Παρότι δεν συνιστά τις επενδύσεις στην Ελλάδα λόγω του αποπληθωρισμού που εκτιμά ότι θα προκύψει από τις δημοσιονομικές προσαρμογές, η Credit Suisse δηλώνει σε σημερινή της έκθεση ότι προτιμά την Ελλάδα από την Ισπανία.
Ο βασικός λόγος της θέσης της αυτής είναι ότι τα spread των ελληνικών ομολόγων βρίσκονται πιο κοντά στη δίκαιη αξία (fair value), σύμφωνα με δύο από τα τρία μοντέλα που χρησιμοποιεί. Επίσης, η αγορά μετοχών στην Ελλάδα θεωρείται αρκετά φτηνή, δεδομένου ότι τα σχετικά P/Es και P/Bs βρίσκονται χαμηλότερα από το μακροχρόνιο μέσο όρο.
Επιπλέον, η μόχλευση του ιδιωτικού τομέα στη χώρα μας είναι σχετικά χαμηλή και ακόμη και σε επίπεδο συνολικής μόχλευσης (δημόσιου και ιδιωτικού τομέα), η Ελλάδα βρίσκεται στο 184% του ΑΕΠ σε σύγκριση με το μέσο όρο των ανεπτυγμένων κρατών (255%). Τέλος, η ελβετική τράπεζα εκτιμά ότι η διάσωση της χώρας μας είναι πιο «εύκολη», δεδομένου του μικρότερου μεγέθους της (αντιστοιχεί στο 2,7% του ΑΕΠ της ευρωζώνης).
ΠαρΆ όλα αυτά, στην έκθεσή της για τις περιφερειακές χώρες της Ευρωζώνης (Ιταλία, Ισπανία, Ελλάδα), η ελβετική τράπεζα επιμένει στη θέση της για «αποφυγή τοποθετήσεων» στην Ελλάδα και την Ισπανία, αναφερόμενη στην μειωμένη ανταγωνιστικότητα, στην αναγκαιότητα δημοσιονομικής εξυγίανσης και στις όχι ιδιαίτερα ελκυστικές αποτιμήσεις.
Όσον αφορά στα βασικά προβλήματα της χώρας μας σήμερα, η Credit Suisse επισημαίνει τα εξής πέντε:
1) Για την αποκατάσταση της ανταγωνιστικότητάς της, η ελβετική τράπεζα εκτιμά ότι η Ελλάδα θα πρέπει να προβεί σε μείωση των μισθών κατά 6% τα επόμενα πέντε χρόνια -μια διαδικασία προσαρμογής που δεν έχει ακόμη ακόμη αρχίσει. Ως αποτέλεσμα της περικοπής αυτής, η ανεργία είναι πιθανό να αυξηθεί στο 12,4% το 1999, από 9,7% που είναι σήμερα. Τονίζει, επίσης, ότι αυτά τα μέτρα προσαρμογής θα έχουν πιθανότατα μεγάλο πολιτικό κόστος για την κυβέρνηση.
2) Τα μέτρα μείωσης του δημοσιονομικού ελλείμματος μέσω μείωσης των δημόσιων δαπανών ή αύξησης των δημόσιων εσόδων (fiscal tightening) –με ρυθμό 10% σύμφωνα με το βασικό σενάριο της Credit Suisse – τα οποία πιθανό να οδηγήσουν σε αύξηση των αποπληθωριστικών πιέσεων. Αβέβαιη παραμένει η αποτελεσματικότητα των ελληνικών αρχών στην εφαρμογή του ΠΣΑ.
3) Η αύξηση του λόγου αποταμιεύσεων, η οποία προϋποθέτει μείωση της κατανάλωσης κατά 10%, σύμφωνα με τους υπολογισμούς της τράπεζας.
4) Η μεγάλη εξάρτηση των ελληνικών τραπεζών από τη χρηματοδότηση της ΕΚΤ, η οποία επιδεινώνει τα πράγματα, καθώς σε περίπτωση που το δημόσιο χρέος της χώρας υποβαθμιστεί κατά δύο βαθμίδες, δεν θα είναι δυνατός ο δανεισμός σε repos.
5) Στην κατάταξη των κρατών με βάση τον κίνδυνο χώρας της Credit Suisse, η Ελλάδα έρχεται δεύτερη, μετά την Ιρλανδία. Εάν αναλογιστεί κανείς ότι θα χρειαστεί επιπλέον κεφάλαια 50 δισ. το 2010, ο κίνδυνος χρηματοδότησης της ελληνικής κυβέρνησης θεωρείται σημαντικός, εκτιμά η ελβετική τράπεζα.
