Στη διαπίστωση πως τα μη ανταποδοτικά έργα κοινωνικής υποδομής που εκτελούνται μέσω Συμπράξεων Δημόσιου-Ιδιωτικού τομέα (ΣΔΙΤ) κοστίζουν περίπου μιάμιση φορά ακριβότερα, απ’ ό,τι αν υλοποιούνταν ως δημόσια έργα και με δανεισμό του δημοσίου, κατέληξε μελέτη του Τμήματος Κεντρικής Μακεδονίας του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας (ΤΕΕ/ΤΚΜ).
Τα στοιχεία, που θα παρουσιαστούν επισήμως, μεθαύριο Παρασκευή, στη Θεσσαλονίκη, κατά την πρώτη ημέρα της τριήμερης σύσκεψης των διοικήσεων του κεντρικού ΤΕΕ και των 17 περιφερειακών του τμημάτων.
Μάλιστα, σύμφωνα με τον πρόεδρο του ΤΕΕ/ΤΚΜ, Τάσο Κονακλίδη - ο οποίος επικαλέστηκε τα ευρήματα της μελέτης - μεταξύ Απριλίου 2006 και Σεπτεμβρίου 2008 έχει εγκριθεί η ένταξη στις ΣΔΙΤ 52 έργων. Από αυτά όμως - μέχρι στιγμής - μόνο για ένα έχει ολοκληρωθεί η διαδικασία ανάθεσης και έχει υπογραφεί σύμβαση με τους ιδιώτες επενδυτές.
Κατά το ΤΕΕ/ΤΚΜ, αν συνεχιστεί με τον ίδιο ρυθμό η ένταξη στις ΣΔΙΤ μη ανταποδοτικών έργων, σε λίγα χρόνια από σήμερα ένα μεγάλο μέρος του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων (ΠΔΕ) θα δεσμεύεται για την κάλυψη αντίστοιχων πληρωμών προς τους αναδόχους (ακόμη και 200 εκατομμυρίων ευρώ ετησίως για 2,5 δεκαετίες, στην περίπτωση των παραπάνω έργων).
Κατά συνέπεια, οι ΣΔΙΤ μπορούν να διασφαλίσουν το δημόσιο συμφέρον μόνον εάν εφαρμοστούν σωστά και με προϋποθέσεις (όπως το να τεθεί οροφή ποσοστού επί του ΠΔΕ, που μπορεί να δεσμεύεται λόγω ΣΔΙΤ, π.χ, 5%-10%).
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
