Εδώ και χρόνια η Κομισιόν προσπαθεί να καταστήσει πιο δεσμευτικές τις ετήσιες συστάσεις της για τις χώρες - μέλη. Και αυτό γιατί αρκετές χώρες δεν ανταποκρίνονται συχνά ούτε καν στα αυτονόητα.
Και αυτό δεν αφορά μόνον τους συνήθεις υπόπτους, αλλά και χώρες όπως η Γερμανία, εξηγεί ο καθηγητής Οικονομίας στο Πανεπιστήμιο του Μανχάιμ Κλέμενς Φουστ: «Η Κομισιόν είπε, για παράδειγμα, ότι η Γερμανία δεν θα έπρεπε να έχει τόσα πολλά προϊόντα με χαμηλό φορολογικό συντελεστή ή ότι ο έγγειος φόρος είναι πολύ χαμηλός. Πρόκειται για λογικές συστάσεις, μέχρι στιγμής όμως η Γερμανία δεν έχει υλοποιήσει τίποτε», αναφέρει χαρακτηριστικά ο κ. Φουστ.
Πιο κραυγαλέα βέβαια είναι, σύμφωνα με τον Γερμανό οικονομολόγο, τα παραδείγματα της Γαλλίας και της Ιταλίας. «Πέρυσι η Γαλλία κλήθηκε να μειώσει το έλλειμμά της κάτω από το 4 %. Δεν το έκανε όμως και το έλλειμμα παρέμεινε το 2013 στο 4,3%. Η Γαλλία κλήθηκε επίσης να απλοποιήσει το φορολογικό της σύστημα και να δρομολογήσει φοροελαφρύνσεις. Ούτε αυτό το έκανε», σημειώνει.
Ιταλία: Επιτακτική η ανάγκη δημοσιονομικής εξυγίανσης
«Την ίδια ώρα, η Ιταλία έπρεπε να μειώσει το έλλειμμά της κάτω από το 3% και να προχωρήσει σε μεταρρύθμιση του φορολογικού της συστήματος. Οι συστάσεις προέβλεπαν μείωση του φόρου εισοδήματος και αύξηση του φόρου κατανάλωσης και του έγγειου φόρου. Δεν έγινε όμως τίποτα», τονίζει ο κ, Φουστ.
Η αύξηση της φορολογίας οδηγεί συνήθως και σε αύξηση των φορολογικών εσόδων. Γεγονός είναι όμως ότι πολλές χώρες δεν επενδύουν στη συνέχεια τα πρόσθετα αυτά κρατικά έσοδα.
«Θα ήταν καλό να προχωρήσουν κατ’ αρχήν σε εξυγίανση των δημοσιονομικών τους. Στην Ιταλία το χρέος ανέρχεται στο 132%, είναι πλέον καιρός να υπάρξει δημοσιονομική εξυγίανση. Φυσικά αυτό δεν γίνεται μέσα από την αύξηση της φορολογίας. Πρέπει να λαμβάνονται υπόψη και οι δαπάνες. Είναι σωστό ότι πρέπει να γίνονται επενδύσεις, ειδάλλως εξασθενεί η ανάπτυξη. Οι δημόσιες επενδύσεις όμως αποτελούν ένα εξαιρετικά μικρό κομμάτι των συνολικών δαπανών. Το μεγαλύτερο αφορά τις κοινωνικές δαπάνες και τη μισθοδοσία του δημοσίου. Εκεί πρέπει να γίνονται περικοπές και όχι στις επενδύσεις», λέει ο Γερμανός οικονομολόγος.
Γαλλία: Θα πρέπει να ειπωθεί η αλήθεια στους πολίτες
Η πολιτική των περικοπών όμως δεν είναι δημοφιλής σε καμία χώρα. Αντ’ αυτού στη Γαλλία, για παράδειγμα, η κυβέρνηση προσπάθησε να ανακουφίσει τα συνταξιοδοτικά ταμεία, προτείνοντας την αύξηση του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης. Αναγκάστηκε όμως τελικά να υπαναχωρήσει μετά τις μαζικές αντιδράσεις των πολιτών. Οι Γάλλοι μάλιστα τιμώρησαν στις πρόσφατες ευρωεκλογές τους Σοσιαλιστές του προέδρου Ολάντ, δίνοντας την πρωτιά στην άκρα δεξιά. Πώς λοιπόν μπορεί να βρεθεί μια ισορροπία;
Ο Κλέμενς Φουστ δηλώνει: «Το πρώτο βήμα είναι να είναι κανείς ειλικρινής. Η γαλλική κυβέρνηση τιμωρήθηκε επειδή ο πρόεδρος Ολάντ έκανε λες και όλες οι μεγάλες οικονομικές προκλήσεις με τις οποίες βρίσκεται αντιμέτωπη η Γαλλία μπορούν να αντιμετωπιστούν χωρίς θυσίες: μέσω, δηλαδή, μεγαλύτερης αναδιανομής και χωρίς να θιχτούν οι επιδόσεις του κράτους. Όταν διαδίδει κανείς τέτοιες φαντασιώσεις, δεν θα πρέπει να εκπλήσσεται όταν οι πολίτες συνειδητοποιούν την πραγματικότητα και απογοητεύονται. Η πρώτη μου συμβουλή θα ήταν να πει κανείς με ειλικρίνεια σους πολίτες ότι η Γαλλία έχει μεγάλα οικονομικά προβλήματα. Υπάρχουν λύσεις, ωστόσο αυτό σημαίνει αύξηση του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης καθώς και μια σειρά άλλων επιβαρύνσεων. Και τότε οι πολίτες δεν θα ψηφίζουν το Εθνικό Μέτωπο».
Πηγή: Deutsche Welle
