Αναδημοσίευση από τη «Ναυτεμπορική»
Σε μια οικονομία όπως η ελληνική, που έχει υποστεί το σοκ της παρ’ ολίγον χρεοκοπίας, αλλά και πριν από αυτό, όλη τη μακροχρόνια διαδικασία αποδιάρθρωσης των παραγωγικών της δομών που την έβαλαν στο δρόμο της απαξίωσης, η αναζήτηση της επιχειρηματικής καινοτομίας οφείλει να είναι η κορυφαία επιδίωξη προς την οποία πρέπει να στραφεί ο κεντρικός διοικητικός μηχανισμός.
Ωστόσο, αυτή τη στόχευση δεν την έχουμε αναζητήσει οργανωμένα στα χρόνια της κρίσης και η όποια περιορισμένης έκτασης παραγωγική αναδιάρθρωση ήταν περιστασιακή.
Η αναζήτηση καινοτομικών προϊόντων και υπηρεσιών υψηλής προστιθέμενης αξίας και ισχυρής εμπορικής παρουσίας παρέμεινε ευχολόγιο και ουδέποτε πήρε το δρόμο της πρακτικής εφαρμογής.
Η ματιά -πέρα από την κρατική ευθύνη- στρέφεται εύλογα στα επιχειρηματικά πεπραγμένα, πώς ωστόσο να αναμένεις επιχειρηματική καινοτομία όταν η χρηματοδότηση παραμένει περιορισμένη, με τις τράπεζες να μην έχουν ολοκληρώσει την εσωτερική αναδιάρθρωσή τους, ενώ η εγχώρια αγορά που θα μπορούσε να στηρίξει καινοτόμα εγχειρήματα διατηρείται αδύναμη;
Ο πρωθυπουργός, ανακοινώνοντας πριν από λίγες ημέρες τους αναπτυξιακούς στόχους της επόμενης επταετίας, έδωσε ιδιαίτερη έμφαση στην καινοτομία και την ανάπτυξη της έρευνας, προσδοκώντας σημαντικό αριθμό νέων θέσεων εργασίας.
Αυτή οφείλει να είναι η κατεύθυνση και οι επιλογές που θα γίνουν από το νέο υπουργικό συμβούλιο, που θα προκύψει από τον επερχόμενο ανασχηματισμό, πρέπει να έχουν άμεση εφαρμογή, αντιμετωπίζοντας πρακτικά ζητήματα.
Πρόσφατα ανακοινώθηκαν τα αποτελέσματα ένταξης επιχειρήσεων στο πρόγραμμα ανάπτυξης βιομηχανικής έρευνας και τεχνολογίας της Γενικής Γραμματείας Ερευνας. Στο πλαίσιο του προγράμματος υποβλήθηκαν 582 προτάσεις προϋπολογισμού 217 εκατ. ευρώ, με αιτούμενη επιδότηση 140 εκατ. ευρώ, εγκρίθηκαν ωστόσο μόλις 80 σχέδια με επιδότηση 19,5 εκατ. ευρώ, δηλαδή μια στις 13 επιχειρήσεις θα μπορέσει να προχωρήσει.
Ο λόγος είναι ότι με το ποσό αυτό εξαντλήθηκε ο προϋπολογισμός του έργου, αφήνοντας εκτός πολλά σχέδια που αν και πήραν τη βάση της βαθμολογίας δεν μπορούν να υλοποιηθούν.
Η ανάγκη εξεύρεσης επιπλέον πόρων που θα ενισχύσουν τον προϋπολογισμό καθίσταται επιτακτική, προκειμένου να ενταχθούν σε αυτόν όλες οι επιχειρήσεις που θα συγκεντρώσουν την απαιτούμενη ελάχιστη βαθμολογία, κάτι που θα δηλώνει και το ουσιαστικό ενδιαφέρον αυτών για την υλοποίηση των επενδυτικών σχεδίων. Οι πόροι αυτοί μπορούν να βρεθούν στα ανενεργά ή και λιμνάζοντα έργα ή στα προγράμματα με ελάχιστη πρόοδο στην υλοποίηση.
Η δυνατότητα της χώρας να βγει οριστικά από την κόκκινη ζώνη της χρεοκοπίας σχετίζεται περισσότερο απ’ όλα με την παραγωγική της ικανότητα, το πόσο μπορεί να παράγει επιτυχημένα αγαθά και υπηρεσίες, που θα εξασφαλίσουν μόνιμες πηγές πλούτου και θα λύσουν το δημοσιονομικό πρόβλημα με δυναμικό τρόπο, πέρα από περιοριστικές ισορροπίες και εθνικολογιστικές τεχνικές.
ΝΙΚΟΣ ΦΡΑΝΤΖΗΣ - [email protected]
