Οι εκτιμήσεις των αναλυτών, στις αρχές του χρόνου, ότι το 2010 θα ήταν ένα έτος υψηλής εταιρικής κερδοφορίας (25%), ικανοποιητικών μετοχικών αποδόσεων και πενιχρών αποδόσεων των κρατικών ομολόγων, ήταν λανθασμένες, επισημαίνει σε άρθρο του ο στρατηγικός αναλυτής της ING IM Europe, Ad van Tiggelen.
«Κάνοντας μία αναδρομή, διαπιστώνουμε ότι έκαναν λάθος σε όλες τις εκτιμήσεις τους. Δεν ήταν αρκετά αισιόδοξοι για την ανάπτυξη της εταιρικής κερδοφορίας, η οποία πρόκειται να ξεπεράσει το 30%, αλλά υπερβολικά αισιόδοξοι για τις μετοχικές αποδόσεις, τουλάχιστον μέχρι τώρα. Και όσον αφορά τα ομόλογα πραγματικά αιφνιδιάστηκαν», αναφέρει ο van Tiggelen και διερωτάται: «Εάν ένας συνδυασμός υψηλής εταιρικής κερδοφορίας, δυνατών ισολογισμών και λογικών αποτιμήσεων δεν κάνει ελκυστικές τις μετοχές, τότε τί τις κάνει;».
Ο αναλυτής της ING υπογραμμίζει στο άρθρο του πως οι επενδυτές υποβαθμίζουν πολλά θετικά στοιχεία και επικεντρώνονται στον κίνδυνο ενός νέου κύματος ύφεσης (double dip) και εκτιμά ότι ο φόβος αυτός είναι κατανοητός.
«Οι επενδυτές πάντα γνώριζαν ότι αυτή η δεύτερη φάση ανάκαμψης στις ανεπτυγμένες αγορές θα πρέπει να τροφοδοτηθεί από μία αύξηση των καταναλωτικών δαπανών», σημειώνει. «Αυτή η δεύτερη φάση πλησιάζει και οι συμμετέχοντες στην αγορά συνειδητοποιούν ότι οι καταναλωτές έχουν πολύ μικρά περιθώρια για να πάρουν τη σκυτάλη της ανάκαμψης από τον μεταποιητικό κλάδο της οικονομίας.»
Οι καταναλωτές από την πλευρά τους, τονίζει ο van Tiggelen, γνωρίζουν ότι πρόκειται να αντιμετωπίσουν δημοσιονομική λιτότητα μέσα στο 2011. Γνωρίζουν ότι οι αυξήσεις μισθών πιθανότατα θα είναι ισχνές και φοβούνται ότι οι συνθήκες στην αγορά εργασίας δεν πρόκειται να βελτιωθούν αισθητά άμεσα. «Και ίσως το πιο σημαντικό: έχουν αρχίσει να διαπιστώνουν ότι θα πληρώσουν το τίμημα ενός πληθυσμού που γερνά. Η πιθανή επιδείνωση των παροχών των συνταξιοδοτικών συστημάτων θα απασχολεί όλο και περισσότερο τις δημόσιες συζητήσεις.»
Εν τω μεταξύ, οι επενδυτές που φοβούνται το ενδεχόμενο νέου κύματος ύφεσης, ρευστοποιούν τις μετοχές και αγοράζουν ομόλογα, μία πράξη που από μόνη της – σύμφωνα με τον αναλυτή της ING – αυξάνει το ενδεχόμενο πραγμάτωσης του φόβου τους.
Ο van Tiggelen εκτιμά ότι τα παραδοσιακά φάρμακα, όπως η νομισματική πολιτική (μειώνοντας τα επιτόκια) και η δημοσιονομική πολιτική (μειώνοντας τους φόρους) έχουν ήδη εξαντληθεί. Μόνο τα «μη συμβατικά» φάρμακα παραμένουν, όπως η εκτύπωση νέου χρήματος ή οι περικοπές φόρων χωρίς την ύπαρξη άλλων πόρων, τονίζει.
Συνοψίζοντας, αναφέρει ότι η ανησυχία που επικρατεί στις κεφαλαιαγορές για τις μελλοντικές δαπάνες των καταναλωτών είναι εύλογες και εκτιμά ότι στην πορεία, οι ρυθμοί οικονομικής μεγέθυνσης των ανεπτυγμένων αγορών ενδέχεται να είναι εξαιρετικά ήπιοι το ίδιο και ο πληθωρισμός.
«Οι αγορές ομολόγων μπορεί να φαίνεται ότι διαμορφώνουν μία φούσκα, αλλά δεν πιστεύουμε ότι πρόκειται να σκάσει σύντομα. Η αβεβαιότητα κυριαρχεί, έτσι το μέλλον θα έχουν σημαντικό ρόλο η διασπορά (διαφοροποίηση στα χαρτοφυλάκια) και οι μέτριες αποδόσεις.»
Όπως τονίζει ο αναλυτής της ING, για τις μετοχές τα παραπάνω συναινούν προς ένα συγκεχυμένο σενάριο, με ελαφρώς περισσότερες πιθανότητες για κάμψη (ιδιαίτερα για τις κυκλικές μετοχές) παρά για ανοδική πορεία. Μακροπρόθεσμα, ωστόσο, «εξακολουθούμε να πιστεύουμε ότι οι αναδυόμενες αγορές και οι αμυντικές μετοχές υψηλού μερίσματος προσφέρουν καλές επενδυτικές ευκαιρίες», καταλήγει.
