Την ικανοποίησή του για τη ρύθμιση των φορολογικών εκκρεμοτήτων του παρελθόντος εκφράζει ο Σύνδεσμος Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων (ΣΕΤΕ), τονίζοντας την ανάγκη εξαίρεσης των υποθέσεων που έχουν οριστικοποιηθεί με τη διαδικασία της «αυτοπεραίωσης», αλλά και υπαγωγής των υποθέσεων που εκκρεμούν στην Επιτροπή του άρθρου 90.
Ο ΣΕΤΕ εκφράζει αρχικά επιφυλάξεις για τη δυνατότητα διενέργειας της διαδικασίας μέσω της Γενικής Γραμματείας Πληροφοριακών Συστημάτων, υποστηρίζοντας ότι θα έπρεπε να εφαρμοστεί μια πιο βατή διαδικασία, λαμβανομένου υπόψη του μικρού χρονικού διαστήματος που απαιτείται για την καταβολή των φόρων. Η δυνατότητα καθιέρωσης φόρμας ανά κατηγορία περαίωσης που θα συμπληρώνεται από τον φορολογούμενο θα επέτρεπε την πληρωμή του φόρου ηλεκτρονικά.
Αναλυτικά οι παρατηρήσεις του ΣΕΤΕ επί του προτεινόμεου νομοσχεδίου:
Α. Υπαγόμενες υποθέσεις
Γνώμη μας είναι ότι πρέπει να υπαχθούν και υποθέσεις που εκκρεμούν στην Επιτροπή του άρθρου 90.
Ερωτήσεις 2)
Οι υποθέσεις που έχουν οριστικοποιηθεί με την διαδικασία της «αυτοπεραίωσης» οφείλουν να εξαιρεθούν, κύρια για λόγους αξιοπιστίας της Πολιτείας απέναντι στον Πολίτη. Αν, παρόλα αυτά επιλεγεί η εφαρμογή υπαγωγής και αυτής της κατηγορίας, τότε αν η ρύθμιση καταλήγει στα ίδια ποσά, δεν θα υπάρχει θέμα. Αν καταλήγει σε μικρότερα ποσά, θα ισχύει η περαίωση, ενώ αν καταλήγει σε μεγαλύτερα δεν θα υπάρξει επιστροφή.
Ερωτήσεις 3)
Ρεαλιστική αλλά και αποτελεσματική κίνηση θα ήταν να ενταχθεί στην ρύθμιση και η κατηγορία των υποθέσεων ληπτών εικονικών τιμολογίων με τις αναφερόμενες προσαυξήσεις.
Β. Εξαιρούμενες υποθέσεις
α) και β) Θα πρέπει να υπαχθούν και αυτές οι περιπτώσεις δίνοντας στους υπόχρεους μία μικρή περίοδο χάριτος για υποβολή και, ίσως, επιβάλλοντας και ένα μικρό πρόστιμο. Το αντίθετο θα στερήσει από το Δημόσιο εισπράξεις σημαντικών ποσών. Θα πρέπει να εξαιρεθούν οι εισηγμένες στο ΧΑΑ εταιρείες καθώς και αυτές των Ειδικών Συνεργειών.
δ) δεν υπάρχει ιδιαίτερη λογική στη θέση ορίου αφού:
- Θα στερήσει χρονικά και ουσιαστικά σοβαρά έσοδα από το Δημόσιο
- Δεν στηρίζεται σε καμία λογική αυτός ο επιλεκτικός αποκλεισμός των εταιρικών κύκλων εργασιών άνω των 20 εκ. € πολύ περισσότερο που οι εταιρείες αυτές και ιδιαίτερα οι τουριστικές, είναι έντονα ζημιογόνες τα 2 τελευταία χρόνια.
- Όταν, κατά την εξαγγελία του Πρωθυπουργού «τραβάει το Κράτος μία διαχωριστική γραμμή με το παρελθόν», η γραμμή αυτή οφείλει να αφορά όλη την επικράτεια και όλους τους οικονομικά δραστηριοποιούμενους.
στ) Προφανώς είναι δίκαιο και τελικά εξαιρετικού εισπρακτικού για το Κράτος ενδιαφέροντος, να περιληφθούν οι υποθέσεις φορολογίας ακίνητης περιουσίας και μεγάλης ακίνητης περιουσίας, ιδιαίτερα εταιριών όπου η ακίνητη περιουσία είναι και το αντικείμενο άσκησης της επαγγελματικής τους δραστηριότητας (πχ ξενοδοχειακές επιχειρήσεις).
Γ. Έννοιες όρων ρύθμισης
3 γ.δ.η.
Εδώ θα πρέπει να ληφθεί υπόψη το μέγεθος – πλήθος των παραβάσεων σε ποσοστό του συνόλου της επιχειρηματικής – επαγγελματικής δραστηριότητας του υπόχρεου, γιατί οι μικρές σε αριθμό, ποσά ή ακρίβεια παραβάσεις, εκτός του ότι δεν αλλοιώνουν την επαγγελματική νομιμότητα, δεν επηρεάζουν σχεδόν καθόλου και το αποτέλεσμα για την Πολιτεία.
Το άρθρο 30 του ΚΒΣ προβλέπει εξάλλου ένα ελάχιστο όριο.
Ε. Προσδιορισμός του επιπλέον φόρου
1.α. Το ποσοστό 2% στερείται ρεαλισμού. Ποσοστό το πολύ μέχρι 1% κρίνεται λογικό και μπορεί να φέρει έσοδα για το Κράτος.
1.β. Και σε αυτή την περίπτωση, είναι αθεμελίωτη η καθιέρωση των συντελεστών προοδευτικότητας ανάλογα με τα ακαθάριστα έσοδα. Έχουμε εξαιρετική δυσκολία να αντιληφθούμε τον συστηματικό διαχωρισμό των επιχειρήσεων ως προς τις υποχρεώσεις τους ανάλογα με το μέγεθός τους. Ποια λογική και ποια ηθική το υπαγορεύει; Υποθέτουμε ότι είναι μία γενικότερη διαπίστωση αυτή που διατυπώνουμε πιο πάνω, αλλά στον τομέα του Τουρισμού η αποτελεσματικότητα των επιχειρήσεων είναι αντιστρόφως ανάλογη του μεγέθους τους.
2.α.β.γ. Ρεαλιστικότερη θα ήταν η θεσμοθέτηση ορίων 300, 400 και 600€, με προφανή μεγαλύτερη πιθανότητα εισπρακτικής επιτυχίας.
3.α. Και σε αυτή την περίπτωση το άρθρο 30 του ΚΒΣ κάνει σαφή πρόβλεψη που πρέπει να εφαρμοστεί.
3.β.γ. Η προσαύξηση σε αυτές τις περιπτώσεις δεν μπορεί να είναι μεγαλύτερη του 15% και 30% αντίστοιχα. Η υπερβολή θα καταλήξει σε άρνηση και ακύρωση του στόχου.
5. Είναι εκτός πραγματικότητας αλλά και συνεπούς συμπεριφοράς της Πολιτείας απέναντι στους πολίτες η πρόταση για μη μεταφορά άρα συμψηφισμό των ζημιών με τα έσοδα των επόμενων ετών. Τι ηθική βάση έχει μια τέτοια πρακτική και τι πιθανότητες έχει να γίνει αποδεκτή από τους φορολογουμένους; Πρέπει να διαγραφεί οπωσδήποτε.
7β. Προφανώς πρόκειται για τελείως αντιαναπτυξιακή έως αντιηθική υπερβολή να ζητάει η Πολιτεία από τους έχοντες λαμβάνειν επιστροφή ΦΠΑ από επενδυτική δραστηριότητα, να παραιτηθούν του νόμιμου δικαιώματός τους, το οποίο μέχρι και σήμερα η Πολιτεία κάνει «ότι μπορεί» για να το επιστρέψει σε μέλλοντα χρόνο. Έτσι δημιουργούνται προβληματικές επιχειρήσεις πριν ακόμη λειτουργήσουν. Ας αποφασίσει η Πολιτεία αν θα εφαρμόσει κάποτε βασικούς κανόνες και δεσμεύσεις της για σύγχρονη και σοβαρή επενδυτική πολιτική και υιοθέτηση καθεστώτος ισονομίας Κράτους – Πολίτη.
Σχετικά με τους ελεύθερους επαγγελματίες είναι λογικό και θεμιτό να εφαρμοστούν υψηλότεροι συντελεστές, δικαιολογούμενοι από την φύση και των υψηλών περιθωρίων κέρδους του επαγγέλματος που ασκούν.
ΣΤ. Διαδικασία ρύθμισης και τρόπος του φόρου
1. ιβ. Σε περίοδο μεγάλης κρίσης στερείται ρεαλισμού η απαίτηση να καταβληθεί το 25% της συνολικής οφειλής και μάλιστα μέχρι τις 12.11.2010. Που και από ποιόν θα πάρει τόσο σύντομα έσοδα το Κράτος; Είναι ουτοπία
4. Το κείμενο αυτής της παραγράφου έρχεται σε αντίφαση με το πνεύμα της περαίωσης. Τι είναι συμπληρωματικό στοιχείο; Οτιδήποτε; Αυθαίρετα; Μπορεί και να είναι τηλεφώνημα καταγγελίας;
Για την αξιοπιστία του Κράτους αυτή η παράγραφος πρέπει να απαληφθεί.
9. α), β), γ)
Αυτή η διάκριση επιβαρύνει όσους είναι κοντά στα όρια. Ρεαλιστική και απλή πρόταση είναι να ισχύσει για όλους 24 ή 48 δόσεις, όπου η ελάχιστη δεν μπορεί να είναι κάτω από 400€.
Ζ. Όροι ρύθμισης και προσδιορισμού φόρου εισηγμένων υποθέσεων που εκκρεμούν στα δικαστήρια
1.α) Όλες οι εκκρεμείς στα Διοικητικά Δικαστήρια ανεξάρτητα από βαθμό, με διαγραφή προσαυξήσεων και πρόσθετων φόρων και μόνο με την καταβολή του κύριου φόρου, που δεν μπορεί να είναι μικρότερος από αυτόν που θα πλήρωνε ο υπόχρεος αν έμπαινε στη ρύθμιση και για όλα τα πρόστιμα του ΚΒΣ το 1/3.
3. Σε αυτή την περίπτωση πρέπει να υπαχθούν και όλα τα δελτία πληροφοριών για τα οποία δεν έχουν εκδοθεί οριστικές παραβάσεις.
Η. Ρύθμιση ληξιπρόθεσμων οφειλών
1.1.1. – 1.1.4.
Μάλλον ανάποδα πρέπει να κλιμακωθούν. Όσοι οφείλουν από το 2007 και δεν έχουν πληρώσει μέχρι σήμερα πρέπει να έχουν την μεγαλύτερη επιβάρυνση.
1.4. – 1.5.
Ίσως είναι λάθος τα 550€ και 1000€. Μήπως πρέπει να μπει 1000€ και 2000€ αντίστοιχα;
10. Είναι ηλίου φαεινότερον ότι ο ρυθμίζων πρέπει να λαμβάνει ΑΜΕΣΑ αποδεικτικό ενημερότητας για να συνεχίσει την επαγγελματική του δραστηριότητα, ιδιαίτερα σε τέτοια ασφυκτική οικονομική περίοδο που περνάει ο τόπος. Πώς αλλιώς, εκτός από τον εισπρακτικό στόχο, η Πολιτεία θα σηματοδοτήσει και την επανεκκίνηση της πραγματικής Οικονομίας
