Παράλογη και απολύτως αντιαναπτυξιακή χαρακτηρίζει η ανεξάρτητη βουλευτής Ντόρα Μπακογιάννη οιαδήποτε νέα φορολογική επιβάρυνση του επιχειρηματικού κόσμου, υπογραμμίζοντας πως ο μόνος δρόμος για την κυβέρνηση είναι να μειώσει τις δαπάνες και να συγκρουστεί με τις κατεστημένες, ακριβοπληρωμένες και αναποτελεσματικές δομές στο δημόσιο και τον ευρύτερο δημόσιο τομέα.
«Η κυβέρνηση», τονίζει η πρώην υπουργός Εξωτερικών, «οφείλει να συνειδητοποιήσει ότι η δημοσιονομική προσαρμογή της ελληνικής οικονομίας, δεν μπορεί να προέλθει μέσα από νέα φορολογική επιβάρυνση των παραγωγικών δυνάμεων του τόπου. Ο επιχειρηματικός κόσμος έχει εξαντληθεί».
Όπως επισημαίνει, η επιβολή νέων, άμεσων και έμμεσων, φόρων και η αύξηση των συντελεστών φορολόγησης για τα εισοδήματα των πολιτών και των επιχειρήσεων δεν συμβάλλει στους στόχους που έχουν τεθεί για την εξυγίανση της ελληνικής οικονομίας, αλλά αντιθέτως δημιουργούν ένα φορολογικό περιβάλλον το οποίο γονατίζει τις υγιείς επιχειρήσεις και διώχνει κάθε σκέψη για νέες επενδύσεις.
Σύμφωνα με τη κ. Μπακογιάννη, η μείωση του ελλείμματος περνά μέσα από τη μείωση των αντιπαραγωγικών δαπανών του δημόσιου και του ευρύτερου δημόσιου τομέα. «Περνά μέσα από το λιγότερο κράτος στην επιχειρηματική δραστηριότητα. Περνά από την ουσιαστική αντιμετώπιση της απίστευτης σπατάλης στα νοσοκομεία και τον ΟΣΕ, για την οποία μόνο κουβέντα γίνεται τους τελευταίους 10 μήνες», τονίζει χαρακτηριστικά και ζητεί από την κυβέρνηση να εξορθολογιστεί άμεσα η λειτουργία των ΔΕΚΟ.
Όπως σημειώνει, το μέσο μηνιαίο μισθολογικό κόστος στις ΔΕΚΟ φθάνει τα 2.932€ ανά εργαζόμενο, όταν το αντίστοιχο μέσο μηνιαίο μισθολογικό κόστος για τον παραγωγικό ιδιωτικό τομέα είναι σχεδόν το μισό από αυτό και παραθέτει ενδεικτικά τις περιπτώσεις του ΟΠΕ με μέσο μηνιαίο μισθολογικό κόστος ανά εργαζόμενο 4.688€, τη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης με 3.175€ και το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου με 3.463€.
«Ο μόνος δρόμος που μένει στην κυβέρνηση αν θέλει η Ελλάδα να πετύχει τους στόχους της είναι να μειώσει τις δαπάνες και να συγκρουστεί με τις κατεστημένες, ακριβοπληρωμένες και αναποτελεσματικές δομές στο δημόσιο και στον ευρύτερο δημόσιο τομέα. Αυτή είναι η διαφορά μιας αναπτυξιακής φιλελεύθερης πολιτικής από εκδοχές κρατικιστικών προσεγγίσεων από τις οποίες έχει χορτάσει η Ελλάδα τα τελευταία χρόνια», καταλήγει στη δήλωσή της η κ. Μπακογιάννη.
