσμα ο τουρίστας να συνεισφέρει ελάχιστα στα δημόσια έσοδα,
* την ελαφρά μείωση της κατά κεφαλή δαπάνης, έτσι τουλάχιστον όπως έχει εκτιμηθεί από την Τράπεζα της Ελλάδος μέχρι και το επτάμηνο και
* τις ισχύουσες στον κλάδο πιο ελαστικές εργασιακές σχέσεις, που έχουν ως αποτέλεσμα ο μέσος μισθός να είναι από τους χαμηλότερους μεταξύ όλων των επιχειρηματικών κλάδων.
Δύσκολα θα μπορούσε να ισχυριστεί κάποιος ότι δεν ισχύουν όλα τα παραπάνω. Είναι, όμως, αυτοί λόγοι να μηδενίζουμε ουσιαστικά την προσφορά του τουρισμού στην ελληνική οικονομία; Σε τελευταία ανάλυση, είτε το θέλουμε είτε όχι, οι ξένοι θα έρχονται στην Ελλάδα εκτός εάν καταφέρουμε να σβήσουμε τον ήλιο και να στερέψουμε τη θάλασσα.
Εν κατακλείδι η κριτική που ασκείται το τελευταίο διάστημα προς την πλευρά των εκπροσώπων του τουρισμού μάλλον πηγάζει από μία διάθεση αντίδρασης σε μία πραγματικά ανούσια προσπάθεια της κυβέρνησης να οικειοποιηθεί το success story του τουρισμού σαν δικό της αποκλειστικό επίτευγμα, ενώ όλοι γνωρίζουν ότι οφείλεται πρωτίστως σε άλλους παράγοντες...
Αντί, λοιπόν, η χώρα να χωρίζεται στους φιλοτουριστικούς και τους αντιτουριστικούς, αυτό που πραγματικά θα είχε ιδιαίτερο ενδιαφέρον -και εδώ οι φορείς του τουρισμού μπορούν να συμβάλουν- θα ήταν μία ψύχραιμη και ουσιαστική συζήτηση για το μέλλον της ελληνικής τουριστικής βιομηχανίας και τη συμβολή της στην οικονομία στο σύνολό της. Μία συζήτηση που δεν έχει γίνει ακόμη...
ΛΑΜΠΡΟΣ ΚΑΡΑΓΕΩΡΓΟΣ - [email protected]
