Την ανάγκη διασφάλισης του αδιάλειπτου της εποπτείας της ασφαλιστικής αγοράς υπογραμμίζει η Ένωση Ασφαλιστικών Εταιρειών Ελλάδος (Ε.Α.Ε.Ε.), καταθέτοντας τις θέσεις της για την κατάργηση της ΕΠΕΙΑ και την ανάθεση της εποπτείας στην Τράπεζα της Ελλάδος.
Στη σχετική ανακοίνωσή της η Ένωση σημειώνει ότι δεν αντιλαμβάνεται τη σκοπιμότητα της κατάργησης της ΕΠ.Ε.Ι.Α. και επισημαίνει ότι η ανάθεση της εποπτείας στην ΤτΕ, «οργανισμός με δεδομένη ανεξαρτησία και κύρος, κρίνεται θετική εξέλιξη, εφ΄όσον συνοδευθεί από την υπαγωγή σ΄αυτήν του εξειδικευμένου προσωπικού της ΕΠ.Ε.Ι.Α. για την εξασφάλιση της συνέχειας του εποπτικού έργους».
Η Ένωση υπέβαλε τις παρατηρήσεις της σχετικά με το υπό διαβούλευση σχέδιο νόμου με θέμα με την εποπτεία του θεσμού της ιδιωτικής ασφάλισης και τη σύσταση εγγυητικού κεφαλαίου Ζωής.
Τα βασικά σημεία των παρατηρήσεων είναι τα εξής:
- Η επιβολή και μάλιστα αυξημένης εισφοράς υπέρ της ΤτΕ, ενώ δεν υφίσταται αντίστοιχη υποχρέωση για τα εποπτευόμενα από την ιδία αρχή πιστωτικά ιδρύματα, εγείρει θέμα διακριτικής μεταχείρισης μεταξύ δύο σημαντικών τομέων της οικονομίας που δραστηριοποιούνται στον ευρύτερο χρηματοπιστωτικό χώρο της χώρας.
- Οι συσσωρευμένες εισφορές των ασφαλιστικών επιχειρήσεων που καταβλήθηκαν στην ΕΠ.Ε.Ι.Α. και δεν χρησιμοποιήθηκαν, θα πρέπει ή να επιστραφούν σ΄αυτές ή να χρησιμοποιηθούν για συναφείς προς την ιδιωτική ασφάλιση σκοπούς, όπως για παράδειγμα για προικοδότηση του υπό ίδρυση εγγυητικού κεφαλαίου ζωής και όχι να περιέλθουν στο Δημόσιο γενικά.
- Η επιλογή του νομοθέτη για δημιουργία ενός μηχανισμού μικτής εγγύησης (μεταβίβαση χαρτοφυλακίου ζωής και εφόσον τούτο δεν είναι εφικτό, εκκαθάριση) στον κλάδο ζωής δεν είναι η συνήθης ευρωπαϊκή πρακτική, η οποία προτάσσει τη δημιουργία εγγυητικών συστημάτων με αποκλειστικό έργο την εκκαθάριση του χαρτοφυλακίου ζωής.
- Συγκρινόμενη με τα αντίστοιχα ευρωπαϊκά μεγέθη, η εισφορά που καλούνται να καταβάλλουν οι ασφαλιστικές εταιρίες υπέρ του Εγγυητικού Ταμείου ζωής είναι υπερβολική και καθιστά το ασφαλιστικό προϊόν μη ανταγωνιστικό.
- Η θέσπιση, συγχρόνως, δυνατότητας επιβολής έκτακτης εισφοράς είναι μη αποδεκτή. Οποιαδήποτε επιπρόσθετη, μη ορθολογικά σταθμισμένη, εισφορά συνεπάγεται υπέρμετρη επιβάρυνση των εταιριών, οι οποίες λόγω της τρέχουσας οικονομικής συγκυρίας δεν έχουν τέτοια περιθώρια.
- Επιβάλλεται να ρυθμιστεί το θέμα της αποτίμησης των ομολόγων του ελληνικού δημοσίου όχι μόνο από λογιστικής απόψεως αλλά και για τις ανάγκες της ασφαλιστικής τοποθέτησης και του περιθωρίου φερεγγυότητας.
