Αναδημοσίευση από τη «Ναυτεμπορική».
* Οταν επενδυτικοί οίκοι του επιπέδου της Barclays και της S&P θεωρούν ότι το γεγονός στη συνάντηση των κεντρικών τραπεζιτών στο πανέμορφο Γουαϊόμινγκ ήταν οι δηλώσεις του Μάριο Ντράγκι και όχι της προέδρου της Fed, καταλαβαίνουμε πόσο ανάγκη έχει η παγκόσμια κεφαλαιαγορά για πολιτικές χαλάρωσης στην Ευρωζώνη. Βέβαια οι κερδοσκόποι κατάλαβαν πως βολεύει την Κεντρική Τράπεζα το αδύναμο ευρώ και το πρώτο που έκαναν ήταν να το πιέσουν πρώτοι. Αλλά και οι θεσμικοί στα χρηματιστήρια της Ευρώπης αντιλαμβάνονται ότι θα ισχύσουν οι σύγχρονοι αυτοματισμοί της παγκόσμιας κεφαλαιαγοράς και στην περίπτωση της ζώνης του κοινού νομίσματος. Με τον όρο αυτοματισμό, εννοούμε τη σύνδεση των μέτρων χαλάρωσης μέσω «τυπώματος» φθηνής ρευστότητας, με την άνοδο των τιμών των μετοχών.
* Γιατί σε καθεστώς χαμηλών επιτοκίων, που για το γερμανικό ομόλογο αναφοράς είναι κάτω από 1% και για το γαλλικό στο 1,4%, οι μετοχές είναι η διέξοδος για να εγγραφούν ετήσιες αποδόσεις που να μην απογοητεύουν σε βαθμό απελπισίας τους κεφαλαιούχους. Στο ταμπλό οι θεσμικοί θέλησαν χθες να αποτυπώσουν την τάση να παρακολουθήσουν την αντίδραση των ευρωπαϊκών χρηματιστηρίων μετά την εμφάνιση του Ντράγκι στο Τζάκσον Χολ. Αλλά κάτι τους βάραινε τη διάθεση για ανάληψη κινδύνου, παρά τα εύσημα που έδωσε η Deutsche Bank στις τράπεζες. Εξάλλου την Πέμπτη και την Παρασκευή ανακοινώνουν τα αποτελέσματα εξαμήνου η ΕΤΕ, η ΕΥΡΩΒ και η ΑΛΦΑ. Η μετοχή της ΕΥΡΩΒ σήμερα εντάσσεται στο δείκτη Eurostoxx 600. Αρκετοί υποστήριξαν πως υπάρχουν θεσμικοί που τοποθετούνται προ της επικείμενης αξιολόγησης της Standard & Poor’s την πρώτη Παρασκευή του Σεπτεμβρίου.
* Το βάρος για εμάς δεν έρχεται μέσα από τη ροή των ειδήσεων που παράγει η αγορά αλλά από το πολιτικό σκηνικό. Αυτοί οι 180 που απαιτούνται για την εκλογή Προέδρου έχουν αρχίσει και ενοχλούν, με τη διαρκή αναφορά τους, όλους τους αγοραίους που εχθρεύονται την αστάθεια σε κάθε τομέα και σε κάθε της μορφή. Γιατί τους προκαλεί ζημιές. Ετσι δικαιολογούμε την υποχώρηση του τζίρου, χθες, σε επίπεδα περσινού και προπέρσινου καλοκαιριού. Στο δεύτερο πάλι μέρος οι αγοραστές συνέβαλαν στην εγγραφή του μέγιστου ημέρας και το αποτέλεσμα ήταν στις 15:30 και στις 16:57 οι δείκτες να βρεθούν στα ανώτερα επίπεδα. Ητοι, στις 1.167 μονάδες ο Γ.Δ. και στις 378,4 ο FTSE. Αλλά στα τελευταία λεπτά και στις δημοπρασίες εμφανίστηκαν πιέσεις που η ιδιαίτερα αβαθής αγορά δεν μπόρεσε να απορροφήσει και οι δείκτες έκλεισαν στα μέγιστα του πρώτου μέρους, ήτοι δυο μονάδες κάτω για τον 25άρη και επτά για το μέσο όρο του Χ.Α.
* Μία αδύναμη μέτρηση στο γερμανικό δείκτη Ifo επί του επιχειρηματικού κλίματος επηρέασε το ενιαίο νόμισμα, καθώς ενίσχυσε τις ανησυχίες για τη Γερμανία, που είναι η μεγαλύτερη οικονομία της Ευρωζώνης. Από την άλλη, όμως, έφερε αύξηση στην πιθανότητα η ΕΚΤ να δράσει για να αναζωπυρώσει την οικονομική δραστηριότητα στην Ευρωζώνη. Στην Αθήνα απλά κατάφεραν να κρατήσουν την κεφαλαιοποίηση του Χ.Α. πάνω από τα 73 δισ. ευρώ, όταν στο Παρίσι τα κέρδη ήταν πάνω από 2% και στη Φραγκφούρτη πάνω από 1,8%. Κάτι τους φταίει και διστάζουν ακόμα και μέσα στη μέρα οι θεσμικοί.
Καθρέφτη, καθρεφτάκι μου
* Από τα βασικά που πρέπει να προσφέρει μια σύγχρονη κοινωνία είναι η διατήρηση του φόβου σε επίπεδα που αφορούν τα ψυχολογικά προβλήματα ενός εκάστου. Δεν υπάρχει, όχι ευτυχία αλλά ούτε στοιχειώδης αξιοπρέπεια σε άτομα που ζουν κάτω από το κράτος του φόβου της πείνας αυτών και εκείνων που αγαπά και γενικότερα, όταν πιστεύει ότι η παραμικρή αναποδιά μπορεί να γκρεμίσει όσα πέτυχε, σαν κατασκεύασμα με τραπουλόχαρτα. Αυτό το φόβο βιώνουν πολλοί συμπολίτες μας τελευταία. Επειδή η ανεργία γίνεται μόνιμη για πολλούς κλάδους και τα όρια της φτώχειας τα έχουν περάσει χιλιάδες νοικοκυριά. Η συμπίεση της μεσαίας τάξης πιθανότατα θα συνεχιστεί, καθώς οι σκέψεις για ΦΠΑ στο 19%, με κατάργηση των χαμηλότερων ποσοστών σε όσα είδη ίσχυαν, δεν θα ανακουφίσει. Αντίθετα θα σφίξει τη μέγγενη ακόμα περισσότερο. Από όσα συμβαίνουν σε άλλες χώρες διαπιστώνεται πως οι τρομαγμένοι πολίτες εκφράζονται με μεσαιωνική λογική. Ο φόβος διαρκείας προκαλεί επαναλήψεις «μαύρων» εποχών του πολιτισμού μας.
ΣΟΦΟΚΛΗΣ Β'
Κατά Κόσμον ΚΩΣΤΑΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ
