Το ότι υπάρχουν προβλήματα με την εργασιακή απόδοση ομάδας εργαζομένων στο δημόσιο τομέα είναι αδιαμφισβήτητο, σε αυτό δεν φέρουν αντίρρηση ούτε οι πλέον φανατικοί της δημόσιας εργασιακής μονιμότητας.
Πέρα απ’ ό,τι δηλώνεται εμφανώς και δημοσίως, οι απόψεις που διατυπώνονται ακόμη και από τους ίδιους τους απασχολούμενους στο δημόσιο τομέα αναγνωρίζουν την ανάγκη περιορισμού του προσωπικού, με κριτήριο την απόδοση των εργαζομένων αλλά και τις πραγματικές ανάγκες του δημοσίου σε θέσεις εργασίας. Προφανώς, καθένας αντιμετωπίζει με διαφορετικό τρόπο το θέμα της δημόσιας απασχόλησης.
Για κάποιους έχει να κάνει με την καταπολέμηση της ανεργίας και το κοινωνικό κράτος, για άλλους είναι θέμα παροχής ορθών υπηρεσιών και για τους περισσότερους συνδέεται άμεσα με τις δημοσιονομικές ανάγκες και δυνατότητες. Ωστόσο, αν εξαιρέσουμε όσους απολαμβάνουν κομματικά ή συνδικαλιστικά οφέλη, έχουν δηλαδή συνεισφέρει ουσιαστικά στη δημιουργία του προβλήματος, όλοι οι υπόλοιποι συμφωνούν στο ότι πρέπει να υπάρξει συνολική αλλαγή του καθεστώτος εργασίας στο Δημόσιο.
Το πρόβλημα με τις απολύσεις δεν είναι ότι θα φύγουν κάποιοι. Στο ότι κάποιοι πρέπει να φύγουν -οι επίορκοι, για παράδειγμα, αν μη τι άλλο- συμφωνούν όλοι. Το πρόβλημα ουσιαστικά εστιάζεται στο ότι κανένας στο Δημόσιο δεν είναι σίγουρος για το αν τελικά θα φύγουν αυτοί που πραγματικά πρέπει να φύγουν... Ποιοι δηλαδή; Οι φίλοι διαφόρων πολιτικών και πολιτευτών, οι κολλητοί κομματικών στελεχών και κομματαρχών, και οι λοιποί που επί σειρά ετών αυξάνονταν και πληθύνονταν στον κρατικό μηχανισμό, εκείνοι που απολάμβαναν και απολαμβάνουν προνόμια χωρίς να παράγουν έργο και χωρίς, ενίοτε, να παρουσιάζονται καν στις υπηρεσίες τους.
Από την αγωνία αυτή του συνόλου της κοινωνίας -αποτέλεσμα των πελατειακών σχέσεων των πολιτικών- προκύπτει και το επόμενο μεγάλο στοίχημα για την κυβέρνηση, τώρα που ο κύβος των απολύσεων ερρίφθη: να υπάρξουν αξιοκρατικές διαδικασίες αξιολόγησης, σοβαρές, διαφανείς και χωρίς παρεμβάσεις κάθε είδους, προκειμένου αυτοί που θα μείνουν στο Δημόσιο, να μείνουν γιατί πραγματικά είναι χρήσιμοι και όχι γιατί είναι «κολλητοί».
ΣΤΕΛΙΟΣ ΙΩΑΝΝΟΥ - [email protected]
