Στη Βουλή κατατέθηκε το σχέδιο νόμου για τη δημοσιονομική διαχείριση και ευθύνη του υπουργείου Οικονομικών.
Με το προτεινόμενο ν/σ εισάγονται, μεταξύ άλλων, μεσοπρόθεσμοι στόχοι στρατηγικής, με τριετή ορίζοντα, τόσο στο σύνολο του προϋπολογισμού όσο και ανά υπουργείο, καθώς και νέες διαχειριστικές αρμοδιότητες για τον υπουργό Οικονομικών και τους συναρμόδιους υπουργούς.
Εισάγεται επίσης η ευθύνη των υπουργών στην κατάρτιση, παρακολούθηση και έλεγχο των προϋπολογισμών τους καθώς και νέος τρόπος κατάρτισης, εκτέλεσης, παρακολούθησης, λογιστικής καταγραφής και ελέγχου του ετήσιου Κρατικού Προϋπολογισμού, όπως και του τρόπου που προσαρτώνται οι άλλοι προϋπολογισμοί, αποτελώντας τον προϋπολογισμό της Γενικής Κυβέρνησης, ενώ προβλέπεται και η ίδρυση ανεξάρτητου Γραφείου Προϋπολογισμού στη Βουλή.
Δίδεται τέλος η δυνατότητα στον υπουργό Οικονομικών να ορίζει δημοσιονομικούς κανόνες σε χρόνο που θα κρίνει ότι είναι απαραίτητη η λειτουργία τους για τη διατήρηση της οικονομικής σταθερότητας.
Όπως αναφέρεται στο σχετικό ενημερωτικό σημείωμα, σκοπός του νομοσχεδίου είναι αφενός η δημιουργία σύγχρονων δημοσιονομικών κανόνων και αρχών στη διαχείριση του δημόσιου χρήματος και αφετέρου η αποκατάσταση της αξιοπιστίας του προϋπολογισμού της χώρας.
Όπως εξάλλου σημειώνεται, με το νομοσχέδιο περί Δημοσιονομικής Ευθύνης η κυβέρνηση στοχεύει:
• Στον εκσυγχρονισμό της δημοσιονομικής διαχείρισης με κανόνες, αρχές και πρότυπα σύμφωνα με τα ισχύοντα και στις άλλες ανεπτυγμένες χώρες.
• Στον εκσυγχρονισμό του δημοσιονομικού ελέγχου σύμφωνα με τα ισχύοντα διεθνώς ελεγκτικά πρότυπα.
• Στην καθιέρωση της υπευθυνότητας όλων των φορέων διαχείρισης δημόσιου χρήματος.
• Στη βελτίωση της αποτελεσματικότητας αλλά και δημιουργίας κλίματος εμπιστοσύνης στον τρόπο διαχείρισης των οικονομικών της χώρας μας.
• Στην εναρμόνιση του δημοσιονομικού συστήματος με τα αντίστοιχα συστήματα των κρατών μελών της ΕΕ, με κοινούς όρους και διαδικασίες.
• Στην κατοχύρωση της διαφάνειας.
• Στην ενίσχυση του ρόλου του Κοινοβουλίου ως προς τον έλεγχο της κυβερνητικής δημοσιονομικής πολιτικής και την εφαρμογή της από τα υπουργεία.
• Στην ενδυνάμωση του ρόλου του Υπουργού Οικονομικών με ευθύνη και εποπτεία στη δημοσιονομική διαχείριση της Γενικής Κυβέρνησης.
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του ενημερωτικού σημειώματος:
ΒΑΣΙΚΑ ΣΗΜΕΙΑ ΤΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ ΝΟΜΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΗΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΚΑΙ ΕΥΘΥΝΗΣ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ
Α) Εισαγωγή
Στο πλαίσιο της δημοσιονομικής εξυγίανσης, του εξορθολογισμού, της στοχευμένης ανακατανομής και του ελέγχου των δημόσιων δαπανών προχωράμε, με το νομοσχέδιο περί Δημοσιονομικής Ευθύνης, στην υλοποίηση της κορυφαίας μεταρρύθμισης του Δημοσιονομικού Συστήματος.
1. Σκοπός του νομοσχεδίου
Η δημιουργία σύγχρονων δημοσιονομικών κανόνων και αρχών στη διαχείριση του δημόσιου χρήματος δεδομένου ότι το ισχύον νομικό πλαίσιο, Νόμος 2362/95 περί Δημόσιου Λογιστικού, παρά την αναθεώρηση του το 1995, με ελάχιστες τροποποιήσεις, ισχύει ουσιαστικά από το 1969 (ν.δ. 321/69).
Την αποκατάσταση της αξιοπιστίας του προϋπολογισμού της χώρας μας, δεδομένου ότι οι, μέχρι τώρα, αδυναμίες του, οδήγησαν στο να βρίσκεται στην τελευταία θέση ποιότητας και αξιοπιστίας στη διεθνή αξιολόγηση σε σύγκριση με τα αντίστοιχα μοντέλα και πρακτικές των άλλων χωρών της ΕΕ.
2. Στόχος του νομοσχεδίου
Με το νομοσχέδιο περί Δημοσιονομικής Ευθύνης στοχεύουμε:
• Στον εκσυγχρονισμό της δημοσιονομικής διαχείρισης με κανόνες, αρχές και πρότυπα σύμφωνα με τα ισχύοντα και στις άλλες ανεπτυγμένες χώρες.
• Στον εκσυγχρονισμό του δημοσιονομικού ελέγχου σύμφωνα με τα ισχύοντα διεθνώς ελεγκτικά πρότυπα.
• Στην καθιέρωση της υπευθυνότητας όλων των φορέων διαχείρισης δημόσιου χρήματος.
• Στη βελτίωση της αποτελεσματικότητας αλλά και δημιουργίας κλίματος εμπιστοσύνης στον τρόπο διαχείρισης των οικονομικών της χώρας μας.
• Στην εναρμόνιση του δημοσιονομικού συστήματος με τα αντίστοιχα συστήματα των κρατών μελών της ΕΕ, με κοινούς όρους και διαδικασίες.
• Στην κατοχύρωση της διαφάνειας.
• Στην ενίσχυση του ρόλου του Κοινοβουλίου ως προς τον έλεγχο της κυβερνητικής δημοσιονομικής πολιτικής και την εφαρμογή της από τα υπουργεία.
• Στην ενδυνάμωση του ρόλου του Υπουργού Οικονομικών με ευθύνη και εποπτεία στη δημοσιονομική διαχείριση της Γενικής Κυβέρνησης.
3. Τι θεσπίζεται
Με το προτεινόμενο νομοσχέδιο θεσπίζονται:
• Αρχές και κανόνες που αφορούν τη διαχείριση του δημόσιου χρήματος.
Αρχές και κανόνες που αφορούν στο περιεχόμενο τόσο του κρατικού προϋπολογισμού, όσο και του προϋπολογισμού της Γενικής Κυβέρνησης
Μεσοπρόθεσμοι Στόχοι Στρατηγικής, με τριετή ορίζοντα, τόσο στο σύνολο
του προϋπολογισμού όσο και ανά υπουργείο.
Νέες διαχειριστικές αρμοδιότητες για τον Υπουργό Οικονομικών και τους
συναρμόδιους υπουργούς.
Εισάγεται η ευθύνη των Υπουργών στην κατάρτιση, παρακολούθηση και
έλεγχο των προϋπολογισμών τους.
Νέος τρόπος κατάρτισης, εκτέλεσης, παρακολούθησης, λογιστικής καταγραφής και ελέγχου του ετήσιου Κρατικού Προϋπολογισμού καθώς και του τρόπου που προσαρτώνται οι άλλοι προϋπολογισμοί αποτελώντας τον
προϋπολογισμό της Γενικής Κυβέρνησης.
Στενή και συστηματική παρακολούθηση των δεσμεύσεων των φορέων.
Η ιδέα ενός οικονομικού υπευθύνου σε κάθε υπουργείο και όλους τους φορείς της Γενικής Κυβέρνησης.
Στον περιορισμό της δυνατότητας των υπουργείων και όλων των φορέων να
υπερβαίνουν τις πιστώσεις του προϋπολογισμού τους, χωρίς επιπτώσεις.
Η δυνατότητα στον Υπουργό Οικονομικών να ορίζει Δημοσιονομικούς
κανόνες σε χρόνο που θα κρίνει ότι είναι απαραίτητη η λειτουργία τους για τη διατήρηση της οικονομικής σταθερότητας.
Νέος Δημοσιονομικός Θεσμός, με την ίδρυση ανεξάρτητου Γραφείου
Προϋπολογισμού στη Βουλή.
Το Νομοσχέδιο αυτό αποτελεί το ενδιάμεσο στάδιο της μεταρρύθμισης του Δημοσιονομικού Συστήματος που θα ολοκληρωθεί μέχρι το 2013 με την καθιέρωση του προϋπολογισμού προγραμμάτων.
Β) Αναλυτικότερη παρουσίαση
Αναλυτικότερα το νομοσχέδιο θα περιλαμβάνει:
1. Αρχές δεοντολογίας για τους διαχειριστές δημόσιου χρήματος όπως:
• Της χρηστής Δημοσιονομικής Διαχείρισης (οικονομικότητας, αποδοτικότητας και αποτελεσματικότητας).
• Υπευθυνότητας
• Αμεροληψίας και Δικαιοσύνης
• Ειλικρίνειας
• Διαφάνειας
2. Διευρυμένες αρμοδιότητες στον Υπουργό Οικονομικών και στους λοιπούς φορείς
α) Η αρμοδιότητα του Υπουργού Οικονομικών, πέραν των μέχρι σήμερα αρμοδιοτήτων του, διευρύνεται και προς τη Γενική Κυβέρνηση:
• Ασκώντας την εποπτεία της κατάρτισης και εκτέλεσης των προϋπολογισμών και των δημοσιονομικών εκθέσεων και απολογισμών των φορέων της Γενικής Κυβέρνησης.
• Υποβάλλοντας κάθε έτος στη Βουλή το Μεσοπρόθεσμο Δημοσιονομικό Πλαίσιο Στρατηγικής.
• Ενοποιώντας τις προτάσεις του ετήσιου κρατικού προϋπολογισμού και των ετήσιων προϋπολογισμών της Γενικής Κυβέρνησης, στη Βουλή, μαζί με το επικαιροποιημένο Μεσοπρόθεσμο Δημοσιονομικό Πλαίσιο Στρατηγικής.
β) Οι συναρμόδιοι υπουργοί καθίστανται υπεύθυνοι για την:
• Κατάρτιση, αποτελεσματική και αποδοτική εκτέλεση και διαχείριση του προϋπολογισμού του υπουργείου τους, συμπεριλαμβανομένων και των προϋπολογισμών των δημόσιων φορέων, οργανισμών, ιδρυμάτων κλπ. που εποπτεύουν.
• Εκπόνηση και παρουσίαση του ετήσιου προϋπολογισμού τους σύμφωνα με τα ανώτατα όρια και τους στόχους που παρατίθενται στο Μεσοπρόθεσμο Δημοσιονομικό Πλαίσιο Στρατηγικής και την επικαιροποίησή του.
• Εκπόνηση και υποβολή εκθέσεων εκτέλεσης προϋπολογισμού με τον τρόπο και εντός του χρονικού πλαισίου που προδιαγράφει το Υπουργείο Οικονομικών.
• Εκπόνηση και υποβολή χρηματοοικονομικών στοιχείων και εκθέσεων με τον τρόπο και εντός του χρονικού πλαισίου που προδιαγράφει το Υπουργείο Οικονομικών.
γ) Το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους είναι επιπλέον υπεύθυνο και για την προπαρασκευή:
• Του ετήσιου προσχεδίου Μεσοπρόθεσμης Δημοσιονομικής Στρατηγικής.
• Προτάσεων για τους συμπληρωματικούς προϋπολογισμούς.
• Μηνιαίων, τριμηνιαίων, και εξαμηνιαίων εκθέσεων επί της εκτέλεσης των ετησίων κρατικών και ενοποιημένων προϋπολογισμών της Γενικής Κυβέρνησης.
3. Αρμοδιότητες του Οικονομικού Διευθυντή
Δημιουργείται Διεύθυνση Προϋπολογισμού σε κάθε υπουργείο, ο προϊστάμενος της οποίας εποπτεύει τις διαδικασίες τις σχετικές με τον προϋπολογισμό και την λογιστική αποτύπωση των δραστηριοτήτων και εν γένει είναι αρμόδιος για την χρηστή και αποτελεσματική οικονομική διαχείριση του υπουργείου του και των εποπτευόμενων απ' αυτόν φορέων.
4. Μεσοπρόθεσμο Δημοσιονομικό Πλαίσιο Στρατηγικής (ΜΔΠΣ)
Καθιερώνεται η σύνταξη τριετούς κυλιόμενου Μεσοπρόθεσμου Δημοσιονομικού Πλαισίου Στρατηγικής που περιλαμβάνει τους στόχους της κυβέρνησης για την επόμενη τριετία για ολόκληρη τη Γενική Κυβέρνηση.
Το Μεσοπρόθεσμο Δημοσιονομικό Πλαίσιο Στρατηγικής περιλαμβάνει κατ' ελάχιστο:
• Την Έκθεση Δημοσιονομικής Στρατηγικής, η οποία, εκτός των άλλων
αναφέρεται επί:
ΐ. Των οικονομικών εξελίξεων και προβλέψεων (ΑΕΠ, απασχόληση, ανεργία κλπ).
π. Των δημοσιονομικών εξελίξεων και προβλέψεων (δημοσιονομικούς δείκτες για το τρέχον και τα δύο προηγούμενα έτη των εσόδων, εξόδων, πρωτογενούς υπολοίπου, του χρέους της κεντρικής κυβέρνησης κλπ).
• Περιγραφή και αξιολόγηση των πρόσφατων δημοσιονομικών εξελίξεων από το ΜΔΠΣ του προηγούμενου έτους συμπεριλαμβανομένων και των εξελίξεων κατά την μέχρι τότε εκτέλεση του προϋπολογισμού του τρέχοντος έτους και της προόδου του.
• Το στόχο για το χρηματικό έλλειμμα της Γενικής Κυβέρνησης ταξινομημένος σε έλλειμμα για τον κρατικό προϋπολογισμό, τον κοινωνικό προϋπολογισμό και τον ενοποιημένο προϋπολογισμό των ΟΤΑ για το έτος προϋπολογισμού και τα επόμενα 3 έτη.
• Το συνολικό ανώτατο όριο δαπανών για τον κρατικό προϋπολογισμό του τρέχοντος έτους (θα καλύπτει τουλάχιστον τα 2/3 του ετήσιου προϋπολογισμού) και τα επόμενα 3 έτη.
• Διάκριση των κατηγοριών δαπανών σε αυτές που θα έχουν ανώτατα όρια και σε αυτές χωρίς ανώτατα όρια.
• Το Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δαπανών (ΜΠΔ) για τον κρατικό προϋπολογισμό που περιλαμβάνει εκτιμήσεις για το τρέχον έτος και τα επόμενα 3έτη που συνάδουν με τα ανώτατα όρια προϋπολογισμού των αντίστοιχων ετών, για:
ΐ. Τακτικές δαπάνες και ΠΔΕ για κάθε υπουργείο, π. Επιχορηγήσεις, μεταβιβάσεις από τον κρατικό προϋπολογισμό
προς τους οργανισμούς κοινωνικής ασφάλισης, ΟΤΑ,
Νοσοκομεία και τυχόν λοιπούς φορείς.
ΐϋ. Το μη επιμερισμένο όριο σχεδιασμού (ρ1αηηΐη§ ιη&Γ§ΐη) για την κάλυψη μελλοντικών πολιτικών και σφαλμάτων στις προβλέψεις δαπανών.
• Εκτιμήσεις ακαθάριστων εσόδων, εξόδων, ελλειμμάτων (ή πλεονάσματος) του κοινωνικού προϋπολογισμού, ανά ασφαλιστικό φορέα και Νοσοκομείων (ομαδοποιημένα).
• Εκτιμήσεις ακαθάριστων εσόδων, εξόδων, ελλειμμάτων (ή πλεονάσματος) των ΟΤΑ.
• Κατάσταση με μέτρα πολιτικής που θα προταθούν στον ετήσιο προϋπολογισμό.
• Κατάσταση με τις σημαντικές υποθέσεις που στηρίχθηκαν οι μακροοικονομικές και δημοσιονομικές προβλέψεις.
5. Κατάρτιση του ετήσιου κρατικού προϋπολογισμού
Ο ετήσιος κρατικός προϋπολογισμός καταρτίζεται με την από πάνω προς τα κάτω (μέθοδοΤορ άοννη).
Την ίδια περίοδο με τον κρατικό προϋπολογισμό, καταρτίζονται και οι προϋπολογισμοί των λοιπών φορέων της Γενικής Κυβέρνησης που κατατίθενται στα αρμόδια υπουργεία και στη Βουλή για ενημέρωση μαζί με τον κρατικό προϋπολογισμό.
Η διαδικασία κατάρτισης χωρίζεται σε ημερολογιακά στάδια και έχει ως εξής:
1) Ιανουάριο-Μάρτιο (Α Στάδιο): Καθορίζεται η Γενική Κυβερνητική Στρατηγική και συντάσσεται το Μεσοπρόθεσμο Δημοσιονομικό Πλαίσιο Στρατηγικής (ΜΔΠΣ).
2) Απρίλιο-Μάιο (Β Στάδιο): Εγκρίνεται το ΜΔΠΣ από το υπουργικό συμβούλιο και εγκρίνεται/ψηφίζεται από τη Βουλή.
3) Ιούνιο - Ιούλιο (Γ Στάδιο): Έναρξη διαδικασίας κρατικού προϋπολογισμού και ταυτόχρονη προετοιμασία του προϋπολογισμού των λοιπών φορέων Γενικής Κυβέρνησης.
4) Αύγουστο - Οκτώβριο (Δ Στάδιο): Διαπραγματεύσεις του υπουργείου οικονομικών με τα υπουργεία για τους προϋπολογισμούς τους και έγκαιρη προετοιμασία του κοινωνικού προϋπολογισμού.
5) Νοέμβριο - Δεκέμβριο (Ε Στάδιο): Κατάθεση και ψήφιση του κρατικού προϋπολογισμού από τη Βουλή με παράλληλη δημοσίευση του προϋπολογισμού των λοιπών φορέων της Γενικής Κυβέρνησης (Ασφαλιστικών Ταμείων, Νοσοκομείων, ΟΤΑ).
6. Περιεχόμενο του κρατικού προϋπολογισμού
Ο κρατικός προϋπολογισμός μεταξύ άλλων περιλαμβάνει:
• Τις εκτιμήσεις εσόδων εξόδων για το οικονομικό έτος.
• Τα συνολικά ετήσια ανώτατα όρια δαπανών ανά υπουργείο και ανά κατηγορία δαπανών.
• Το προτεινόμενο ύψος αποθεματικού.
• Την προτεινόμενη χρήση ενδεχόμενου πλεονάσματος.
• Το προτεινόμενο μέγιστο ύψος δανεισμού (από εγχώριες και ξένες πηγές) που η Βουλή θα εξουσιοδοτήσει τον υπουργό οικονομικών να αναλάβει εκ μέρους του ελληνικού κράτους.
• Τη μεταφορά πόρων μέσω επιδοτήσεων, χρηματοδοτήσεων κλπ της κεντρικής κυβέρνησης προς ΟΤΑ, κρατικές επιχειρήσεις κλπ συμπεριλαμβανομένων και των κρατικών εγγυήσεων που πρόκειται να δοθούν κατά τη διάρκεια του έτους.
• Κατάσταση του ανεξόφλητου χρέους, εγγυήσεων και των δανειακών πράξεων της γενικής κυβέρνησης.
• Επικαιροποιημένο Μεσοπρόθεσμο Δημοσιονομικό Πλαίσιο Στρατηγικής.
7. Ετήσιος Κοινωνικός Προϋπολογισμός
Ο ετήσιος κοινωνικός προϋπολογισμός θα παραθέτει προβλέψεις για το αντίστοιχο οικονομικό έτος των εσόδων, δαπανών, πλεονασμάτων/ελλειμμάτων και ισολογισμών του ενοποιημένου συστήματος κοινωνικής ασφάλισης και εκάστου των μειζόνων ταμείων και ομάδων νοσοκομείων.
8. Ενοποιημένοι Ετήσιοι Προϋπολογισμοί της Τοπικής Αυτοδιοίκησης
Οι ενοποιημένοι ετήσιοι προϋπολογισμοί της τοπικής αυτοδιοίκησης θα παραθέτουν προβλέψεις για το αντίστοιχο οικονομικό έτος των εσόδων, δαπανών, πλεονασμάτων/ελλειμμάτων και ισολογισμών του ενοποιημένου τομέα τοπικής αυτοδιοίκησης και για έκαστη ομαδοποίηση τοπικών αρχών.
9. Ενοποιημένοι Ετήσιοι Προϋπολογισμοί των λοιπών Φορέων της Γενικής Κυβέρνησης
Οι ενοποιημένοι προϋπολογισμοί των λοιπών Φορέων της Γενικής Κυβέρνησης είναι δήλωση ακαθαρίστων εξόδων, εσόδων, συνολικών πλεονασμάτων ή ελλειμμάτων, πηγών χρηματοδότησης και ισολογισμός χρηματοοικονομικού ενεργητικού και παθητικού και εξασφαλισμένων δανειακών υποχρεώσεων όλων των ΝΠΔΔ που συνιστούν μέρος της γενικής κυβέρνησης και δεν καλύπτονται από τον Κρατικό, τον Κοινωνικό ή τον Ενοποιημένο Ετήσιο Προϋπολογισμό Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
10. Συμπληρωματικός προϋπολογισμός
Ο ετήσιος κρατικός προϋπολογισμός κατά το μέρος που τροποποιείται εισάγεται και εγκρίνεται με τον ίδιο τρόπο που εγκρίθηκε, οποτεδήποτε παραστεί ανάγκη:
• Υπέρβασης του συνόλου των δαπανών του ετήσιου προϋπολογισμού.
• Εξαντλούνται οι πιστώσεις του αποθεματικού, όπως φαίνεται από την τριμηνιαία έκθεση εκτέλεσης του προϋπολογισμού.
• Αδυναμίας εξυπηρέτησης των δαπανών μετά και την εφαρμογή των κανόνων μεταφοράς πιστώσεων.
• Μείζονες αλλαγές στη σύνθεση του προϋπολογισμού ακόμα και αν δεν έχει μεταβληθεί το συνολικό ύψος των δαπανών.
11. Νέες πιστώσεις, μεταφορές πιστώσεων κλπ
α) Με έγκριση του Υπουργού Οικονομικών δύνανται να γίνονται:
• Μεταφορές μεταξύ μειζόνων κατηγοριών δαπανών εντός των υπουργείων.
• Εκ νέου πιστώσεις μεταξύ των υπουργείων μέχρι ενός καθορισμένου ανώτατου ύψους (π.χ 5%) του εγκριθέντος από τη Βουλή.
• Οποιαδήποτε μεταφορά πίστωσης μεταξύ μειζόνων κατηγοριών δαπανών υπερβαίνει ενός καθορισμένου ορίου (π.χ 3%) της αρχικής πίστωσης.
12. Αποθεματικό προϋπολογισμού
Το εγκριθέν από τη Βουλή αποθεματικό του προϋπολογισμού δύναται να χρησιμοποιηθεί για την κάλυψη επειγουσών αναγκών:
• Μεγάλου ύψους.
• Σαφώς προσδιορισμένων και μη δυνάμενων να καλυφθούν.
• Αναπότρεπτων και μη δυνάμενων να προβλεφθούν.
• Που δεν δύνανται να αναβληθούν ως την ψήφιση συμπληρωματικού προϋπολογισμού.
13. Μητρώο αναλήψεων υποχρεώσεων
Κατά την εκτέλεση του προϋπολογισμού της κεντρικής και Γενικής Κυβέρνησης, όλες οι δαπάνες θα υπόκεινται σε διαδικασίες ελέγχου ανάληψης υποχρεώσεων που κοινοποιούνται από τον Υπουργό Οικονομικών σε αυτόν το νόμο ή στους κανονισμούς και τις οδηγίες που εκδίδει το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους.
Οι διαδικασίες ελέγχου ανάληψης υποχρεώσεων θα περιλαμβάνουν μεταξύ άλλων:
• Τον σαφή ορισμό της ανάληψης υποχρεώσεων και των διαφόρων ειδών τους.
• Τις διαδικασίες των αρμόδιων υπουργείων και άλλων φορέων για να αναλαμβάνουν υποχρεώσεις που αφορούν τον προϋπολογισμό ενός έτους ή πολλών ετών.
• Τις διαδικασίες για την ανάληψη υποχρεώσεων δαπανών σε έργα της ΕΕ και σε άλλες διεθνείς υποχρεώσεις,
• Το ανώτατο όριο για την προέγκριση της ανάληψης δέσμευσης από το γραφείο δημοσιονομικού ελέγχου του ΓΛΚ.
• Το μητρώο ανάληψης υποχρεώσεων και άλλα αντίστοιχα έντυπα για την καταγραφή, τον έλεγχο και την αναφορά των εκκρεμών υποχρεώσεων και των οφειλών σε μηνιαία βάση.
• Τις διαδικασίες για την μεταφορά στο τέλος του έτους των εκκρεμών υποχρεώσεων και οφειλών, στο επόμενο οικονομικό έτος, και την εκκαθάριση τους.
• Τις κυρώσεις για μη συμμόρφωση.
Οι επικεφαλείς, υπόλογοι και οικονομικοί προϊστάμενοι όλων των αρμόδιων υπουργείων, τοπικών αυτοδιοικήσεων και δημόσιων φορέων πρέπει να διασφαλίσουν όλες τις προϋποθέσεις της σωστής τήρησης των παραπάνω σύμφωνα με τις οδηγίες του Υπουργού Οικονομικών.
14. Έλεγχος, εκκαθάριση και εντολή πληρωμής των δαπανών του προϋπολογισμού
Οι δαπάνες του δημοσίου ελέγχονται σύμφωνα με τους κανόνες και τις διαδικασίες που θα ορίσει ο Υπουργός Οικονομικών. Οι διαδικασίες αυτές θα συνάδουν με τα διεθνή πρότυπα ελέγχου. Η υλοποίηση αυτών θα γίνει σταδιακά. Η πορεία της θα εξαρτηθεί από την ετοιμότητα των φορέων και την ενεργοποίηση του νόμου ν.3492/2006 που σχετίζεται με την καθιέρωση των εσωτερικών ελέγχων στους φορείς (Ριιοΐίο ΙπΙεπίΒΐ Οοηΐτοί).
15. Εφαρμογή Λογιστικής Τροποποιημένης Ταμειακής Βάσης
Με το νομοσχέδιο εισάγεται νέα λογιστική αποτύπωση των δημόσιων δοσοληψιών. Εγκαταλείπουμε την ταμειακή λογιστική και προχωράμε στη διπλογραφική λογιστική τροποποιημένης ταμειακής βάσης.
Με την εφαρμογή της:
• Εισάγονται σαφείς κανόνες και αρχές για την λογιστική απεικόνιση των εσόδων, εξόδων και γίνεται διαφοροποίηση τους από την είσπραξη και πληρωμή.
• Εφαρμόζεται απλοποιημένο και τυποποιημένο λογιστικό σχέδιο.
• Γίνεται πλήρης καταγραφή των ταμειακών κινήσεων και εμφανίζονται ανά φορέα σε αντίστοιχους λογαριασμούς: εισπράξεων-πληρωμών, προκαταβολών, προπληρωμών, προεισπράξεων.
• Καταρτίζονται οικονομικές καταστάσεις βάσει διεθνών προτύπων για το δημόσιο τομέα.
• Καταγράφεται σταδιακά η πάγια περιουσία της κεντρικής διοίκησης.
• Τα δημοσιονομικά μεγέθη της κεντρικής κυβέρνησης θα ανταποκρίνονται σε μεγάλο βαθμό στις απαιτήσεις της Ευ,ΓΟδΜ.
16. Δημοσιονομικές Εκθέσεις και Απολογισμοί.
Το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους έχει την ευθύνη να συντάσσει των χρηματοοικονομικές αναφορές για τη Γενική Κυβέρνηση.
Τις χρηματοοικονομικές πληροφορίες αναφορικά με όλους τους δημόσιους φορείς, οργανισμούς και ιδρύματα της γενικής κυβέρνησης, συμπεριλαμβανομένων των τοπικών αυτοδιοικήσεων, νοσοκομείων και οργανισμών κοινωνικής ασφάλισης, τις παίρνει μέσω του εκάστοτε αρμόδιου υπουργού.
Οι αρμόδιοι υπουργοί υποχρεούνται να παράσχουν τα χρηματοοικονομικά στοιχεία στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους εγκαίρως, με περιεκτικό και ακριβή τρόπο, σύμφωνα και με τους κανονισμούς που εκδίδονται από το Υπουργείο Οικονομικών.
Το Γενικό Λογιστήριο έχει επίσης την εξουσία να ζητήσει πληροφορίες που διατίθενται στην Τράπεζα της Ελλάδας για την εκπλήρωση των υποχρεώσεων και ευθυνών του βάσει του παρόντος Νόμου.
Παράλληλα, κάθε δημόσιος φορέας, οργανισμός και ίδρυμα/φορέας που διενεργεί τις δαπάνες, υποχρεούται να υποβάλλει μηνιαία έκθεση στο αρμόδιο υπουργείο με τα χρηματοοικονομικά στοιχεία δαπανών, εισπράξεων, χρηματοδοτήσεων και οφειλών αποτυπωμένα σε βάση ταμειακής ροής.
Αυτές οι πληροφορίες θα παρουσιάζονται στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους κατά τον τρόπο και εντός της προθεσμίας που προσδιορίζεται στους κανονισμούς που εκδίδει το Υπουργείο Οικονομικών.
Με βάση τις πληροφορίες που παίρνει από κάθε μονάδα της γενικής κυβέρνησης, το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους θα παράγει τα εξής:
1. Ενοποιημένες μηνιαίες αναφορές για τις δαπάνες, εισπράξεις, χρηματοδοτήσεις και οφειλές της γενικής κυβέρνησης. Αυτές οι μηνιαίες αναφορές θα υποβάλλονται από τον Υπουργό Οικονομικών στη Βουλή και θα διατίθενται δημοσίως.
2. Ενοποιημένες τριμηνιαίες εκθέσεις για την εκτέλεση των προϋπολογισμών της Γενικής Κυβέρνησης, συγκρίνοντας τις πραγματικές εισπράξεις εσόδων και δαπάνες με τις εκτιμήσεις που περιέχονται στα Έγγραφα Ενοποιημένου Προϋπολογισμού της Γενικής Κυβέρνησης. Αυτές οι τριμηνιαίες εκθέσεις θα υποβάλλονται στην Βουλή και θα δημοσιεύονται.
17. Ελεγκτικό Συνέδριο
Όλες οι δαπάνες του δημοσίου που πραγματοποιούνται από τον κρατικό προϋπολογισμό, τους προϋπολογισμούς των Τοπικών Αυτοδιοικήσεων και άλλων φορέων της Γενικής Κυβέρνησης υπόκεινται σε έλεγχο από το Ελεγκτικό Συνέδριο σύμφωνα με τα διεθνή ελεγκτικά πρότυπα. Οι ασκούμενοι προληπτικοί έλεγχοι από το Ελεγκτικό Συνέδριο θα πραγματοποιούνται σε επιλεκτική βάση και σύμφωνα με τα ανώτατα όρια που προσδιορίζει ο Πρόεδρος του Ελεγκτικού Συνεδρίου σε συνεννόηση με τον Υπουργό Οικονομικών.
18. Γραφείο Προϋπολογισμού στη Βουλή
Με το παρόν νομοσχέδιο προχωράμε στη σύσταση νέων δημοσιονομικών θεσμών όπως την ίδρυση ανεξάρτητου Γραφείου Προϋπολογισμού στη Βουλή.
Οι στόχοι του γραφείου αυτού περιλαμβάνουν κυρίως:
• Τη στήριξη της Βουλής στην παρακολούθηση και έλεγχο της εκτέλεσης του προϋπολογισμού μέσα στα καθορισμένα από το Μεσοπρόθεσμο Δημοσιονομικό Πλαίσιο όρια.
• Την τήρηση των δημοσιονομικών στόχων που τέθηκαν στα προηγούμενα Μεσοπρόθεσμα Δημοσιονομικά Πλαίσια Στρατηγικής και τους ετήσιους προϋπολογισμούς.
19. Δημοσιονομικοί κανόνες
Για τη διατήρηση και ενίσχυση της δημοσιονομικής σταθερότητας από το τέλος της οικονομικής κρίσης τίθενται γενικές αρχές και δημοσιονομικοί κανόνες που σχετίζονται με:
• Τη διατηρήσιμη πορεία του Δημόσιου Χρέους.
• Τους κανόνες δανεισμού.
• Την πορεία εσόδων-εξόδων.
Γ) Συμπεράσματα
Με το νομοσχέδιο αυτό:
α) Εκσυγχρονίζουμε ουσιαστικά το δημοσιονομικό πλαίσιο της χώρας μας επιτυγχάνοντας:
• Καλύτερη διαχείριση των πόρων εμποδίζοντας την άλογη σπατάλη τους.
• Διαδικασίες διάφανες και συμβατές με τα διεθνή πρότυπα και κανόνες,
• Βελτίωση της ποιότητας του προϋπολογισμού.
• Μακροπρόθεσμο ορίζοντα σχεδιασμού της δημοσιονομικής πολιτικής.
• Ελαχιστοποίηση της δυνατότητας να γίνονται υπερβάσεις δαπανών χωρίς συνέπειες.
• Διεύρυνση της εφαρμοζόμενης δημοσιονομικής πολιτικής και βελτίωση του συντονισμού μεταξύ του προϋπολογισμού της κεντρικής κυβέρνησης και των κοινωνικών και Τοπικής Αυτοδιοίκησης προϋπολογισμών.
β) Οι υπουργοί έχουν:
• Αυξημένες αρμοδιότητες σε συνδυασμό με υψηλή διαχειριστική υπευθυνότητα.
γ) Το κοινοβούλιο ανακτά τον ουσιαστικό ρόλου του στη διαχείριση των κρατικών πόρων:
• Τόσο με την έγκριση του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου, όσο και με τη δημιουργία Γραφείου Προϋπολογισμού στο Κοινοβούλιο.
• Διευκολύνεται σημαντικά στην παρακολούθηση και στον διαχειριστικό έλεγχο.
• Αποκτά τη δυνατότητα αξιολόγησης των κυβερνητικών αποτελεσμάτων .
δ) Υπηρετούμε τη διαφάνεια και τη δημοκρατία:
• Χρησιμοποιώντας ανοικτές διαδικασίες σε όλα τα στάδια της οικονομικής διαχείρισης.
• Αποτυπώνοντας με σαφήνεια τους ρόλους και τις υπευθυνότητες όλων των φορέων.
Αναρτώντας στο διαδίκτυο τα αποτελέσματα σε εύληπτη μορφή ώστε να είναι διαθέσιμα σε όλους τους πολίτες.
