Στις 12.269 ανήλθε ο αριθμός των επισκέψεων και των τηλεφωνικών κλήσεων που δέχθηκε από ιδιώτες, επαγγελματίες και επιχειρήσεις, ο Μεσολαβητής Τραπεζικών – Επενδυτικών Υπηρεσιών το περασμένο έτος, παρουσιάζοντας αύξηση κατά 12,06% σε σχέση με το 2008.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της ετήσιας έκθεσης που δημοσίευσε ο φορέας, ο οποίος αναλαμβάνει την εξέταση διαφορών που ανακύπτουν από την παροχή τραπεζικών υπηρεσιών, αύξηση 5,86% παρουσίασαν το 2009 και τα γραπτά παράπονα που αφορούσαν τράπεζες ή επενδυτικές εταιρίες. Συγκεκριμένα ο αριθμός των γραπτών παραπόνων ανήλθε στα 2.077, ενώ στο πλαίσιο συμμετοχής του στο ευρωπαϊκό δίκτυο FIN-NET, ο Μεσολαβητής έλαβε 100 διασυνοριακά παράπονα.
Όπως προκύπτει επίσης από την έκθεση που δόθηκε στη δημοσιότητα, συνολικά περατώθηκε η διερεύνηση 1.971 γραπτών υποθέσεων, αυξημένων κατά 35,84% σε σχέση με το 2008.
Όσον αφορά στην κατανομή των υποθέσεων κατά προϊόν και αιτία παραπόνου, ποσοστό 33,07% αφορούσε τα μέσα πληρωμών, 47,82% τα δάνεια, 12,67% τις καταθέσεις και 4,95% τις επενδυτικές υπηρεσίες, ενώ 1,49% διάφορες άλλες υπηρεσίες.
Επίσης το 22,34% των υποθέσεων αφορούσε την αμφισβήτηση συναλλαγών, το 25,18% την ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών, το 44,90% την τραπεζική ή επενδυτική πρακτική και το 7,58% διάφορα άλλα θέματα.
Αξιοσημείωτο είναι ότι σε ποσοστό 54,57% των διαφορών που εξετάστηκαν, δικαιώθηκαν οι παραπονούμενοι, είτε με πλήρη ικανοποίηση του αιτήματός τους είτε συμβιβαστικά.
Ως προς τα δάνεια, τα περισσότερα παράπονα σχετίζονταν κυρίως με τον τρόπο εκτοκισμού των οφειλών, την ελλιπή ενημέρωση, τη μη αποδοχή ασφαλιστηρίων εταιρίας επιλογής του δανειολήπτη, τη μη προσαρμογή του Βασικού Επιτοκίου Χορηγήσεων στεγαστικών δανείων στις εκάστοτε μειώσεις των επιτοκίων Ε.Κ.Τ. και Εuribor, τη μη έγκαιρη ενημέρωση εγγυητή για την υπερημερία οφειλέτη, την επιθετική πολιτική των τραπεζών αναφορικά με τη χορήγηση δανείων αλλά και τις καθυστερήσεις κατά τη μεταφορά δανείων.
Η αμφισβήτηση χρεώσεων μετά από κλοπή ή απώλεια καρτών, ο πλημμελή έλεγχο ταυτοπροσωπίας κατά τις συναλλαγές με επιχειρήσεις που δέχονται πιστωτικές κάρτες, αλλά και ο τρόπο εκτοκισμού των οφειλών σε περίπτωση μη καταβολής του συνόλου του υπολοίπου των μηνιαίων λογαριασμών πιστωτικών καρτών ήταν το αντικείμενο των περισσότερων υποθέσεων που αφορούσαν στα μέσα πληρωμών.
Σε ό,τι αφορά τέλος στις υποθέσεις των επενδυτικών προϊόντων, τα παράπονα σχετίζονταν κυρίως με τη μη επαρκή ενημέρωση, με αυθαίρετες ενέργειες στα χαρτοφυλάκια των επενδυτών, με καθυστερήσεις στην εκτέλεση εντολών, καθώς και με την προώθηση προϊόντων που δεν προσιδίαζαν στο επενδυτικό προφίλ των επενδυτών.
