Μεγάλη πιθανότητα «αργού θανάτου» της ελληνικής και της πορτογαλικής οικονομίας λόγω του υψηλού δημόσιου χρέους τους βλέπει ο οίκος MoodyΆs, επισημαίνοντας πως πρόκειται για δύο χώρες της Ευρωζώνης με περιορισμένη ανταγωνιστικότητα σε διαρθρωτικό επίπεδο.
Ειδικά για την Ελλάδα, ο διεθνής οίκος τονίζει ότι μια αλυσίδα γεγονότων, όπως το αυξανόμενο κόστος εξυπηρέτησης του δημοσίου χρέους και η συνεχής ανάγκη φορολογικών αυξήσεων, ώστε η ελληνική κυβέρνηση να εξασφαλίζει σταθερά έσοδα, θα μπορούσε να οδηγήσει σε αργό θάνατο την οικονομία της χώρας.
Σε έκθεσή της, η οποία δόθηκε σήμερα στη δημοσιότητα, ο MoodyΆs προειδοποιεί μάλιστα ότι τα χρονικά περιθώρια για τη χώρα μας είναι ιδιαίτερα στενά εξαιτίας της τελευταίας επιδείνωσης των δημόσιων οικονομικών της.
«Η Πορτογαλία έχει περισσότερο χρόνο για να αντιστρέψει την τάση αυτή. Αντίθετα, η Ελλάδα έχει σημαντικά λιγότερο χρόνο για να επιλύσει το ζήτημα, σε μεγάλο βαθμό διότι η επιδείνωση των δημόσιων οικονομικών υπήρξε πολύ πιο δραματική τελευταία», τονίζει.
«Η υποβάθμιση του ελληνικού δημοσίου στο A2 στο Δεκέμβριο, αντικατοπτρίζει την ισχύουσα άποψή μας ότι παρότι η ελληνική κυβέρνηση γνωρίζει τα μέτρα που πρέπει να λάβει για να “κλείσει τις μακροχρόνιες πληγές της”, είναι αμφίβολο κατά πόσο επιτυχημένη θα είναι η εφαρμογή τους», αναφέρει ο διεθνής οίκος.
Σύμφωνα με τη MoodyΆs, η χώρα μας μαζί με την Πορτογαλία δεν κατόρθωσαν να διατηρήσουν την ανταγωνιστικότητά τους και τις δημοσιονομικές τους θέσεις υπό συνθήκες κρίσης. Πρόκειται για δύο χώρες της με περιορισμένη ανταγωνιστικότητα σε διαρθρωτικό επίπεδο –γεγονός που έχει οδηγήσει σε σημαντική διόγκωση των ελλειμμάτων τρεχουσών συναλλαγών τους, τονίζεται στην έκθεση.
«Τι σημαίνει, όμως, αυτό για την πιστωτική αξιοπιστία των δύο χωρών», διερωτάται ο οίκος αξιολόγησης. Το χάσμα ανταγωνιστικότητας που έχει δημιουργηθεί είναι πιθανό να οδηγήσει σε «ακατάσχετη αιμορραγία» των προοπτικών των δύο χωρών. Παρότι ο κίνδυνος «αιφνίδιου θανάτου» – μέσω της κρίσης του ισοζυγίου πληρωμών– είναι περιορισμένος, δεν αποκλείεται το ενδεχόμενο του «αργού θανάτου» προειδοποιεί η MoodyΆs.
Τα συμπτώματα που θα εκδηλώσουν μακροπρόθεσμα η Ελλάδα και η Πορτογαλία είναι τα εξής, σύμφωνα με τη MoodyΆs:
• Ολοένα μεγαλύτερο μερίδιο του πλούτου που δημιουργείται στα δυο κράτη θα πρέπει να καταβάλλεται στους πιστωτές του εξωτερικού υπό τη μορφή τόκων επί του διογκούμενου χρέους. Το αποτέλεσμα θα είναι η Ελλάδα και η Πορτογαλία να «αιμορραγούν», χάνοντας τους πόρους τους με αυξανόμενο ρυθμό
• Παρότι οι ξένοι πιστωτές δεν ζητούν πριμ για τη διακράτηση του ευρώ –του ενιαίου νομίσματος– μπορούν κάλλιστα να απαιτήσουν πριμ για τη διακράτηση ελληνικών και πορτογαλικών ομολόγων: η αύξηση των επιτοκίων, όμως, θα οδηγήσει σε ακόμη μεγαλύτερη αιμορραγία
• Παράλληλα, το μερίδιο του ΑΕΠ που αντιστοιχεί στο κράτος συρρικνώνεται διαρκώς και για να το αντισταθμίσουν αυτό οι κυβερνήσεις θα πρέπει να αυξάνουν συνεχώς τα φορολογικά βάρη προκειμένου να σταθεροποιήσουν τα έσοδά τους
• Η υψηλότερη φορολογία, όμως, ενδέχεται να πλήξει τις επενδύσεις και κατά συνέπεια τη δυναμική της ελληνικής και πορτογαλικής οικονομίας, με αποτέλεσμα την αποδημία των πλουσιότερων και πιο ευέλικτων κλάδων της οικονομικής δραστηριότητας στο εξωτερικό. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις, τρία εκατομμύρια Έλληνες ζουν σήμερα στο εξωτερικό και οι τακτικές «ευνοϊκής μεταχείρισης στην πατρίδα» δεν μπορούν να πείσουν ότι θα διατηρήσουν το απόθεμα εργατικού δυναμικού στη χώρα. Σε αυτή την περίπτωση, οι επιπτώσεις θα είναι ακόμη πιο δριμείες, οδηγώντας σε μεγαλύτερη «αιμορραγία» της ελληνικής οικονομίας.
Όπως παρατηρεί ο διεθνής οίκος, σε αντίθεση με την ελληνική και την πορτογαλική οικονομία, ορισμένες χώρες –όπως η Τσεχία, η Πολωνία και η Σλοβακία– επέδειξαν ανθεκτικότητα στην κρίση, χάρη στην υγιή εικόνα των μακροοικονομικών στοιχείων και τους ικανοποιητικούς δείκτες χρέους, γεγονός που δικαιολογεί τις σταθερές προοπτικές της αξιολόγησής τους.