Η αισιοδοξία και η καλή ψυχολογία παίζουν ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο στην οικονομία, αρκεί να στηρίζονται σε κάποια δεδομένα και προοπτικές. Η κυβέρνηση έχει επιδοθεί, τελευταία, σε έναν αγώνα να μας πείσει πως πρέπει να είμαστε αισιόδοξοι, χωρίς να μας εξηγεί τους λόγους, αφού η οικονομία δεν έχει ούτε τα δεδομένα ούτε τις προοπτικές.
Δεν αποτελεί ένεση αισιοδοξίας η μοιρολατρική άποψη πως χειρότερα δεν πάει, γιατί τρία χρόνια αποδείχτηκε λάθος. Κάθε φορά, διαπιστώνουμε πως τελικά υπάρχουν και χειρότερα. Ασφαλώς και δεν είναι «δεδομένο» ούτε επιχείρημα η διαπίστωση πως δεν είμαστε πλέον οι χειρότεροι στην Ευρωζώνη και να υπονοούμε την Κύπρο. Δεν ξεπεράσαμε την Κύπρο επειδή είχαμε καλύτερες επιδόσεις, δεν βελτιωθήκαμε εμείς, αλλά παραμείναμε στο τέλμα. Απλώς η Κύπρος κατάφερε να φέρει την οικονομία της σε χειρότερο επίπεδο από εκείνο της Ελλάδας.
Πηγή της κυβερνητικής αισιοδοξίας είναι η συμφωνία με την τρόικα και το «ξεκλείδωμα» των δόσεων από το μηχανισμό στήριξης. Ομως, θα πάρουμε τις δόσεις, τις οποίες θα έπρεπε να είχαμε πάρει ήδη από τα μέσα Μαρτίου, εάν η κυβέρνηση είχε εφαρμόσει τα προαπαιτούμενα και τις δεσμεύσεις που ανέλαβε τον περασμένο Νοέμβριο με το τρίτο μνημόνιο. Δηλαδή θα τις λάβουμε με τουλάχιστον ένα μήνα καθυστέρηση. Αλλά ακόμα και έτσι, ας δεχτούμε πως πρέπει να αισιοδοξούμε.
Το χαμόγελο παγώνει, όταν διαπιστώνεται τι επικρατεί στην αγορά. Ρευστότητα δεν υπάρχει, αφού ελάχιστες επιχειρήσεις έχουν πρόσβαση σε τραπεζικό δανεισμό. Επιχειρήσεις κλείνουν και οι επενδύσεις είναι ανύπαρκτες. Το Δημόσιο επιστρέφει με το σταγονόμετρο φόρους και χρέη του προς ιδιώτες που οφείλει και καταβάλλει έπειτα από χρόνια επιχορηγήσεις των επενδυτικών νόμων. Οι άνεργοι φτάνουν σε 1.400.000 άτομα και, αντί να μειώνονται, αυξάνονται.
Η οικονομία θα βρεθεί σε ύφεση και το 2013 και θα εξέλθει «κάποια στιγμή» το 2014, αντί στο β’ εξάμηνο του 2013, που προέβλεπαν οι αρχικές εκτιμήσεις. Ο πληθωρισμός στην αγορά υποχώρησε σε αρνητικό έδαφος μόλις ύστερα από τρία χρόνια σκληρής λιτότητας, αλλά τα βασικά είδη έχουν τιμές προ κρίσης. Οι φόροι και τα χαράτσια παραμένουν και ορισμένα εξ αυτών μονιμοποιούνται.
Ο ΦΠΑ στην εστίαση δεν μειώθηκε. Ο προϋπολογισμός εμφανίζεται να υλοποιείται εντός των στόχων στο πρώτο τρίμηνο, επειδή το Δημόσιο δεν πληρώνει λειτουργικές δαπάνες, δεν καταβάλλει επενδυτικές δαπάνες και καλύπτει έτσι την υστέρηση των εσόδων.
Η πρακτική αυτή δεν είναι βιώσιμη και σίγουρα δεν έπεισε την τρόικα, η οποία έδωσε περίοδο χάριτος. Εάν δεν ανακάμψουν τα έσοδα τους επόμενους μήνες, τότε στον επόμενο έλεγχο, τον ερχόμενο Ιούνιο, θα έχουμε δυσάρεστες εκπλήξεις, αφού οι ξένοι ελεγκτές θα ζητήσουν -και έχουν τον τρόπο να επιβάλουν- νέα μέτρα, εξαφανίζοντας την κυβερνητική αισιοδοξία και διατηρώντας την κοινωνική απαισιοδοξία.
ΠΑΝΟΣ ΚΑΚΟΥΡΗΣ - [email protected]
