Την άρση των αδικιών στον τρόπο παρακράτησης της εισφοράς αλληλεγγύης συνταξιούχων, ζητεί ο Συνήγορος του Πολίτη, προτείνοντας τη θέσπιση ενός συστήματος προοδευτικής αναλογικής παρακράτησης της εισφοράς, με βάση τις συνταγματικές αρχές της ισότητας.
Σύμφωνα με την Ανεξάρτητη Αρχή, όπως υπολογίζεται σήμερα η παρακράτηση, ορισμένοι συνταξιούχοι που δικαιούνται μεγαλύτερη μηναία σύνταξη έναντι άλλων, λαμβάνουν τελικά μικρότερο ποσό καθαρών συντάξιμων αποδοχών.
Συγκεκριμένα, εφόσον κρίνεται σκόπιμη η θέσπιση και διατήρηση της εισφοράς στην τρέχουσα οικονομική συγκυρία, προτείνεται να ισχύσει ένας παρόμοιος τρόπος προοδευτικής παρακράτησης με αυτόν που ισχύει γα τη φορολόγηση του εισοδήματος των φυσικών προσώπων. Θα μπορούσε, δηλαδή, να οριστεί ένα ποσό που να απαλλάσσεται από την παρακράτηση και ταυτόχρονα να καθιερώνονται συνταξιοδοτικά κλιμάκια με ανάλογους συντελεστές παρακράτησης, με την προϋπόθεση ότι ο κάθε συντελεστής να ισχύει για το τμήμα εκείνο της σύνταξης της συγκεκριμένης κατηγορίας.
Εναλλακτικά, προτείνεται να τεθεί στις υφιστάμενες διατάξεις ένα είδος πλαφόν, όπως για παράδειγμα ένας αντίστοιχος περιορισμός που ισχύει για την πρώτη ασφαλιστική κατηγορία που προβλέπεται στις παραγράφους 3 εδάφιο α’ των άρθρων 38 του Νόμου 3863/2010 και 11 του Νόμου 3865/2010, ώστε το τελικό ποσό της σύνταξης μετά την παρακράτηση να μην υπολείπεται του αμέσως προηγούμενου συνταξιοδοτικού κλιμακίου.
Σήμερα, σύμφωνα με το άρθρο 38 του Νόμου 3863/2010 και το άρθρο 11 του Νόμου 3865/2010 οι συντάξεις άνω των 1.400 ευρώ ομαδοποιούνται σε κατηγορίες, ανάλογα με το ύψος των μικτών συντάξιμων αποδοχών, ενώ σε κάθε μία από αυτές παρακρατείται μηνιαία η εισφορά που υπολογίζεται βάσει σαφώς προσδιορισθέντων ποσοστών που βαίνουν αυξανόμενα ανάλογα με την κατηγορία. Το πρόβλημα, επισημαίνει ο Συνήγορος του Πολίτη, έγκειται στο γεγονός ότι ο υπολογισμός της παρακράτησης μεταξύ συνταξιούχων που ανήκουν σε διαφορετικές ασφαλιστικές κατηγορίες, υπολογίζεται επί του συνολικού ποσού της σύνταξης, καθώς δεν έχει οριστεί προοδευτικός τρόπος παρακράτησης, σύμφωνα με τις αρχές της προοδευτικότητας και της φορολογικής δικαιοσύνης.
