Στα 23,1 δισ. ευρώ, ή στο 12,7% του ΑΕΠ διαμορφώθηκε το έλλειμμα της Γενικής Κυβέρνησης για το 2013, σύμφωνα με τα δημοσιονομικά στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα η ΕΛΣΤΑΤ.
Το ενοποιημένο χρέος της Γενικής Κυβέρνησης σε ονομαστικές τιμές στο τέλος του 2013 ανήλθε στα 318,7 δισ. ευρώ, ή στο 175,1% του ΑΕΠ.
Σημειώνεται ότι τα στοιχεία καταρτίστηκαν στο πλαίσιο της πρώτης κοινοποίησης Διαδικασίας Υπερβολικού Ελλείμματος (ΔΥΕ) του 2014 και υποβλήθηκαν σε εκπλήρωση των υποχρεώσεων της Χώρας στη Eurostat κατ’ εφαρμογή του Ευρωπαϊκού Κανονισμού (EC) 479/2009, όπως τροποποιηθείς ισχύει.
Όσον αφορά στην επίπτωση της υποστήριξης των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων από όλες τις παρεμβάσεις του κράτους κατά τη διάρκεια της χρηματοπιστωτικής κρίσης, στο ισοζύγιο (έλλειμμα/πλεόνασμα) της Γενικής Κυβέρνησης, αυτή ανήλθε σε 19.272 εκατ. ευρώ το 2013.
Σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ, στο ποσό αυτό συμπεριλαμβάνονται οι συνεχιζόμενες δαπάνες και έσοδα που σχετίζονται με τις παρεμβάσεις από το 2008, επιπρόσθετα στις νέες δαπάνες και έσοδα που ανέκυψαν το έτος 2013.
Ως μέρος των τελευταίων αυτών, το 2013 η Γενική Κυβέρνηση, μέσω του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΤΧΣ), πραγματοποίησε κεφαλαιακές μεταβιβάσεις ύψους 6.189,3 εκατ. ευρώ για την εξυγίανση των τραπεζών και 14.759 εκατ. ευρώ σαν αποτέλεσμα της διαδικασίας ανακεφαλαιοποίησης των τεσσάρων συστημικών τραπεζών.
Σημειώνεται ότι, όταν λάβει χώρα η δημοσίευση των οικονομικών καταστάσεων του 2013 του ΤΧΣ σύμφωνα με τα διεθνή λογιστικά πρότυπα (ΔΛΠ), μπορεί να παρέχει την εύλογη αξία (fair value) των στοιχείων ενεργητικού των τραπεζών υπό εκκαθάριση, η οποία με τη σειρά της θα καταγραφεί ως έσοδο κεφαλαιακής μεταβίβασης της Γενικής Κυβέρνησης και ως εκ τούτου θα οδηγήσει σε μείωση του ελλείμματος της Γενικής Κυβέρνησης για το 2013 κατά το ίδιο ποσό.
Για τα έτη 2010‐2011, η υποστήριξη των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων είχε θετική επίπτωση στο ισοζύγιο Γενικής Κυβέρνησης. Αυτό οφείλεται στο ότι οι δεδουλευμένες αμοιβές που προκύπτουν από τις εγγυήσεις του διατραπεζικού δανεισμού και του συστήματος ομολογιακών δανείων, καθώς και τα έσοδα από τις προνομιούχες μετοχές των τραπεζών, ήταν υψηλότερα από τις δεδουλευμένες δαπάνες. Αντιθέτως, στα έτη 2012‐2013 η δαπάνη της υποστήριξης ήταν μεγαλύτερη από τα σχετικά έσοδα.
