«Το ελληνικό χρέος δεν είναι μόνο ελληνική υπόθεση» αποφάνθηκε το κοινό σε debate του Economist, στο πλαίσιο εκδήλωσης που διοργάνωσε η Hazlis & Rivas στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών.
Στη διάρκεια της εκδήλωσης έγινε εξαντλητική αναμέτρηση επιχειρημάτων αναφορικά με τα χαρακτηριστικά της ελληνικής κρίσης, ανάμεσα στον Κλάους Πέτερ Βίλς, γερμανό βουλευτή και υπεύθυνο Προϋπολογισμού του CDU, ο οποίος υποστήριξε ότι δεν ευθύνονται η Γερμανία και η ΕΕ για ό,τι έχει συμβεί στην Ελλάδα, και τον Γκρέμε Μάξτον, οικονομολόγο – συγγραφέα και μέλος του Διεθνούς Κέντρου του Κλαμπ της Ρώμης, ο οποίος τόνισε ότι είναι τόσο μεγάλο το πρόβλημα που δημιούργησε η Ελλάδα στον εαυτό της ώστε δεν μπορεί να το αντιμετωπίσει μόνη της.
Σύμφωνα με τον κ. Μάξτον, το ελληνικό χρέος δεν είναι μόνο ελληνική υπόθεση για τρεις βασικούς λόγους: α) Επειδή το ελληνικό χρέος επιφυλάσσει ρίσκα για τους δανειστές ανά τον κόσμο, β) επειδή το ελληνικό χρέος επηρεάζει την «υγεία» του ευρώ και κατ’ επέκταση την παγκόσμια οικονομική προοπτική και γ) επειδή η Ελλάδα είναι μέλος της ευρωπαϊκής οικογένειας και για αυτό αξίζει την υποστήριξη των εταίρων της.
«Μπορεί το ελληνικό χρέος να είναι πολύ μικρό σε σχέση με το παγκόσμιο ΑΕΠ, ωστόσο, αλυσιδωτά επηρεάζει τους πάντες. Σε κάθε περίπτωση, η Ελλάδα δεν μπορεί να λύσει το πρόβλημα μόνη της», παρατήρησε. Τάχθηκε επίσης υπέρ της στήριξης της Ελλάδας, κυρίως, με πολιτικές επιλογές οι οποίες θα δημιουργήσουν θέσεις εργασίας. Επιπλέον, εισηγήθηκε τη σύναψη μίας συμφωνίας για το σύνολο του χρέους που αντιστοιχεί στις νότιες χώρες της Ευρωζώνης.
Από την πλευρά του, ο κ. Βιλς ανέφερε χαρακτηριστικά ότι «οι κυβερνήσεις των χωρών οι οποίες αντιμετωπίζουν πρόβλημα με το χρέος τους πρέπει να αναλάβουν την ευθύνη για το γεγονός ότι δεν τήρησαν τους κανόνες της Ευρωζώνης», που αφορούν στη συγκράτηση του χρέους γενικής κυβέρνησης κάτω από το 60% του ΑΕΠ και στην επίτευξη ισοσκελισμένων προϋπολογισμών.
«Αν το ελληνικό δημόσιο χρέος δεν είναι υπόθεση της Ελλάδας, τότε ποιου άλλου είναι;», διερωτήθηκε, τονίζοντας ότι επί χρόνια «η Ελλάδα ξόδευε πολύ περισσότερα από αυτά που παρήγαγε». Υπό αυτήν την έννοια, συμπλήρωσε ότι η ίδια η χώρα οφείλει να εργαστεί για τον περιορισμό αυτής της ψαλίδας.
«Η Γερμανία δεν μπορεί να τινάζει το μαξιλάρι και να πέφτουν χρήματα», είπε χαρακτηριστικά, καταλήγοντας: «Πρέπει να επιστρέψουμε στην αρχή της ευθύνης του καθενός για τα του οίκου του, ώστε με αυτόν τον τρόπο να προστατεύσουμε και την ευρωπαϊκή οικογένεια».
Ακολούθησε ψηφοφορία η οποία ανέδειξε ως περισσότερο πειστική την επιχειρηματολογία του κ. Μάξτον (86,87%) έναντι του κ. Βιλς (13,33%).
