Ως μακροχρόνια πρόκληση χαρακτηρίζει την ανεργία η διεύθυνση οικονομικών μελετών και προβλέψεων της Eurobank, τονίζοντας ότι η διατήρηση του ποσοστού της ανεργίας «στα δυσθεώρητα σημερινά επίπεδα για μεγάλο χρονικό διάστημα εγκυμονεί πολύ σοβαρούς κινδύνους για την ελληνική οικονομία».
Σύμφωνα με τους οικονομικούς συμβούλους της τράπεζας κ. Στυλιανό Γώγο και Όλγα Κοσμά, εκτός από την εμφανή σπατάλη πόρων που συνεπάγεται η ύπαρξή του (εργατοώρες οι οποίες δεν χρησιμοποιούνται στην παραγωγική διαδικασία) δύναται παράλληλα να προκαλέσει κοινωνική αναταραχή, φτώχεια, μη ευσταθές και μη διατηρήσιμο ασφαλιστικό σύστημα (ανεπάρκεια πηγών χρηματοδότησης για τις συντάξεις) και μείωση της παραγωγικότητας μέσω της συνεχούς καταστροφής του ανθρώπινου κεφαλαίου (το αποτέλεσμα της «εκμάθησης από την εμπειρία» μειώνεται).
Όπως τονίζουν, η μείωση του αριθμού των ανέργων θα πρέπει να αποτελέσει βασική προτεραιότητα, ενώ η μελέτη καταλήγει στο συμπέρασμα πως ο στόχος της μείωσης του ποσοστού της ανεργίας κατά 10 με 15 ποσοστιαίες μονάδες μέσα στην επόμενη δεκαετία είναι εφικτός, στην περίπτωση που η ελληνική οικονομία καταφέρει να πετύχει ισχυρούς ρυθμούς οικονομικής μεγέθυνσης, αύξηση των πιστώσεων προς τις επιχειρήσεις, χαμηλό κόστος χρήσης του κεφαλαίου και βελτίωση του κλίματος αναφορικά με τις προσδοκίες των καταναλωτών και τη χρηματοοικονομική κατάσταση των νοικοκυριών.
Βάσει του οικονομικού μοντέλου που εξετάζουν οι αναλυτές της Eurobank, προκύπτουν τα ακόλουθα συμπεράσματα, ανάλογα με τον «βαθμό αισιοδοξίας» του κάθε σεναρίου:
-
Μία μοναδιαία αύξηση του ρυθμού οικονομικής μεγέθυνσης συνδέεται με μια μείωση του ποσοστού ανεργίας κατά 0,27 ποσοστιαίες μονάδες. Η ευαισθησία της ανεργίας σε μεταβολές του ρυθμού οικονομικής μεγέθυνσης αυξήθηκε σημαντικά κατά την περίοδο της ύφεσης 2007-2013, καθώς προ κρίσης η αντίστοιχη ελαστικότητα ήταν 0,12.
-
Υπάρχει αρνητική και στατιστικά σημαντική σχέση μεταξύ της μεταβολής στο ποσοστό ανεργίας και της ποσοστιαίας μεταβολής των πιστώσεων προς τις επιχειρήσεις, καθώς και με τις προσδοκίες των καταναλωτών για τη μελλοντική εξέλιξη των τιμών και τη χρηματοοικονομική κατάσταση των νοικοκυριών. Αντιθέτως, παρατηρείται θετική αλλά μη στατιστικά σημαντική σχέση με το πραγματικό επιτόκιο (απόδοση 10ετούς κυβερνητικού ομολόγου μείον την ποσοστιαία μεταβολή στον αποπληθωριστή του ΑΕΠ).
-
Σύμφωνα με το βασικό σενάριο προβλέπεται ότι το δ’ τρίμηνο του 2020 το ποσοστό της ανεργίας θα έχει μειωθεί περίπου κατά 10 ποσοστιαίες μονάδες, σε σχέση με το αντίστοιχο τρίμηνο του 2013 (από 27,6% στο 16,8%).
-
Σε ένα πιο αισιόδοξο σενάριο, όπου ο ρυθμός οικονομικής μεγέθυνσης διαμορφώνεται στο 4,5%, ο ποσοστιαίος ρυθμός μεταβολής της δανειοδότησης των επιχειρήσεων στο 5,5%, το πραγματικό επιτόκιο στο 2,0% και οι δείκτες των καταναλωτών και των νοικοκυριών αυξάνονται με ταχύτερο ρυθμό, το ποσοστό ανεργίας πέφτει πάνω από 15 ποσοστιαίες μονάδες (στο 12,1% το δ’ τρίμηνο του 2020). Αυτό το σενάριο αντιστοιχεί σε αύξηση της απασχόλησης ως ποσοστού κατά 11 ποσοστιαίες μονάδες και ως επιπέδου κατά 979 χιλιάδες άτομα.
-
Σε ένα απαισιόδοξο σενάριο, όπου ο ρυθμός οικονομικής μεγέθυνσης διαμορφώνεται στο 2,5%, ο ποσοστιαίος ρυθμός μεταβολής της δανειοδότησης των επιχειρήσεων στο 3,5%, το πραγματικό επιτόκιο στο 4,0% και οι δείκτες των καταναλωτών και των νοικοκυριών αυξάνονται με πολύ βραδύτερο ρυθμό, το ποσοστό ανεργίας πέφτει μόλις 6,5 ποσοστιαίες μονάδες (στο 21,1% το δ’ τρίμηνο του 2020) και η απασχόληση αυξάνεται κατά 500 χιλιάδες άτομα.
