Έναν νέο μηχανισμό για την αναδιάρθρωση χρέους κρατών με βάση την ελληνική εμπειρία σχεδιάζει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ), όπως αναφέρει σε δημοσίευμά της η Süddeutsche Zeitung του Μονάχου.
Εκπρόσωπος του ταμείου παραδέχθηκε σε σχετική ερώτηση ότι τον περασμένο Απρίλιο ανατέθηκε σε επιτροπή ειδικών η μελέτη, ωστόσο ακόμη δεν έχουν κατατεθεί πλήρεις προτάσεις.
Το ΔΝΤ λαμβάνει υπόψη όλα αυτά που πήγαν στραβά στην ελληνική υπόθεση και ότι παρά τα μεγάλα ποσά που διατέθηκαν η χώρα δεν έχει βγει ακόμη από την ύφεση. Έτσι, οι οικονομολόγοι του Ταμείου εξετάζουν τρόπους βελτίωσης των διαδικασιών διάσωσης.
Η βάση της ανάθεσης είναι ένα έγγραφο που χρονολογείται από την περασμένη άνοιξη και εκεί οι ειδικοί διαπιστώνουν ότι «συχνά οι αναδιαρθρώσεις χρέους στην πράξη είναι μικρής έκτασης και υλοποιούνται με υπερβολική καθυστέρηση». Έτσι, δεν επιτυγχάνεται ο στόχος να καταστεί βιώσιμο το χρέος και να αποκατασταθεί η πρόσβαση των πληττομένων χωρών στις αγορές κεφαλαίων, αναφέρεται στο σχετικό έγγραφο.
«Πάγωμα» των πωλήσεων κρατικών ομολόγων
Επισημαίνεται επίσης ότι το στέλεχος της τρόικας και επικεφαλής της αποστολής του ΔΝΤ στην Ελλάδα, Πολ Τόμσεν, είχε τονίσει ότι για πολύ καιρό κυριαρχούσε η άποψη ότι η Ελλάδα θα τα καταφέρει χωρίς «κούρεμα» του χρέους. Όταν έγινε αντιληπτή η πλάνη το 2011, απαιτήθηκε ένας ολόκληρος χρόνος μέχρι να παραιτηθούν οι ιδιώτες πιστωτές από ένα μέρος των αξιώσεών τους.
Έτσι, ως συνέπεια από την ελληνική εμπειρία, οι ειδικοί του ταμείου σχεδιάζουν στα επόμενα σχέδια αναφορικά με αναδιαρθρώσεις χρεών να εισαγάγουν μια χρονικά περιορισμένη «φάση ακινησίας». Στη φάση αυτή οι ιδιώτες πιστωτές δεν θα επιτρέπεται να πωλούν τα κρατικά ομόλογα που διαθέτουν. Και με αυτόν τον τρόπο η κυβέρνηση της πληττόμενης χώρας θα έχει τον απαραίτητο χρόνο προκειμένου να διαπραγματευτεί με τους πιστωτές τους όρους και το εύρος ενός «κουρέματος».
Το σχέδιο προβλέπει επίσης την αυστηροποίηση των κανόνων, μέσω των οποίων οι μη πρόθυμοι κάτοχοι ομολόγων θα εξαναγκάζονται να παραιτούνται από τις αξιώσεις τους (CAC, Ρήτρα συλλογικής δράσης).
Το σχέδιο είχε απορριφθεί το 2003
Εάν υιοθετηθεί η πρόταση αυτή θα πρόκειται για μια ετεροχρονισμένη νίκη για την Αν Κρούγκερ, πρώην αναπληρώτρια διευθύντρια του ΔΝΤ, που πρότεινε το 2001, λίγο πριν την χρεοκοπία της Αργεντινής, το εν λόγω σχέδιο, το οποίο δεν έγινε αποδεκτό. Η αμερικανίδα οικονομολόγος πρότεινε τότε να διασφαλίζεται σε προβληματικές χώρες μια μορφή «προστασίας πιστωτών» για περιορισμένο χρονικό διάστημα. Η διαδικασία με την επωνυμία «Sovereign Debt Restructuring Mechanism, SDRM» είναι συγκρίσιμη με τη διαδικασία πτώχευσης που προβλέπει το οικονομικό δίκαιο.
Την εποχή εκείνη, γενικός διευθυντής του ΔΝΤ ήταν ο γερμανός Χορστ Κέλερ, μετέπειτα ομοσπονδιακός πρόεδρος της Γερμανίας. Ενώ αρχικά η κυβέρνηση του Τζορτζ Μπους φάνηκε να στηρίζει το σχέδιο της Κρούγκερ, τελικά ο τότε αμερικανός υπουργός Οικονομικών Τζον Σνόου απεφάνθη κατά την εαρινή σύνοδο του ΔΝΤ, το 2003, ότι ο SDRM «δεν είναι ούτε απαραίτητος ούτε εφικτός».
Σύμφωνα με την Süddeutsche Zeitung, το νέο σχέδιο του ΔΝΤ διαφέρει από την πρόταση της Αν Κρούγκερ στο σημείο που αφορά τη σύσταση ενός νέου θεσμικού οργάνου. Οι προδιαγραφές για την ελάφρυνση της απομείωσης του χρέους θα ενσωματωθούν εξαρχής ως ρήτρα συλλογικής δράσης στις συμφωνίες μεταξύ πιστωτών και οφειλετών.
Τον ερχόμενο Ιούνιο οι επικεφαλής του ΔΝΤ θα αξιολογήσουν τα σχέδια αυτά και πιθανότατα θα διατυπώσουν επίσημες προτάσεις, αναφέρει η γερμανική εφημερίδα.
Πηγή: Deutsche Welle
