Αμεση παρέμβαση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) για την αντιμετώπιση της κρίσης χρέους στην ευρωζώνη ζήτησε σήμερα ο υπουργός Εξωτερικών της Γαλλίας, Αλέν Ζιπέ, μιλώντας στον γαλλικό ραδιοφωνικό σταθμό Inter.
Λίγες ώρες πριν την προγραμματισμένη συνάντηση των ηγετών της Γαλλίας, της Γερμανίας και της Ιταλίας στο Στρασβούργο, ο κ. Ζιπέ ερωτήθηκε εάν η κεντρική τράπεζα θα μπορούσε να επέμβει άμεσα. «Το ζήτημα επείγει. Θα συζητηθεί σήμερα κιόλας στο Στρασβούργο», είπε.
«Πιστεύω και ελπίζω ότι θα προχωρήσει η ιδέα ότι η ΕΚΤ θα πρέπει να παίξει σημαντικό ρόλο στην ανάκτηση της εμπιστοσύνης», ανέφερε ο Ζιπέ, σημειώνοντας ότι η αναθεώρηση συνθηκών της ΕΕ θα είναι μια μακροπρόθεσμη διαδικασία που θα ενέχει κινδύνους.
«Αναζητούμε μια συμφωνία. Δεν συμφωνούμε πάντα σε όλα εξ αρχής, αλλά στο τέλος καταλήγουμε σε κάποια συμφωνία», είπε. Τόνισε επίσης ότι η Γαλλία δεν ήταν ποτέ εναντίον της αναθεώρησης συνθηκών. «Λέμε απλώς ότι παίρνουν πολύ καιρό. Θα πρέπει να την εγκρίνουν 27 κοινοβούλια, αυτό μπορεί να πάρει χρόνια.»
Στο ίδιο μήκος κύματος ήταν και οι χθεσινές δηλώσεις του Γάλλου υπουργού Οικονομικών, Φρανσουά Μπαρουάν, ο οποίος υποστήριξε ότι «ο καλύτερος τρόπος για να αποφευχθεί μια περαιτέρω εξάπλωση της κρίσης είναι μια πιο δυναμική παρέμβαση της ΕΚΤ».
Ανέφερε μάλιστα ότι οι παρεμβάσεις της αμερικανικής Φέντεραλ Ριζέρβ, της Τράπεζας της Αγγλίας (ΒοΕ) και της κεντρικής τράπεζας της Ελβετίας θα μπορούσαν να λειτουργήσουν ως μοντέλο για την ΕΚΤ - κάτι που επισημαίνουν και οι οικονομολόγοι.
Αμεση ήταν ωστόσο η απάντηση του Βερολίνου. Η Γερμανίδα καγκελάριος, Ανγκελα Μέρκελ, επανέλαβε ότι η κεντρική τράπεζα δεν μπορεί να καταστεί πιστωτής έκτακτης ανάγκης. «Η νομισματική ένωση βασίζεται σε μία κεντρική τράπεζα, της οποίας η μόνη ευθύνη είναι η νομισματική πολιτική και η διασφάλιση της σταθερότητας των τιμών. Αυτή είναι η εντολή της και είμαι πεπεισμένη ότι αυτή η εντολή δεν μπορεί να αλλάξει», ανέφερε χαρακτηριστικά.
Σύμφωνα με αξιωματούχο του γερμανικού υπουργείου Οικονομικών, προς το παρόν το Βερολίνο αποδέχεται μόνο να συνεχιστούν οι παρεμβάσεις της κεντρικής τράπεζας στη δευτερογενή αγορά ομολόγων, οι οποίες και αποκλιμακώνουν έως ένα βαθμό τις πιέσεις στα spreads.
Δεν φαίνεται όμως διατεθειμένο να αποδεχθεί ένα σενάριο όπως την παροχή δανείου από την ΕΚΤ στο ΔΝΤ προκειμένου εκείνο με τη σειρά του να στηρίξει δοκιμαζόμενες οικονομίες. Στο συγκεκριμένο μέτωπο η Γερμανία έχει ελάχιστους «συμμάχους», καθώς ολοένα και περισσότερες χώρες αντιλαμβάνονται ότι η κεντρική τράπεζα είναι η μόνη αυτή τη στιγμή που μπορεί να αντικρούσει τις επιθέσεις των αγορών.
