«Ούτε δίκαιο, ούτε επιθυμητό» θεωρεί το μοντέλο διάσωσης των τραπεζών με συμμετοχή των καταθετών, το οποίο εφαρμόστηκε στην Κύπρο, ο επικεφαλής της Deutsche Bank και Πρόεδρος της Ένωσης Γερμανικών Τραπεζών, Γιούργκεν Φίτσεν.
Σε συνέντευξή του στην Γερμανική Ραδιοφωνία, ο κ. Φίτσεν δήλωσε ότι «αυτά που ειπώθηκαν κατά την συζήτηση για την Κύπρο είναι πολύ λυπηρά. Από πολιτικής απόψεως ήταν απολύτως λανθασμένο να υπάρχει η υποψία ότι οι καταθέτες θα κληθούν να πληρώσουν. Αυτό δεν θα έπρεπε να συμβαίνει».
«Υπάρχουν οι προδιαγραφές για το ελάχιστο ποσό προστασίας των καταθέσεων και ειδικά στη Γερμανία ισχύει η οικειοθελής ασφάλιση των καταθέσεων. Είναι ένα καλό εργαλείο, το οποίο δεν τίθεται προς συζήτηση», τόνισε, υποστηρίζοντας ότι δεν θα πρέπει να δίδεται έμφαση στο παράδειγμα της Κύπρου και ότι η διαχείριση θα μπορούσε να ήταν καλύτερη.
«Το ερώτημα που τίθεται είναι ποιοι πιστωτές και με ποιον τρόπο θα κληθούν στο μέλλον να συμβάλουν στη διάσωση των τραπεζών χωρίς, όπως συνέβη στην περίπτωση αντιμετώπισης αυτής της κρίσης, να κληθούν να πληρώσουν οι φορολογούμενοι», πρόσθεσε ο Γερμανός τραπεζίτης
Αναφερόμενος στην συζήτηση περί των ορίων της λιτότητας που άνοιξε με τις δηλώσεις του Προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο, χαρακτήριζε το θέμα «περίπλοκο» και διευκρίνισε ότι η κατάσταση διαφέρει σε κάθε χώρα. «Ένα πράγμα δεν μπορεί να συμβαίνει: να πιστεύουμε ότι η βιώσιμη λύση θα βρεθεί μέσω του όλο και πιο φθηνού χρήματος», διευκρίνισε.
Ο κ. Φίτσεν παραδέχτηκε, πάντως, ότι είναι αναγκαίο να επιτευχθεί βιώσιμη ανάπτυξη μέσω διαρθρωτικών βελτιώσεων, αλλά, όπως είπε, «πρέπει να φροντίσουμε ώστε τα εξαιρετικά επώδυνα μέτρα δημοσιονομικής προσαρμογής που ήδη εφαρμόζονται σε χώρες της ευρωπαϊκής περιφέρειας να εφαρμοστούν στο βαθμό που θα τα καθιστά πολιτικά αποδεκτά από το λαό».
Επίσης, συμφώνησε με τον γερμανό υπουργό Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, ο οποίος δήλωσε πρόσφατα ότι το να καταστεί η γερμανική οικονομία αδύναμη δεν μπορεί να φέρει ανάπτυξη στην Ευρώπη και ότι το κλειδί βρίσκεται στην σύγκλιση των επιπέδων ανταγωνιστικότητας των κρατών-μελών της Ευρωζώνης.
