«Ο κίνδυνος για αναγκαστική εσωτερική παύση πληρωμών είναι προ των πυλών και πολλές φορολογικές δηλώσεις και εκκαθαριστικά φέτος δεν θα εξοφληθούν», εκτιμά ο πρόεδρος της ΕΣΕΕ Βασίλης Κορκίδης, συμπληρώνοντας πως «τα σενάρια και οι προτάσεις επιπλέον φορολόγησης των επιχειρήσεων δεν φοβίζουν τους φοροφυγάδες, αλλά τρομοκρατούν τους συνεπείς, οι οποίοι και να ήθελαν, δεν μπορούν πλέον να ανταποκριθούν, γιατί απλούστατα δεν έχουν να πληρώσουν».
Ο κ. Κορκίδης σχολιάζει επίσης ότι η υψηλή φορολογική επιβάρυνση των επιχειρήσεων δεν θα αυξήσει τα δημόσια έσοδα λόγω δραστικής μείωσης της φορολογητέας ύλης.
«Σ' ένα φορολογικό σύστημα που σκοτώνει την αγορά, πνίγει την οικονομία και δημιουργεί καθημερινά περισσότερες ληξιπρόθεσμες οφειλές, κάποιοι θεωρητικοί, έρχονται με ευκολία να προτείνουν επιπλέον φόρους και νέα χαράτσια, αγνοώντας παντελώς τις πραγματικές συνθήκες της αγοράς και αδιαφορώντας για τις όποιες επιπτώσεις», σημειώνει χαρακτηριστικά.
«Οι "καθηγητές" των κομματικών προγραμμάτων, οι οικονομολόγοι της "ευρωδραχμής" αλλά και η "Εθνική Έκθεση-Ιερεμιάδα" ας σταθούν στις ανάγκες της πραγματικής οικονομίας, ας αφουγκραστούν την καθημερινή αγωνία των ανθρώπων της αγοράς και ας σταματήσουν με τις ανέξοδες φορολογικές θεωρίες τους και τις οικονομικές ιστορίες "θρίλερ", να αδειάζουν τους τραπεζικούς λογαριασμούς, να επιταχύνουν τα λουκέτα των επιχειρήσεων, να αυξάνουν την ανεργία και να προκαλούν φόβο και τρόμο στην αγορά», συμπληρώνει.
Στη συνέχεια ο πρόεδρος της ΕΣΕΕ επαναλαμβάνει ότι ενίσχυση των δημοσίων εσόδων δεν θα προέλθει ούτε από τις ληξιπρόθεσμες οφειλές και την επιβολή προστίμων, ούτε από την επιβολή νέων φόρων, αλλά από την μείωση των φορολογικών συντελεστών και ειδικά του ΦΠΑ, που θα τονώσουν τις συναλλαγές.
Υπογραμμίζει τέλος ότι ο οριζόντιος χαρακτήρας που διέπει το συγκεκριμένο φορολογικό μέτρο αλλά και το γεγονός πως δεν υπάρχει κάποια ειδική διάταξη που να προβλέπει το διαχωρισμό της επιβολής του «χαρατσιού» στις ζημιογόνες από τις κερδοφόρες επιχειρήσεις, προσδίδει στην εν λόγω «έμπνευση» μεροληπτικό χαρακτήρα και σε καμία περίπτωση δεν πρεσβεύει την ιδεολογία της φορολογικής και κοινωνικής δικαιοσύνης αλλά και της δίκαιης αναδιανομής του πλούτου αλλά και του αμερόληπτου επιμερισμού των φορολογικών βαρών.
