Τη σημασία ολοκλήρωσης των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων και οριοθέτησης μιας μακρόπνοης εθνικής αναπτυξιακής στρατηγικής υπογραμμίζει ο επικεφαλής οικονομολόγος της Eurobank Γκίκας Χαρδούβελης.
Σε παρουσίασή του που δημοσιεύεται στην έκδοση «Οικονομία και Αγορές» της Διεύθυνσης Οικονομικών Μελετών και Προβλέψεων της Eurobank, ο κ. Χαρδούβελης αναφέρει, μεταξύ άλλων, πως τα τελευταία τρία χρόνια έχουν γίνει πολλά στην Ελλάδα, τόσο στη δημοσιονομική προσαρμογή όσο και στις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις και στην επούλωση των ανισορροπιών.
Όπως λέει, για πρώτη φορά σήμερα, στον έκτο χρόνο ύφεσης, υπάρχουν ενδείξεις σταθεροποίησης τον επόμενο χρόνο, που υπό προϋποθέσεις μπορούν να ευδοκιμήσουν. Πολλοί αρνητικοί παράγοντες της προηγούμενης περιόδου ατονούν στο επόμενο χρονικό διάστημα, όπως η συσταλτική δημοσιονομική πολιτική ή η έλλειψη ρευστότητας.
«Φυσικά, η αβεβαιότητα παραμένει μεγάλη και το ρίσκο να συνεχιστεί η ύφεση θα ενδυναμώσει αν η τρόικα επιμείνει στις περαιτέρω αυτόματες περικοπές, που το μνημόνιο υπαγορεύει όταν οι δημοσιονομικοί στόχοι δεν εκπληρώνονται», προειδοποιεί ο οικονομολόγος της Eurobank.
Όμως, το κύριο ρίσκο στην οικονομία σήμερα, σύμφωνα με τον κ. Χαρδούβελη, δεν είναι τόσο το αν θα σταματήσει η ύφεση το 2014 ή όχι, αλλά το τι θα ακολουθήσει μετά το 2014. Αν δηλαδή ακολουθήσει περίοδος υψηλών ρυθμών ανάπτυξης ή αν ακολουθήσει στασιμότητα διαρκείας.
Ο ίδιος υποστηρίζει πως για να ακολουθήσει η Ελλάδα γρήγορη ανάπτυξη στη μετά-2014 εποχή, απαιτείται να ολοκληρωθούν σύντομα οι ουσιαστικές διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις. «Το ρίσκο λοιπόν είναι να μην ολοκληρωθούν, να κυριαρχήσουν τα συμφέροντα των συντεχνιών, να εξακολουθήσει η καπηλεία της κοινωνίας από παλαιοκομματικές αντιλήψεις, χωρίς αναδιοργάνωση του δημόσιου τομέα, χωρίς μείωση της γραφειοκρατίας, κλπ.»
Μάλιστα, σύμφωνα με τον κ. Χαρδούβελη, το ρίσκο μεγεθύνεται από το γεγονός ότι μέχρι σήμερα οι μεταρρυθμίσεις δεν έγιναν κτήμα του ελληνικού λαού, εμφανίστηκαν ως έξωθεν επιβαλλόμενες, σαν να αφορούν κάποιους άλλους, όχι εμάς, σαν κάποιοι «κακοί» να τις επιβάλλουν.
«Έτσι, στο επόμενο χρονικό διάστημα, καθώς τα πρωτογενή πλεονάσματα θα αυξάνονται, θα μεγαλώνει η πιθανότητα να αδρανήσουμε, να μην προχωρήσει η αναδιάρθρωση της οικονομίας μας όπως απαιτείται ώστε να μπορούμε να ανταγωνιζόμαστε αποτελεσματικά διεθνώς και έτσι η σταθεροποίηση να μετατραπεί σε στασιμότητα η οποία θα εμποδίσει την άνοδο του βιοτικού επίπεδου. Επιπλέον θα μειώνεται και η πολιτική δύναμη της τρόικας να μπορεί να επιμένει στις μεταρρυθμίσεις, κάτι που όμως έτσι και αλλιώς δεν αρκεί», αναφέρει.
«Σήμερα λοιπόν απαιτείται: Να ολοκληρώσουμε τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, να οριοθετήσουμε μια μακρόπνοη εθνική αναπτυξιακή στρατηγική και να μην αμελήσουμε τη νέα γενιά, ούτε αυτούς που αποτέλεσαν την παράπλευρη απώλεια της κρίσης», καταλήγει ο οικονομολόγος της Eurobank.
