Τροχοπέδη για την ανάκαμψη της Ευρωζώνης αποτελούν οι επιδόσεις της δεύτερης μεγαλύτερης οικονομίας της, μέσα από μια σειρά αρνητικών εξελίξεων η οποία επισκιάζει τα συγκριτικά της πλεονεκτήματα, αυξάνει τον γαλλικό ευρωσκεπτικισμό, συνθλίβει τη δημοτικότητα του προέδρου Ολάντ και καθιστά το Παρίσι ακόμη πιο ευάλωτο έναντι της πρωτοπόρου Γερμανίας.
Ο πρόεδρος του Ελληνογαλλικού Εμπορικού Επιμελητηρίου Χριστόφορος Χατζόπουλος σχολιάζει στο naftemporiki.gr:
«Το βασικό πρόβλημα της γαλλικής οικονομίας, κατά την άποψή μου, είναι η έλλειψη (σε σχέση με άλλες ευρωπαϊκές χώρες) ανταγωνιστικότητας. Ένας λόγος γι’αυτό είναι ότι δεν έγιναν αρκετές επενδύσεις, ειδικά στην βιομηχανία, για εκσυγχρονισμό των παραγωγικών μηχανισμών (πάντα σε σύγκριση με άλλες χώρες). Το παράδοξο αλλά θετικό είναι ότι μεγάλες γαλλικές εταιρείες δραστηριοποιούνται παγκόσμια και με μεγάλη επιτυχία σε πολλούς κλάδους. Έχουν εξαίρετη τεχνογνωσία και είναι καινοτόμες. Στο άμεσο μέλλον η Γαλλία πρέπει να προσέξει το κόστος του δημόσιου τομέα της, που όμως είναι αποτελεσματικός. Επίσης η Γαλλία πρέπει να λύσει το πρόβλημα του κόστους των - εξαιρετικών – κοινωνικών παροχών που κι αυτές βαρύνουν αλλά που όμως προσπαθεί, προς τιμή της, να θίξει όσο το δυνατόν λιγότερο. Ένα θετικό στοιχείο είναι η ταχύτατα αυξανόμενη εξωστρέφεια όχι μόνο των μεγάλων γαλλικών εταιρειών - που είναι δεδομένη - αλλά ολοένα και περισσότερων μικρομεσαίων επιχειρήσεων που είναι και η «ραχοκοκαλιά» της οικονομίας».
Tον περασμένο μήνα ο διεθνής οίκος αξιολόγησης Standard & Poor’s υποβάθμισε τη γαλλική οικονομία από ΑΑΑ σε ΑΑ, δηλαδή δύο βαθμίδες χαμηλότερα από την υψηλότερη κλίμακα. Σύμφωνα με το σκεπτικό της ανάλυσης, οι πρόσφατες δημοσιονομικές μεταρρυθμίσεις και οι επεμβάσεις στους τομείς των αγαθών, των υπηρεσιών και της εργασίας δεν είναι σε θέση να βελτιώσουν τη μεσοπρόθεσμη προοπτική ανάπτυξης της γαλλικής οικονομίας, την ώρα που το ποσοστό ανεργίας παραμένει υψηλό και συν τοις άλλοις περιορίζει τη στήριξη της γαλλικής κοινωνίας στις μεταρρυθμίσεις.
Μεταξύ των δύο τοποθετήσεων μεσολάβησε η δημοσιοποίηση στοιχείων για το τρίτο 3μηνο του έτους από το Εθνικό Ινστιτούτο Στατιστικών και Οικονομικών Μελετών της Γαλλίας (Insee), τα οποία καταδεικνύουν επιστροφή της γαλλικής οικονομίας στην ύφεση Ειδικότερα, προκύπτουν τα εξής βασικά συμπεράσματα:
• Συρρίκνωση του γαλλικού ΑΕΠ -0,1% από +0,5% το δεύτερο 3μηνο
• Επιβράδυνση της καταναλωτικής δαπάνης των νοικοκυριών +0,2% έναντι +0,4%
• Υποτροπή των εξαγωγών -1,5% από +1,9%
• Διατήρηση ανοδικής πορείας των εισαγωγών +1,0% από +1,6%
• Μείωση της παραγωγής αγαθών και υπηρεσιών -0,3% από +0,9%
• Διατήρηση ύφεσης των κατασκευών -0,5% από -0,6%
• Mείωση συμβολής του ισοζυγίου εξωτερικού εμπορίου στο ΑΕΠ -0,7% από 0,0%
• Νέα μείωση ακαθάριστων επενδύσεων παγίου κεφαλαίου -0,6% από -0,4%
• Επιβράδυνση της τελικής εγχώριας ζήτησης (χωρίς τις μεταβολές αποθεμάτων) με ουδέτερη συμβολή στο ΑΕΠ από +0,4
Πάντως, το Insee δεν αίρει την εκτίμηση για αύξηση του γαλλικού ΑΕΠ κατά 0,5% το 2013, αλλά κάνει λόγο για αναθεωρήσεις περιορισμένου μεγέθους τις οποίες αποδίδει κυρίως στην αναθεώρηση του δείκτη βιομηχανικής παραγωγής και σε εποχιακές ενημερώσεις.
Στην τελευταία πρόβλεψη για τη Γαλλία (Νοέμβριος 2013), ο ΟΟΣΑ προβλέπει ότι το 2015 η γαλλική οικονομία αναμένεται να καταγράψει σε επίπεδο πραγματικού ΑΕΠ 1,5% περισσότερη ανάπτυξη σε σχέση με το κατώτατο επίπεδο του πρώτου 3μήνου του 2013, δεδομένης της μικρότερης δημοσιονομικής προσαρμογής και της βελτίωσης των οικονομικών προοπτικών στην περιοχή του Ευρώ. Σύμφωνα με την ίδια εκτίμηση, το εθνικό ποσοστό ανεργίας αναμένεται να σταθεροποιηθεί σε σημείο λίγο πάνω από το 11% το 2014, προτού αρχίσει να μειώνεται με αργό ρυθμό. Επίσης, θεωρείται πιθανό να παραμείνει υποτονική η πληθωριστική πίεση, παρ’ όλες τις αυξήσεις στον ΦΠΑ.
«Η δημοσιονομική πολιτική ήταν λιγότερο σφιχτή το 2013 από ό, τι είχε προγραμματιστεί αρχικά και ο ρυθμός της δημοσιονομικής εξυγίανσης πρόκειται να μειωθεί περαιτέρω το 2014 και το 2015», επισημαίνει ο ΟΟΣΑ, συμπληρώνοντας ότι «θα πρέπει να επιτραπεί στους αυτόματους σταθεροποιητές να επιτελέσουν στο ακέραιο τη νέα πορεία διαρθρωτικής εξυγίανσης» και «θα πρέπει οι μελλοντικές δημοσιονομικές προσπάθειες να επικεντρωθούν στη συγκράτηση των δημοσίων δαπανών, ιδίως μέσω του περιορισμού αναποτελεσματικών -και μη προτεραιότητας- αντικειμένων».
Ο ΟΟΣΑ για τη Γαλλία:
Ανάπτυξη
2008: -0,2%
2009: -3,1%
2010: 1,6%
2011: 2,0%
2012: 0,0%
2013: 0,2%
2014: 1,0%
2015: 1,6%
Ανεργία
2008: 7,4%
2009: 9,2%
2010: 9,3%
2011: 9,2%
2012: 9,8%
2013: 10,06%
2014: 10,08%
2015: 10,07%
Δημοσιονομική ισορροπία
2008: -3,3%
2009: -7,6%
2010: -7,1%
2011: -5,3%
2012: -4,8%
2013: -4,2%
2014: -3,7%
2015: -3,0%
Την τελευταία 10ετία υπολογίζεται ότι η γαλλική βιομηχανία έχει απωλέσει 750.000 θέσεις εργασίας. Το εμπορικό πλεόνασμα της Γαλλίας έχει μετατραπεί σε ελλειμματικό, καθώς η οικονομία της έχει χάσει έδαφος στο πεδίο της ανταγωνιστικότητας, σε σχέση με τις γετιονικές της χώρες. Οι εκπρόσωποι της γαλλικής επιχειρηματικής κοινότητας βάλλουν κατά της υψηλής φορολόγησης, η οποία το 2014 αναμένεται να αυξηθεί στο 46,5% του ΑΕΠ. Υπολογίζεται ότι το γαλλικό ΑΕΠ αναλογεί σε περισσότερο από 21% της οικονομίας της Ευρωζώνης. Ως εν δυνάμει πλεονέκτημα της Γαλλίας προβάλλει η υγιής δημογραφική προοπτική της, σε σύγκριση με τις υπόλοιπες χώρες της Ευρωζώνης. Σημειωτέον, το επιτόκιο του 10ετούς γαλλικού ομολόγου βρίσκεται στο 2,28%.
Ο καθηγητής Πολιτικής Οικονομίας στο Πανεπιστήμιο Paris VIII Κώστας Βεργόπουλος σχολιάζει στο naftemporiki.gr από τη γαλλική πρωτεύουσα:
«Όπως σημειώνει και ο Νομπελίστας Κρούγκμαν, η Γαλλία «τιμωρείται, επειδη δεν υποκύπτει στις πιέσεις των απορρυθμίσεων». Ο οίκος αξιολόγησης S&P’s αφαίρεσε από τη γαλλική οικονομία ένα Α, ενώ για την Ολλανδία διατηρεί τα 3 Α, παρ’ όλο που η τελευταία ανέβαλε ολόκληρο το πρόγραμμα «μεταρρυθμίσεων». Εν τούτοις, παρά την υποβάθμιση, οι αγορές συνεχίζουν να προσφέρουν χρήμα στη Γαλλία με κόστος παραπλήσιο με της Γερμανίας. To σκεπτικό της δυσμενούς αξιολόγησης της Γαλλίας δεν αναφέρεται σε αρνητικές επιδόσεις της χώρας, αλλά της προσάπτει «ανορθόδοξη προσέγγιση» στο πρόβλημα του δημόσιου ελλείμματος και των απορρυθμίσεων. Δηλαδή, η χώρα δεν ελέγχεται εκ του αποτελέσματος, αλλά λόγω διαφορετικής ιδεολογίας, που την απομακρύνει από την τρέχουσα ευρωπαϊκή «ελλειμματοφοβία» και από το κυρίαρχο δόγμα των ιδιωτικοποιήσεων και απορρυθμίσεων. Και αυτό σε μία στιγμή που στον αγγλο-σαξονικό κόσμο, η κύρια ευθύνη για την τρέχουσα κρίση αποδίδεται στην ασυδοσία που προέκυψε από τις απορρυθμίσεις. Εάν η Γαλλία σήμερα εμφανίζει έλλειμμα έναντι της Γερμανίας, αυτό δεν οφείλεται σε υποθετική υψηλότερη ανταγωνιστικότητα της δεύτερης, αλλά κυρίως στο γερμανικό «κοινωνικό ντάμπινγκ» έναντι του συνόλου των ευρωπαϊκών χωρών. Παρ’ όλα αυτά, το επιχειρηματικό κλίμα παραμένει καλύτερο στη Γαλλία από ό,τι στη Γερμανία: στη διάρκεια της τελευταίας 10ετίας, οι επενδύσεις στην πρώτη διατήρησαν θετικό πρόσημο, ενώ στη δεύτερη αρνητικό. Με τεράστιο εξωτερικό πλεόνασμα, η Γερμανία επενδύει όλο και λιγότερο, ενώ η Γαλλία, παρά το εξωτερικό της έλλειμμα, συνεχίζει να επενδύει αισθητά μεγαλύτερο μέρος του εθνικού της εισοδήματος».
Οι δυσκολίες τις οποίες αντιμετωπίζει η γαλλική οικονομία, είτε αυτές αφορούν στην ελλιπή εφαρμογή μεταρρυθμίσεων, είτε στην έλλειψη ανταγωνιστικότητας, είτε στην κακή «χημεία» με το κυρίαρχο μείγμα οικονομικής πολιτικής στην Ευρωζώνη, αντικατοπτρίζονται αφενός στον αυξανόμενο ευρωσκεπτικισμό των κατεξοχήν ευρωπαϊστών Γάλλων, αφετέρου στην καταρράκωση της δημοφιλίας του προέδρου Φρανσουά Ολάντ.
Είναι ενδεικτικό το γεγονός ότι μόνο το 41% των Γάλλων (Pew Research) δηλώνει ότι διάκειται ευνοϊκά απέναντι στην ΕΕ, ποσοστό μικρότερο ακόμη και από το αντίστοιχο στη Βρετανία, το οποίο ανέρχεται σε 43%. Την ίδια ώρα, δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι ευνοϊκά απέναντι στο ευρωπαϊκό εγχείρημα διαμηνύει το 60% των Γερμανών. Άλλωστε, το 77% των Γάλλων υποστηρίζει ρητά ότι η ευρωπαϊκή ενσωμάτωση έχει εκ του αποτελέσματος αποδυναμώσει την οικονομία τους -ποσοστό μεγαλύτερο ακόμη και από τα αντίστοιχα στην Ισπανία και στην Ιταλία. Ένας στους τρεις Γάλλους θα εγκατέλειπε σήμερα την ΕΕ (YouGov). Mέσα σε αυτές τις συνθήκες, ο σημερινός πρόεδρος της Γαλλίας συγκεντρώνει μόλις το 25% της θετικής γνώμης των πολιτών (CSA). Πρόκειται εκ των πραγμάτων για τον πιο αντιδημοφιλή Γάλλο πρόεδρο από το 1993.
Θυμηθείτε:
Γ. Παγουλάτος: Οικονομικά και πολιτικά ανησυχητική η στασιμότητα της Γαλλίας
ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΩΣΤΟΥΛΑΣ
[email protected]
