«Καμπανάκι» κινδύνου για τις συνέπειες της υπερβολικής προσήλωσης στις πολιτικές λιτότητας, στο πλαίσιο της προσπάθειας εξυγίανσης των δημοσιονομικών σε πολλές χώρες συγχρόνως, κρούουν οι οικονομολόγοι του ΟΟΣΑ.
Στην έκθεση για την Οικονομική Προοπτική της διεθνούς οικονομίας που δημοσιεύθηκαν σήμερα, οι οικονομολόγοι του Οργανισμού προειδοποιούν ότι «η μεγάλη προσπάθεια δημοσιονομικής εξυγίανσης που επιχειρείται ταυτόχρονα σε πολλές χώρες θα προκαλέσουν τη μείωση της ανάπτυξης κατά 1 έως 1,5 εκατοστιαίες μονάδες για το 2012».
Όπως αναφέρεται στην έκθεση, η επιβράδυνση αυτή αποδίδεται στο ότι οι προσπάθειες εξυγίανσης «γίνονται συγχρόνως σε πολλές χώρες και ιδιαίτερα στη ζώνη του ευρώ». Οφείλεται επίσης στο ότι «η μεγαλύτερη προσπάθεια γίνεται μέσω της περιστολής των δημόσιων δαπανών που ναι μεν θα αποδειχθεί ευεργετική μακροπρόθεσμα, βραχυπρόθεσμα όμως βαραίνουν αρνητικά στην ανάπτυξη».
Σύμφωνα μάλιστα με τους αναλυτές του ΟΟΣΑ, ο ορίζοντας μπορεί να είναι ακόμα πιο σκοτεινός για ορισμένες από τις χώρες της Ευρωζώνης.
«Με βάση τις τρέχουσες συνθήκες», εκτιμούν, «οι βραχυπρόθεσμες αρνητικές συνέπειες της δημοσιονομικής εξυγίανσης στην ανάπτυξη, θα μπορούσαν να αποδειχθούν σημαντικότερες από αυτές που προαναφέραμε» (≥-1,5 %).
Πρόκειται συγκεκριμένα για χώρες της Ευρωζώνης όπου «προϋπάρχουσες αδυναμίες και δυσλειτουργίες των οικονομικών συστημάτων θα μπορούσαν να περιορίσουν τη δυνατότητα των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων να ισορροπήσουν τις δαπάνες τους για την αντιμετώπιση νέων μέτρων λιτότητας».
Οι κίνδυνοι που απορρέουν από την κρίση στην Ευρωζώνη επισημαίνονται σε πολλά σημεία της έκθεσης.«Η κρίση στην Ευρωζώνη», σημειώνουν οι οικονομολόγοι, «παραμένει για την ώρα η πιο σημαντική απειλή για την παγκόσμια οικονομία παρά τα πρόσφατα μέτρα που μείωσαν βραχυπρόθεσμα τις πιέσεις».
Βάσει της έκθεσης, έχει μεν αρχίσει «η διόρθωση των ανισορροπιών που είναι βαθιά ριζωμένες ανάμεσα στις χώρες-μέλη», ωστόσο «χρειάζεται μια εντονότερη προσπάθεια για την εξασφάλιση μιας μακροπρόθεσμης βιωσιμότητας».
Προς τούτο, ο ΟΟΣΑ υποστηρίζει ότι θα πρέπει να γίνουν διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις στις ελλειμματικές χώρες, όσο και στις πλεονασματικές. Τονίζουν όμως επανειλημμένα ότι «μια υπερβολικά μεγάλη λιτότητα μέσα από την προσπάθεια εξυγίανσης των δημοσιονομικών θα μπορούσε να είναι επιβλαβής».
Πηγή: ΑΜΠΕ
