Αναδημοσίευση από τη «Ναυτεμπορική».
Υστερα από έξι χρόνια ύφεσης και την καταιγίδα που έπληξε τους οικογενειακούς προϋπολογισμούς, με φορολογικά μέτρα - φωτιά και τις αλλεπάλληλες μειώσεις μισθών και συντάξεων, οικονομολόγοι και αναλυτές απορούν με τη στωικότητα που οι πολίτες αποδέχθηκαν τη… μοίρα τους. Πάμπολλες είναι οι αναλύσεις και τα άρθρα που είχαν προαναγγείλει τον κίνδυνο κοινωνικής αναταραχής στην Ελλάδα, με τους περίπου 2 εκατ. ανέργους, τους αστέγους και τον αριθμό των οικογενειών με χαμηλότερο εισόδημα από το κόστος ενός ελάχιστου επιπέδου αξιοπρεπούς διαβίωσης να έχει αυξηθεί δραματικά στο 14% το 2013, από 2% το 2009!
Διαψεύστηκαν όλοι! Γιατί πολύ απλά, όπως ανέφερε πρόσφατα σε έρευνά του ο «Economist», οι οικονομικές δυσπραγίες, αν και συνήθως είναι βασική προϋπόθεση που ξεσπούν διαδηλώσεις, ωστόσο δεν είναι ο μοναδικός λόγος. «Η μείωση των εισοδημάτων και η υψηλή ανεργία δεν ακολουθούνται πάντοτε από κοινωνικές αναταραχές. Μόνο όταν οι οικονομικές δυσκολίες συνοδεύονται από άλλους παράγοντες, όπως μεγάλη ανισότητα εισοδημάτων και μειωμένη κοινωνική πρόνοια, υπάρχει υψηλό ρίσκο αστάθειας» υπογραμμίζεται, μεταξύ άλλων, στην έρευνα του «Economist». Παρ’ όλα αυτά, δεν χρειάζεται εφησυχασμός. Το αντίθετο μάλιστα, η κυβέρνηση πρέπει να ανησυχεί και να επαγρυπνεί. Διότι, το 2014, και ο «Economist» μάς συγκαταλέγει πλέον στις χώρες με τον υψηλότερο κίνδυνο κοινωνικής αναταραχής. Φιγουράρουμε δίπλα στην Αίγυπτο, το Μπαχρέιν, τη Λιβύη, τη Συρία και τη Νιγηρία. Οποία… τιμή! Οχι όμως τυχαία, διότι το έγκριτο βρετανικό περιοδικό θεωρεί ότι ο κίνδυνος είναι υπαρκτός, αφού «ο πιο βασικός παράγοντας που προκαλεί το ξέσπασμα κοινωνικών αναταραχών είναι η έλλειψη εμπιστοσύνης στις κυβερνήσεις και τους θεσμούς, μια πραγματική κρίση δημοκρατίας». Και όλα αυτά, χωρίς φυσικά να γνωρίζει για το… φαινόμενο Λιάπη, καθώς και άλλους επιφανείς μέχρι πρότινος συμπολίτες μας που καταφέρνουν καθημερινά να αποδεικνύουν ότι γι’ αυτούς… θεσμοί και αξίες δεν υπάρχουν!
Και δεν υπάρχουν, πολύ απλά γιατί ακόμη ζουν τα «περασμένα μεγαλεία» παλαιότερων δεκαετιών, όταν βρίσκονταν στο απυρόβλητο της δικαστικής εξουσίας, πιστεύοντας ότι για μια ζωή θα είναι υπεράνω ακόμη και των νόμων! Νοοτροπία που έχει «μπολιάσει» γενιές πολιτικών, οι οποίοι ανδρώθηκαν μέσα στις μίζες, στα ρουσφέτια και στις κομπίνες. Δυστυχώς, γι’ αυτούς, ήρθε η κρίση και τους αποκαθήλωσε από το «θρόνο», τους έκοψε τα «φτερά» της αλαζονείας και τους προσγειώνει στις αίθουσες των δικαστηρίων. Μπορεί λοιπόν η οικονομική κρίση να μην προκάλεσε στην Ελλάδα την κοινωνική έκρηξη που όλοι, λίγο-πολύ, περίμεναν, όμως εάν δεν αποκατασταθεί σύντομα η εμπιστοσύνη στους θεσμούς και στις αξίες, τότε είναι σίγουρα προ των πυλών. Ισως και αυτό να είναι το δυσκολότερο έργο, πέρα και από τα μνημόνια που πρέπει να φέρει εις πέρας με επιτυχία η κυβέρνηση. Διότι, πολύ απλά, με τα όσα έχει περάσει η κοινωνία, το σίγουρο είναι ότι την… κοροϊδία δεν την αντέχει άλλο!
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΥΡΟΣ - [email protected]
