Αναδημοσίευση από τη «Ναυτεμπορική»
Πόσες φορές θα ακούσουμε για τα λάθη που έχουν γίνει στο σχεδιασμό του ελληνικού προγράμματος διάσωσης; Είναι πραγματικά άγνωστο αυτό, καθώς οι αναφορές από τις πηγές εκείνες οι οποίες είχαν τον πρώτο λόγο στην αρχιτεκτονική του οικοδομήματος της ελληνικής διάσωσης φαίνεται ότι δεν έχουν τέλος.
Τον Ιούνιο του 2013 δημοσιεύματα αναφέρθηκαν σε άκρως εμπιστευτικό έγγραφο του ΔΝΤ που παραδεχόταν πως οι χειρισμοί του έδωσαν χρόνο στην Ευρώπη να προετοιμαστεί για να περιορίσει τις επιπτώσεις από την κρίση, αλλά ένας πιο αργός βηματισμός στο πρόγραμμα λιτότητας, με μετάθεση των στόχων που θα βοηθούσε την ελληνική οικονομία, δεν ήταν πολιτικά εφικτός και απαιτούσε μεγαλύτερη χρηματοδότηση, γι’ αυτό και δεν επιλέχθηκε.
Το Νοέμβριο της περασμένης χρονιάς ο διεθνής οργανισμός αποδέχτηκε επισήμως την άποψη αυτή μέσω του αναπληρωτή γενικού διευθυντή του, Ντέιβιντ Λίπτον, ο οποίος δήλωσε πως «τότε δεν υπήρχε πρακτική εμπειρία για την υποστήριξη μιας οικονομίας σε τέτοια κατάσταση και το πρώτο ελληνικό πακέτο φτιάχτηκε ενώ το οικονομικό σύστημα και η παγκόσμια οικονομία ήταν σε ευάλωτη κατάσταση, κυριαρχούσε ο φόβος μετάδοσης στις άλλες χώρες της Ευρωζώνης και ο κίνδυνος για χρηματοοικονομική αστάθεια».
Τον Ιούλιο του 2013 ήταν ο διοικητής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, Μάριο Ντράγκι, που πρόσθεσε κρίκο στην αλυσίδα των λαθών, καθώς παίρνοντας θέση στις επικρίσεις για τους χειρισμούς που έγιναν στην αντιμετώπιση της ελληνικής κρίσης χρέους δήλωσε ενώπιον του Ευρωκοινοβουλίου: «Ορισμένες αποφάσεις είχαν ληφθεί τότε στη βάση πληροφοριών οι οποίες ήσαν είτε ελλιπείς είτε εσφαλμένες ή παραπλανητικές».
Πριν από λίγες ημέρες ο πρόεδρος της Κομισιόν και πρώην πρόεδρος του Eurogroup Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ, αναφερόμενος στο πρόσφατο παρελθόν, είπε: «Συχνά ξεφύγαμε από το δρόμο μας, έγιναν συσσωρευμένα λάθη κατά τη διαδρομή, αλλά συγχρόνως και τα ίδια τα κράτη είχαν τις δικές τους ευθύνες».
Την Τρίτη, για άλλη μια φορά, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο επανήλθε στον κατάλογο των λαθών και πρόσθεσε ένα ακόμη, που φαίνεται να υπερβαίνει κάθε προηγούμενο.
Το συμπέρασμα έκθεσης του διεθνούς οργανισμού που διέρρευσε παραδέχεται ότι η δημοσιονομική προσαρμογή και οι μεγάλες περικοπές αμοιβών που ακολούθησε η Ελλάδα δεν βελτίωσαν την ανταγωνιστικότητα και πολύ περισσότερο οδήγησαν σε πτώση της παραγωγικότητας, σε πλήρη αντίθεση με τις αρχικές προβλέψεις.
Τα ερωτήματα που προκύπτουν δεν έχουν να κάνουν μόνο με την απολογιστική καταγραφή της πολιτικής των τελευταίων ετών, αλλά κυρίως με τις επιλογές που πρόκειται να γίνουν άμεσα.
Οι καυτές ημέρες των «προαπαιτούμενων» του Σεπτεμβρίου βρίσκονται μπροστά μας και κάποιος πρέπει να διασφαλίσει ότι οι παρεμβάσεις που θα υιοθετηθούν δεν θα αποτελέσουν τις μελλοντικές εγγραφές στο μακρύ κατάλογο των λαθών που ταλαιπωρούν τη χώρα.
ΝΙΚΟΣ ΦΡΑΝΤΖΗΣ - [email protected]
