«Το σχέδιο νόμου για τη ρύθμιση των οφειλών των υπερχρεωμένων νοικοκυριών εισάγει θεσμούς που υπάρχουν από χρόνια στην πλειοψηφία των χωρών της ευρωζώνης, και όπως δείχνουν εμπειρικές μελέτες όχι μόνο δεν διατάραξε αλλά αντίθετα ενίσχυσε την ηθική των πληρωμών», αναφέρει το υπουργείο Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας απαντώντας σε εκτιμήσεις του οίκου Fitch για το συγκεκριμένο σχέδιο νόμου.
Ειδικότερα, ο Γενικός Γραμματέας Καταναλωτή, Δ. Σπυράκος του Υπουργείου Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας δήλωσε τα ακόλουθα:
· Το εν λόγω σχέδιο νόμου εισάγει θεσμούς που υπάρχουν από χρόνια στην πλειοψηφία των χωρών της ευρωζώνης, και όπως δείχνουν εμπειρικές μελέτες όχι μόνο δεν διατάραξε αλλά αντίθετα ενίσχυσε την ηθική των πληρωμών. Και αυτό γιατί η πληρωμή δεν παραμένει σε αυτές τις περιπτώσεις στη διαιώνιση του χρέους αλλά προσφέρει διέξοδο και προοπτική απεγκλωβισμού από την υπερχρέωση.
· Με το σχέδιο νόμου καθιερώνεται η δυνατότητα ρύθμισης των οφειλών για οφειλέτες που έχουν αποδεδειγμένη και μόνιμη αδυναμία πληρωμής, δηλαδή για οφειλέτες που εκ των πραγμάτων δεν έχουν τη δυνατότητα να εξοφλήσουν τα χρέη τους. Το σχέδιο νόμου δημιουργεί λοιπόν κίνητρα στους οφειλέτες αυτούς να εξυπηρετήσουν, εξαντλώντας τις δυνατότητές τους για μία χρονική περίοδο τεσσάρων ετών, ένα μέρος των χρεών τους προκειμένου να απεγκλωβιστούν από την υπερχρέωση.
· Ας μην παραβλέπουμε ότι σύμφωνα με στοιχεία των τραπεζών κατά τα προηγούμενα χρόνια το ποσοστό ανάκτησης των τραπεζών στα καταναλωτικά δάνεια και κάρτες που εμφανίζουν καθυστέρηση μεγαλύτερη των έξι μηνών δεν υπερβαίνει το 20-25%. Είναι βέβαιο ότι η εισαγωγή του εν λόγω σχεδίου νόμου θα επιτρέψει στα πιστωτικά ιδρύματα την αποσπασματική τουλάχιστον ικανοποίηση απαιτήσεών τους που διαφορετικά δεν θα μπορούσαν να επιτύχουν από την περιουσία και τα εισοδήματα των καταναλωτών που θα θελήσουν και θα καταφέρουν να ανταποκριθούν στο πλάνο αποπληρωμής που θα τους θέσει το δικαστήριο.
· Ιδιαίτερα σημαντική μάλιστα είναι η πρωτοποριακή διάταξη που εμπεριέχει ο νόμος για τη δυνατότητα εξαίρεσης της κατοικίας από τη ρευστοποιήσιμη περιουσία. Κι’ αυτό γιατί τούτο συμβαίνει με ευνοϊκούς για τις τράπεζες όρους. Στην περίπτωση δηλαδή αυτή ο οφειλέτης αναλαμβάνει να εξυπηρετήσει ένα πρόσθετο χρέος στο 85% της εμπορικής αξίας του ακινήτου.
· Χωρίς το σχέδιο νόμου τα εν λόγω ακίνητα θα εκπλειστηριάζονταν σε κατά πολύ μικρότερες αξίες, δίχως να ικανοποιηθούν αντίστοιχα οι τράπεζες. Οι δε υπερχρεωμένοι δανειολήπτες θα μπορούν πλέον να εξυπηρετούν τα στεγαστικά τους δάνεια υπό ευνοϊκότερους όρους, καθώς θα έχουν απαλλαγεί από ένα σημαντικό μέρος των λοιπών οφειλών τους.
· Σε αντίθεση με όσα κάποιοι θέλουν να ισχυρίζονται το σχέδιο νόμου ενισχύει εντέλει και τις τιτλοποιήσεις των στεγαστικών δανείων, γιατί καθιστά και πάλι βιώσιμη την εξυπηρέτησή τους.
