Ελάχιστες και χλιαρές ήταν οι αντιδράσεις κοινωνικών και πολιτικών φορέων για την εκρηκτική αύξηση του αριθμού των ανέργων, σε αντίθεση με τις εξελίξεις για την ημερομηνία αντιγραφής της λίστας.
Διαπιστώνεται μια αδιάφορη και απαθής στάση απέναντι σε ένα τεράστιο κοινωνικό, οικονομικό και πολιτικό πρόβλημα. Τα στοιχεία της ΕΛ.ΣΤΑΤ. είναι αμείλικτα. Τον Οκτώβριο, οι άνεργοι ανήλθαν σε 1.345.715 άτομα και ο οικονομικά μη ενεργός πληθυσμός, δηλαδή τα άτομα που δεν εργάζονται ούτε αναζητούν εργασία, ήταν 3.344.478 άτομα. Συνολικά, οι άνεργοι και οι μη ενεργοί ανέρχονται σε 4.690.193 άτομα, αριθμός που είναι μεγαλύτερος κατά 1.000.000 από τον αριθμό των εργαζομένων, που συρρικνώθηκε σε 3.680.894 άτομα.
Εχουμε δηλαδή μια οικονομία όπου σχεδόν το 40% του συνολικού πληθυσμού είναι στο περιθώριο της απασχόλησης και η τάση προμηνύει νέα επιδείνωση το 2013, αφού θα συνεχιστεί η ύφεση κατά περίπου 4,5%.
Από αυτή την οικονομία, η κυβέρνηση περιμένει να συλλέξει πρόσθετα έσοδα, το 2013, από νέους και παλαιούς φόρους. Δεν αναρωτήθηκε κανείς στο υπουργείο Οικονομικών ποιοι θα μπορέσουν να πληρώσουν τους φόρους; Το 2012, έμειναν απλήρωτοι φόροι πάνω από 9 δισ. ευρώ και, φέτος, αντίστοιχο θα είναι το πρόβλημα.
Επίσης, σε αυτή την οικονομία, με το μισό πληθυσμό εκτός αγοράς εργασίας και χωρίς προοπτική, η κυβέρνηση ζητεί επενδύσεις από Ελληνες και ξένους επενδυτές. Πώς θα τους πείσει να επενδύσουν σε μια χώρα με τους μισούς κατοίκους της να μην μπορούν να καλύψουν τις βασικές τους ανάγκες; Θα πει κάποιος ότι μπορεί να επενδύσει εδώ, αλλά να εξάγει στο εξωτερικό τα παραγόμενα προϊόντα. Και γιατί να μην πάει να επενδύσει σε άλλη χώρα και να προτιμήσει την Ελλάδα;
Το ίδιο ισχύει και για τις αποκρατικοποιήσεις, οι οποίες έχουν κολλήσει σχεδόν στο μηδέν για πάνω από ένα χρόνο. Η κυβέρνηση έχει αναδείξει σε κεντρικό ζήτημα την ανάπτυξη και την επάνοδο της οικονομίας σε ανοδικούς ρυθμούς του ΑΕΠ, αλλά μέχρι τώρα έχει μείνει στο επίπεδο των εξαγγελιών και ακόμη δεν έχουμε δει κάτι απτό.
Σε λίγο, θα καταντήσουν κουραστικές οι ανακοινώσεις περί ανάγκης επανεκκίνησης της οικονομίας και εξόδου από την ύφεση. Είναι κάτι που ευχόμαστε όλοι, και η κυβέρνηση μαζί.
Ομως η κυβέρνηση δεν μπορεί να μένει στις ευχές και στις διαπιστώσεις ούτε να επαναπαύεται στη λήψη της δόσης, αλλά ο ρόλος της είναι να χαράξει πολιτική εξόδου από την κρίση, με συγκεκριμένα βήματα και στοχευμένες δράσεις. Μέχρι τώρα, δεν το έχουμε δει και, αν καθυστερήσει, θα χάσει οριστικά το παιχνίδι.
ΠΑΝΟΣ Φ. ΚΑΚΟΥΡΗΣ - [email protected]
