Ψευδοδίλημμα χαρακτήρισε ο πρόεδρος του ΣΕΒ Δημήτρης Δασκαλόπουλος τον επιχειρούμενο διχασμό υπέρ ή κατά του Μνημονίου, υπογραμμίζοντας ότι στην πράξη όλοι, ακόμα κι αυτοί που επιδίδονται στη ρητορική καταγγελία του, αναγνωρίζουν ως αναγκαίες τις αλλαγές που υπαγορεύει.
Μεταξύ άλλων, ο κ. Δασκαλόπουλος υποστήριξε ότι «υπάρχουν χρήματα», αν καταπολεμηθεί η φοροδιαφυγή και ενισχυθεί η επιχειρηματικότητα.
Μιλώντας στη συνεδρίαση του γενικού συμβουλίου του Συνδέσμου, παρουσία του υπουργού Εσωτερικών, Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης Γιάννη Ραγκούση, επεσήμανε ακόμη ότι «τα ποικιλώνυμα συμφέροντα -κομματικά, συντεχνιακά, οικονομικά, μιντιακά- που εξαρτούν την ύπαρξή τους από τη διαιώνιση του χρεοκοπημένου συστήματος, δίνουν λυσσαλέα μάχη υπέρ της ακινησίας, παριστάνοντας ότι αγωνίζονται υπέρ του λαού, και συντηρούν έτσι στην κοινή γνώμη ένα κλίμα αμφισβήτησης, απαξίας και σύγχυσης που εξυπηρετεί όχι τα λαϊκά συμφέροντα αλλά τα δικά τους προνόμια».
Σύμφωνα με τον κ. Δασκαλόπουλο, το Μνημόνιο δεν είναι Βίβλος χαραγμένη σε πλάκες από γρανίτη, αλλά ένα δυναμικό business plan που πρέπει να αναθεωρείται σε κάθε του βήμα, ιδίως ως προς τα μέτρα που αφορούν τις δημοσιονομικές παρεμβάσεις.
Ήδη τα όρια αντοχής των ασθενέστερων έχουν εξαντληθεί και η ιδιωτική οικονομία υφίσταται μια συνεχή αιμορραγία που την εξουθενώνει, ανέφερε χαρακτηριστικά.
Αναφερόμενος στον Καλλικράτη προειδοποίησε ότι ενεδρεύει ο κίνδυνος, αν δεν υλοποιηθεί σωστά, να οδηγήσει στη δημιουργία ενός νέου στρώματος δημόσιας γραφειοκρατίας και να καταλήξει στην αύξηση του ήδη τεράστιου κόστους που επιβάλλει η λειτουργία του δημόσιου τομέα στην ιδιωτική οικονομία και στην κοινωνία.
«Η αποκέντρωση του "Καλλικράτη" πρέπει να σημάνει την κατεδάφιση του Κράτους της εύνοιας, της πελατείας και του παρασιτισμού -να μην γίνει αποκέντρωση της διαφθοράς και του αναχρονισμού. Το κεντρικό κράτος της Μεταπολίτευσης θα πρέπει να είναι το πρότυπο προς αποφυγήν και για τις 13 περιφερειακές οντότητες του "Καλλικράτη"», τόνισε και συμπλήρωσε ότι «ότι ο "Καλλικράτης" αποτελεί απτή απόδειξη ότι μπορεί να υπάρξει εθνική βούληση για αλλαγή έξω και πέρα τις οριοθετήσεις του Μνημονίου. Αν η Ελλάδα λειτουργούσε έτσι σε όλα τα επίπεδα, σε όλους του τομείς, δεν θα χρειαζόταν κανένα δάνειο σωτηρίας, κανένα ξένο τοποτηρητή, κανένα Μνημόνιο».
Πηγή: ΑΠΕ - ΜΠΕ
