Ψήφο εμπιστοσύνης ζητεί από το ιταλικό κοινοβούλιο η κυβέρνηση του Μάριο Μόντι προκειμένου να επιταχυνθεί η έγκριση του πακέτου μέτρων λιτότητας, ύψους 33 δισ. ευρώ, με στόχο την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης των αγορών προς την ιταλική οικονομία.
Η σχετική ψηφοφορία θα διεξαχθεί σήμερα, ενώ αντίστοιχη ψηφοφορία θα γίνει πριν από τα Χριστούγεννα και στην Γερουσία.
Η έγκριση θεωρείται εξασφαλισμένη λόγω της ευρείας πλειοψηφίας που διαθέτει η κυβέρνηση συνασπισμού και στα δύο σώματα.
Τα ιταλικά συνδικάτα πάντως έχουν προαναγγείλει απεργία στο Δημόσιο στις 19 Δεκεμβρίου, τονίζοντας ότι τα μέτρα που υιοθέτησε η κυβέρνηση της Ρώμης, πλήττουν υπερβολικά μισθωτούς και συνταξιούχους και δεν χαρακτηρίζονται από την απαιτούμενη κοινωνική δικαιοσύνη.
Το πακέτο μέτρων περιλαμβάνει αύξηση του ΦΠΑ εκ νέου εισαγωγή φόρου στην ακίνητη περιουσία και αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, καθώς και κίνητρα για την ενίσχυση της ανάπτυξης. Τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης θα αυξηθούν στα 62 για τις γυναίκες και στα 66 για τους άντρες, κάτι που θα ισχύσει και για τις γυναίκες από το 2018. Eπιπλέον, για τους περισσότερους συνταξιούχους αποσυνδέονται οι αυξήσεις στις συντάξεις από τον πληθωρισμό.
Συρρίκνωση του ιταλικού ΑΕΠ βλέπει η Confindustria
Εν τω μεταξύ, συρρίκνωση του ιταλικού ΑΕΠ προβλέπει η Ένωση Βιομηχάνων της Ιταλίας (Confindustria) για την επόμενη χρονιά.
Σύμφωνα με τα αναθεωρημένα στοιχεία της Confindustria, το ιταλικό ΑΕΠ θα συρρικνωθεί σε ποσοστό 1,6% την επόμενη χρονιά έναντι προηγούμενων προβλέψεων για αύξησή του κατά 0,2%.
Για φέτος, η εκτίμηση της ιταλικής ένωσης υποβαθμίστηκε σε ανάπτυξη 0,5% έναντι 0,7%.
Η Confindustria προβλέπει επίσης ότι κατά το τρίτο και τέταρτο φετινό τρίμηνο το ιταλικό ΑΕΠ θα μειωθεί, μια τάση που θα επιβεβαιωθεί και καθ' όλο το πρώτο τρίμηνο του 2012 και, μάλιστα «με τη μεγαλύτερη έως σήμερα καταγραφείσα ένταση».
Η ιταλική ένωση εκτιμά ότι «πριν από το τέλος του ερχόμενου ημερολογιακού έτους η ιταλική οικονομία θα ξεπεράσει την ύφεση». Ζητεί, όμως, από τον Μάριο Μόντι «να λάβει μέτρα φιλελευθεροποίησης της αγοράς της εργασίας, του κρατικού συστήματος κοινωνικής πρόνοιας, να τονώσει τις επενδύσεις του δημοσίου στις υποδομές, να πατάξει τη γραφειοκρατία, να περιστείλει τα κρατικά έξοδα για να τεθεί, εν τέλει, μόνον ο θεμέλιος λίθος ενός έργου με χαρακτήρα δημόσιου συμφέροντος».
